Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗтнӗ (тĕпĕ: пӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хай кивӗ ала шыраса тупрӗ, тутӑхса пӗтнӗ алана кӑшӑлӗ ҫумӗнчен тӑпӑлтарса кӑларчӗ, унтан хутаҫ тытрӗ, хутаҫ тӗпне касса кӑларчӗ, ун вырӑнне тимӗр ала ҫӗлесе хучӗ.

Сам отыскал старое сито, вырвал из него заржавленную сетку, потом достал мешок, отрезал нижнюю часть и вместо нее пришил сетку.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Конверчӗ вараланса пӗтнӗ, ҫурӑлнӑ, хутланнӑ ҫӗрте тӗкленсе тӑрать.

Был он засален, надорван, протерся на сгибах.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катерина булавкине кӑларчӗ те кӗсйинчен вара ҫырмалли пӗчӗк кӗнеке, хут татӑкӗсем, тура катӑкӗ, чӗркеленсе пӗтнӗ пӗчӗк куҫкӗски тухса ӳкрӗ.

Катерина вытащила булавку, и из кармана выпали записная книжечка, какие-то бумажки, огрызок расчески и маленькое щербатое зеркальце.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Участокри тулӑ пӗтнӗ тени тӗрӗсех-и вӑл сирӗн? — Тимка сассине уйӑрса илчӗ Санька.

— А это правда, что вся пшеница у вас на участке погибла? — услышал Санька голос Тимки.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑнах та, пӗрчӗсем пӑсӑлнӑ пулсан, вӗсен пурнӑҫӗ пӗтнӗ пулсан, мӗншӗн-ха вӑхӑт ҫитичченех ҫынсене улталас!

Действительно, если никакой жизни в них не сохранилось, зачем же раньше срока людей в искушение вводить!

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мучи те пӗтӗмпех пӗтнӗ терӗ… — Ҫапла вӗт, мучи?

И дедушка сказал, что она потерялась… — Ведь правда, дедушка?

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тулӑ пӗтӗмпех пӗтнӗ, пӗр пӗрчи те сыхланса юлман, тенӗччӗ вӗт.

Погибла пшеница, ни одного зернышка не сохранилось.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петька Санькӑн амӑшне курман пулсан, ҫак ӗҫ мӗнпе пӗтнӗ пулӗччӗ-ши?

Неизвестно, чем бы кончилось это преследование, если бы Петька не заметил Санькину мать.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тепӗр класа куҫнӑ — ӗҫӗ те пӗтнӗ.

— Переведен — и весь разговор.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кукӑрӑлса пӗтнӗ ватӑ юман, ҫилпе шавласа ларать.

Кряжистый, искривленный дуб шумел на ветру.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кунта уҫӑ ҫырусем те, лӳчӗркенсе пӗтнӗ виҫӗ кӗтеслӗ ҫырусем те, хаҫат хучӗпе тунӑ конвертсем те пур.

Были тут и открытки, и затертые бумажные треугольники, и конверты, склеенные из газетной бумаги.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нумайӑшне вӑл манса пӗтнӗ, халӗ ӗнтӗ акӑ юлташсенчен юлас мӑр тесе вӑл пӗтӗм вӑйне хурса тӑрӑшать.

Он многое перезабыл и сейчас старался изо всех сил, чтобы не отстать от товарищей.

8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Федя, тутлӑ шӑршлӑ та типӗ курӑк ҫыххисем, тулӑ, сӗлӗ, ыраш кӗлтисем ҫакса тултарнӑ, ҫуркаланса пӗтнӗ хӑмӑртарах тӗслӗ стена ҫине пӑхса ҫапла ыйтрӗ:

Федя оглядел коричневые щелястые стены, увешанные пучками сухих душистых трав, снопиками пшеницы, ржи, овса, и спросил:

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Старик хӑй патне кӗрсе тухнӑшӑн никамран та укҫа илмен, аллине лӳчӗркенсе пӗтнӗ хут укҫа тавраш тыттарса хӑварас-мӗн пулсан, вӑл ҫав тери тарӑхнӑ, лавҫӑсемпе шоферсене ятланӑ та:

Денег за постой старик ни от кого не брал, кровно оскорблялся, когда ему совали в руки смятые бумажки, и сердито кричал на возчиков или шоферов:

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӳрт ҫи витекенсем арпашӑнса пӗтнӗ улӑма сирсе антараҫҫӗ, шурӑ вак хӑмапа витеҫҫӗ.

Кровельщики, сбросив с крыш лохматую, взъерошенную солому, заменяли ее легкой белой дранью.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун ҫийӗнче кивӗ, йӑлтах шупкаланса кайнӑ, хӑрах аркасӑр шинель; ҫара уринче чалӑшса кайнӑ кивӗ калуш; аллине вӑл пӗтӗмпех якалса пӗтнӗ тир ҫӗлӗк тытнӑ.

На нем была ветхая, совсем полинявшая шинель, у которой недоставало одной полы; обут он был в старые стоптанные галоши на босу ногу; в руках держал меховую, совсем обтертую шапку.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пуҫӗ йӑлтах кукша, бакенбарчӗсем, малтанхи пекех, пысӑк, анчах кӗҫҫе пек лапчӑнса, арпашса пӗтнӗ, юр пекех шуралса кайнӑ.

Голова совсем лысая; бакенбарды были по-прежнему большие, но смятые и перепутанные, как войлок, в каждой точно положено было по комку снега.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӗсем чиркӳ тӗлне ҫитрӗҫ; кӑнтӑрлахи кӗлӗ пӗтнӗ те, халӑх урамалла тухать; пуринчен малтан ыйткалакансем тухаҫҫӗ.

Они поравнялись с церковью; обедня кончилась, и народ повалил на улицу; впереди всех нищие.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Сӑрсем кайса пӗтнӗ, ҫумӑр шывӗ юхмалли тӑрпасем тӗл-тӗл ҫӗмӗрӗлнӗ, ҫавӑнпа килкартинче пылчӑк кӳлленсе тӑрать, вӗсем урлӑ, ӗлӗкхилле, ансӑр хӑма хунӑ.

Краска слезла, дождевые трубы местами изломались: оттого на дворе стояли лужи грязи, через которые, как прежде, брошена была узенькая доска.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эсӗ пӗтӗмпех пӗтнӗ вӗт!

Ведь ты опустился совсем!

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех