Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

питрен (тĕпĕ: пит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кимӗ айккинчен шыв шарлатса пынӑ, ҫӳлелле ҫӗкленекен йӗпе кӗсменсем ҫутала-ҫутала илнӗ, сайра хутра шыв пӗрхӗмӗсем Ксюшӑна питрен пыра-пыра ҫапнӑ.

Журчала за бортами вода, ослепительно вспыхивали мокрые, высоко вскинутые весла, редкие брызги летели Ксюше в лицо.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Спекулянт тусӗсем офицера сырса илнӗ те ӑна питрен хаяррӑн кӑшкӑрма пуҫланӑ:

Дружки спекулянта уже окружили офицера плотным кольцом и зло выкрикивали ему в лицо:

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗтлӗх хыҫӗнче йӑсланакан кӗрхи тӗтрере ҫӗртме тунӑ хура уйсем тӑсӑлса выртаҫҫӗ, ҫил питрен вӗт ҫумӑрпа ҫапать.

За перелеском в осенней туманной испарине тянулись черные поля поднятой зяби, ветер нес в лицо серую морось.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникейӗн чутах сывлӑшӗ пӳлӗнсе ларатчӗ, ӑна халӗ ҫак кутӑн хӗрарӑм питрен ҫупса янӑ пекех туйӑнчӗ.

Аникей чуть не задохнулся: у него было такое ощущение, словно эта строптивая женщина сейчас хлестнула его по щеке.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пер пылчӑкпа питрен — пӗрех вӗсемшӗн хитре.

Ты им мочись в глаза, а им все — божья роса.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Урчӗ-кайрӗ ҫак пике, Питрен — эх, ҫат! ҫеҫ ҫупкипе.

Девка шутку не приняла, Меня в щеку — эх! — вдарила.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сулхӑн ҫил питрен ҫапса вӗрет, утсен хурисемпе ҫилхисене тӑрмаласа тулашать, ҫумӑр пуласса систерет.

Ветер бил в лица, трепал конские хвосты и гривы, сулил дождик.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Мӗн питрен сӗрен?

— На что мажешь?

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫумӑр ӑна питрен ҫапнӑ, шывпа хупланнӑ кантӑк витӗр ҫула пӑхса пыма питӗ йывӑр пулнӑ.

Дождь хлестал ему в лицо, было трудно сквозь залитое водой стекло увидеть дорогу.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Акӑ Рагулин картузне хывса, ӑна питӗ вӑйлӑн сӗтел ҫине ҫапрӗ, питрен ҫатлаттарнӑ пек сасӑ халӗ те хӑлхара янӑрать…

Вот Рагулин снял картуз и ударил им по столу так, что резкий, как пощечина, звук и до сих пор стоял в ушах…

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей хӗре питрен курмасӑрах ӑна тав турӗ те лавсене хуса ҫитме васкарӗ.

Даже не посмотрев девушке в лицо Сергей поблагодарил ее и поспешил догнать обоз.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кайма тӑрсан, Кондратьев Сергее питрен пӑхрӗ, ун кӑмӑллӑ куҫӗсенче ырӑ кулӑ йӑлтӑртатрӗ.

Собираясь уходить, Кондратьев посмотрел в лицо Сергея, и в его ласковых глазах засияла добрая улыбка.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Мухтав турра, пурӑнкалатпӑр, — хуравларӗ пӗри, тин ҫеҫ ҫитсе тӑнӑ ҫын ҫине питрен тинкерсе.

— Слава богу, — ответил один, всматриваясь в лицо подошедшего.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лешӗ пӗр кӗтмен ҫӗртен тӑп чарӑнса тӑчӗ те, тахӑшӗ хӑйне питрен ҫутӑлтарса яма хӑмсарнӑ пек, пуҫне аяккалла ывӑтрӗ, ҫӑварне карса пӑрахрӗ.

Тот внезапно остановился, мотнул головой, как от удара, разжал губы.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мучи юлашки вӑй-халне пухать те Рейнсдорпа питрен сурать, хӑй вара ҫав самантрах юпа пек кайса ӳкет.

Собрал старик последние силы, плюнул в лицо Рейнсдорпу и тут же упал как подкошенный.

Кобылин мучин юлашки сӑмахӗ // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Аманнӑ сотник Червяков ӑна никамран малтан чышкипе питрен ҫутӑлтарса илчӗ.

Раненый сотник Червяков первый ударил его кулаком в лицо.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Типсе ҫитмен пиҫӗ тӑпра лаша урине капланать, сирпӗне-сирпӗне, Григорие питрен вӑрхӑнать.

Вязкая, непросохшая земля налипала на копыта, ошметками осыпало лицо.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тытӑнчӗ мана вӑл чутламашкӑн, питрен те парать.

Он и зачал костерить, и по скуле.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чӑнах та ӗнтӗ, мӗнле партизан тӳссе тӑтӑр-ха сутӑнчӑк питрен сурнине?

В самом деле, какой партизан мог спокойно снести плевок предателя в лицо?

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пятышев ун ыйтӑвӗпе килӗшмесӗр мунчарах хӑварсан, Лозневой партизансем ҫинчен тӗрлӗ ирсӗр сӑмахсем калама тапратнӑ, вӗсене нимӗҫсем пӗрех пӗтерсе хураҫҫӗ тенӗ тата Шошина питрен те сурнӑ.

Когда Пятышев отказал ему в просьбе и оставил в бане, Лозневой стал говорить разные подлые слова о партизанах, о том, что все равно их уничтожат немцы, и даже плюнул ему в лицо.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех