Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳреме (тĕпĕ: ҫӳре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӑха кӗтӳ пек ҫӳреме закон ҫинче калани пур-и?

Нешто в законе сказано, чтоб народ табуном ходил?

Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.

Вӑл вӑхӑталла ҫав вырӑнта гуцулсем ушкӑн-ушкӑнпа ҫӳреме пуҫларӗҫ; вӗсем хушшинче те кӑмӑллисемех пурччӗ…

В то время гуцулы шайкой ходили по тем местам, и у них были любезные тут…

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Тертленсе пӗтнӗ, чӑтӑмсӑр генерал кирлӗ хушамат тупаканнине пилӗк тенкӗ укҫа пама пулать, вара ҫынсем Иван Евсеич хыҫҫӑн полкки-полккипе ҫӳреме тытӑнаҫҫӗ.

Нетерпеливый, замученный генерал пообещал дать пять рублей тому, кто вспомнит настоящую фамилию, и за Иваном Евсеичем стали ходить целыми толпами…

Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.

Иван Евсеич мӗшӗлтетсе тухать, генералӗ, хӑйне питҫӑмартинчен тытса, пӳлӗмӗсем тӑрӑх кускаласа ҫӳреме тытӑнать.

Иван Евсеич медленно вышел, а генерал схватил себя за щеку и заходил по комнатам.

Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.

— Сирӗн пек чирлӗ чухне, ҫакӑн пек кӗлеткепе, хӑнана ҫӳреме мар, килте ларас пулать.

— При ваших болезнях и при такой комплекции вам дома сидеть нужно, а не по гостям ходить.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Мӗн пурӗ пилӗк пус тӑрать каҫӑ урлӑ каҫса ҫӳреме.

Всего пятачок стоит через лавы перейтить.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

— Хресченсене ҫӳреме хушман кунта, сударыня.

— Крестьянам сюда не велено ходить, сударыня.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Катерина Феньӑпа Никиткӑна аслӑраххисене кансӗрлесрен ҫывӑрма вырттарчӗ, хӑй вара урайӗнче чӗрне вӗҫҫӗн кӑна ҫӳреме тӑрӑшрӗ, ачасене валли «чӗпкуҫӗ» вырӑнне пысӑк лампа ҫутса ячӗ.

Катерина укладывала Феню и Никитку спать, чтобы они не мешали старшим, сама старалась ходить по избе на цыпочках и даже раздобыла для мальчиков вместо коптилки семилинейную лампу.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сан пата мӗн сӑлтавпа тек-текех ҫӳреме пуҫларӗ-ха вӑл?

Чего она зачастила к тебе?

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун патне ҫӳреме тытӑн.

Будешь ходить к ней.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсӗ пур — ху ҫунатна хӑвах хуҫатӑн, шкула ҫӳреме пӑрахнӑ…

А ты вроде сам себе крылья подбил, школу бросил…

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нумаях пулмасть вӗсем Татьяна Родионовнӑпа иккӗш, шкула ҫӳреме пӑрахнӑ ачасене, вӗсен амӑшӗсене пуҫтарса калаҫнӑ.

Недавно они вместе с Татьяной Родионовной собирали на беседу всех ребят, которые оставили школу, и их матерей.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ара, тавран ҫаврӑнса ҫӳреме тивет-ҫке-ха.

Вот и приходится ездить по большому кругу.

И.Яковлев проспектӗнчи ҫула хӑҫан юсаса пӗтерӗҫ? // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/23400.html

Санька вӗт юланутпа ҫӳреме чи малтан Муромецпа вӗреннӗ.

Ведь это на нем Санька впервые обучался ездить верхом.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ акӑ пӗтӗм колхозӗпех калаҫма пуҫлӗҫ, урамра иртсе ҫӳреме те памӗҫ.

Теперь пойдут разговоры по всему колхозу, прохода на улице не будет.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Отряд командирӗ Захарпа Федьӑна хӑтӑрса илнӗ, тек ҫавӑн пек тухса ҫӳреме хушман, анчах тулӑ илсе килнӗшӗн питӗ савӑннӑ, ӑна куҫ шӑрҫине сыхланӑ пек сыхласа усрама хушнӑ.

Командир отряда пожурил Захара с Федей, строго-настрого запретил им устраивать подобные вылазки, но пшенице обрадовался и просил беречь ее пуще глаза.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫакӑнтан кайран вӗсем ялсем тӑрӑх та иккӗшех ҫӳреме пуҫланӑ.

По деревням теперь они ходили вместе.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Шурӑ кӑмпасем», аякранах тавҫӑрса илчӗ вӑл, кӑмпана ҫӳреме юратакан ҫын пекех, хӗпӗртесе ӳкрӗ.

«Белые», — еще издали догадался он, и сердце его зашлось, как у всякого завзятого грибника.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька килӗшмерӗ, — вӑрманта мӗн тӗттӗмчченех ҫӳреме пулать-ҫке…

Санька согласился — в лесу можно пробыть до самого вечера.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсӗ лашапа ҫӳреме ӑҫта вӗреннӗ?

— Ты где это обучился косить да лошадьми так править?

21-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех