Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавӑрса (тĕпĕ: ҫавӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак ҫавӑрса илме ҫук анлӑхра тата трактора куратӑп: вӑл пӗччен, юрласа чупать, унӑн ҫӗнӗ шпорӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ, кайӑксене, ҫеҫенхирти тискер кайӑка хӑратать вӑл, хӑюллӑскер, васкаканскер, чаплӑ та мӑнаҫлӑскер, — Кубань ҫеҫенхирӗнчи пирвайхи путиловец!

И еще в этом необозримом просторе вижу трактор: он гуляет один, с песней, блестит новенькими шпорами, пугает птиц и степного зверя, смелый, порывистый и величественный — первый путиловец в степях Кубани!

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Килкартинче ӑна ҫавӑрса илсе, пурте пӗр харӑс калаҫма тытӑнчӗҫ:

Ее окружили посреди двора и заговорили все сразу:

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вара вӑл лашине ҫулса тӑкнӑ хыҫҫӑн симӗсленме ӗлкӗрнӗ, капансем тулли лартса тухнӑ улӑхалла ҫавӑрса, кунта пылчӑк ҫуккине курса, лашине сиккипе хӑваларӗ.

Тогда он свернул на скошенный и уже снова зеленевший луг, густо усыпанный копнами, — тут не было грязи, — и пустил коня в галоп.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫеҫенхирте, вӑл лашине утӑпа ячӗ те, ӑна вара каллех ҫӗрле те, ирхине те аптӑратса ҫитернӗ пӑшӑрхану ҫавӑрса илчӗ.

И как только он остался один в степи и лошадь пустил шагом, им снова овладело то знакомое беспокойство, которое не покидало его всю ночь и утро.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вара ӑна каллех Соня ҫавӑрса илчӗ те шухӑшра вӑл каллех тӗттӗм вагонта пулнӑ, тулта ҫумӑр шавланине илтнӗ.

И уже опять Соня завладела им, и мысленно он снова стоял в сумеречном вагоне и слышал шум дождя за дверью.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ну, сӑрнай купӑсне ҫавӑрса ячӗ те, сало вӑрлама хатӗрленнӗ кушак аҫи пекех куҫне хӗсме пуҫларӗ», — ҫилленсе шутларӗ Артамашов, типсе кайичченех шаритленӗ: ҫуната ирӗксӗр тенӗ пек кӑшласа.

«Ну, затянул шарманку и щурится, как кот на сало», — со злобой подумал Артамашов, нехотя обгрызая досуха зажаренное крылышко.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл туппа ҫавӑрса лартса акулӑна тӗллерӗ те, тупӑ тарне тивертсе яма аллине хӑю ярса тытрӗ.

Он повернул хобот, прилёг к пушке, прицелился и взял фитиль.

Акула // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 19–22 стр.

Сергей эрех тултарнӑ стакана аллинче тытса тӑрать, ӑна каллех ҫав паллӑ туйӑмсем ҫавӑрса илчӗҫ, вара унӑн пурин умӗнче те сӑмах калас килчӗ.

Сергей стоит с налитым стаканом вина в руке, его опять окружили те знакомые чувства, и ему захотелось перед всеми сказать тост.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Станицӑсенче пурнакансемпе, уйрӑммӑнах Усть-Невинецсемпе тӗл пулсан, хӑйне темшӗн питӗ кӑмӑллӑ та савӑнӑҫлӑ туйӑм ҫавӑрса илнине Сергей хӑй те пӗлмен.

Сергей не понимал, почему при встрече с жителями станицы, особенно с Усть-Новинецсами, его начала обволакивать очень приятное и веселое ощущение.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сывлӑш аран-аран ҫавӑрса, пит-ҫӑмартисем епле хӗртме пуҫланине туйса, вал хывӑнмасӑрах кровать ҫине ӳкрӗ.

Не раздеваясь и с трудом переводя дыхание, она упала на кровать, чувствуя, как жаром охватило ее щеки.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эсӗ ан кул, — терӗ вӑл, ҫивӗтне пуҫ тавра ҫавӑрса ҫыхса тата аллисене каялла тытса.

— А ты не смейся, — она закручивала косу на голове, выгнув назад руки.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хура ҫӳҫне кӑшӑл пек ҫавӑрса ҫыхнӑ Иринӑн пӗчӗк пуҫӗ хумсем ҫинче ярӑнса пырать.

ее черная маленькая головка с закрученной гнездом косой покачивалась на волнах.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сулахай хӑлхине Андрей кӑштах хуралнӑ бинтпа ҫавӑрса ҫыхнӑ, сылтӑм пит-ҫӑмартийӗ ҫинче, ӑна та осколок шӑйӑрса кайнӑ-мӗн, шурӑ саплӑк пекки ҫутӑлса тӑрать.

Левое ухо Андрея было перевязано слегка почерневшим бинтом, а на правой щеке, ее тоже задел осколок, белела заплатка.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑшӗ тумтирсӗр, хӑшӗ ҫӗтӗк-ҫатӑк тумтирпе, сухалӗсем ҫитӗнсе кайнӑ, нумайӑшӗ ҫарапуҫӑн, пуҫӗсене вараланчӑк бинтсемпе ҫавӑрса ҫыхнӑ…

Бородатые люди, полураздетые или в обтрепанной одежде, в грязных бинтах, с непокрытыми головами.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Упаленетчӗ, — сапёр сывлӑш ҫавӑрса илчӗ.

— Полз, — сапер вздохнул.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей нимӗҫе аллисенчен ярса тытса хӑвӑрт ҫӗклесе илчӗ, ҫавӑнтах ҫурӑмӗ ҫине ҫавӑрса хучӗ те, йӑтма меллӗрех пултӑр тесе, лӑстӑр силлесе илчӗ: йывӑр ҫӗкленӗ чух вӑл кирек хӑҫан та ҫавӑн пек тума хӑнӑхнӑ.

Взяв гитлеровца за руки, Андрей рванул его от земли, забросил на спину, встряхнул, как привык встряхивать тяжелые ноши.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лешсем хӑйӗн аллисене шатӑртаттарсах каялла ҫавӑрса тытсан тин вара, хӑйне ҫӗклесе илсе ҫӗртен хӑптарсан, вӑл пӗр самантлӑха ҫеҫ тӳперен сӳнме пуҫланӑ уйӑх катӑкӗ ӳкнине курчӗ те кӑшкӑрса ячӗ:

И только когда они, заломив ему руки назад, оторвали его от земли, он на мгновение увидел потухающий осколок луны, падающий с небес, и закричал:

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кашни хӗрарӑмах карланкӑран ҫавӑрса тытатчӗ сана унта!

Любая баба там тебя за горло бы взяла!

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пирӗннисем лайӑхрах ҫавӑрса ҫапаҫҫӗ те акӑ — вӗсенчен кунта йӗпе вырӑн кӑна тӑрса юлать!

Вот как трахнут наши, — останется здесь от них одно мокрое место!

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗр кӑвакрах ҫӳҫлӗ ватӑрах нимӗҫ офицерӗ, шутсӑрах ҫӳлӗ картус тата сӑсар тир ҫухаллӑ накидка тӑхӑннӑскер, алӑк хӑлӑпӗнчен тытса, машина ӑшӗнчен пуҫне кӑларса пӑхрӗ те, сывлӑш ҫавӑрса илсе, ыйту пачӗ:

Держась за ручку, пожилой седоватый немецкий офицер, в фуражке с необычайно высокой тульей и в накидке с куньим воротником, выглянул из машины, спросил с одышкой:

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех