Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳреме (тĕпĕ: ҫӳре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ мӗн пӗчӗкренпех ҫут тӗнчере пуринчен ытла тинӗсе юрататтӑм, караппа ишсе ҫӳреме инҫетри тинӗсе каякан кашни матросах ӑмсанаттӑм.

С самого раннего детства я больше всего на свете любил море, я завидовал каждому матросу, отправлявшемуся в дальнее плавание.

Пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫул ҫинче ҫын турттаракан кӳмесем темиҫе хут та тӗл пулчӗҫ, анчах Иван Иваныч вӗсем ҫине лармарӗ, укҫа парса хула тӑрӑх ҫавнашкал ярӑнса ҫӳреме вӑл хӑйне уявсенче те ытти мӗнле те пулин пӗр-пӗр паллӑ кунсенче ҫеҫ ирӗк пама пултарать.

На пути попадались навстречу извозчичьи пролетки, но такую слабость, как езда на извозчиках, дядя позволял себе только в исключительных случаях и по большим праздникам.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Юратмастӑп ирех хӑна тӑрӑх ҫӳреме.

Не люблю по гостям ходить спозаранку.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка васкамасӑр тухрӗ те чиркӳ умӗнче уткаласа ҫӳреме тытӑнчӗ.

Егорушка не спеша вышел из церкви и пошел бродить по площади.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Юрдан ҫеҫ хӑйӗн кил-йышӗпе ҫакӑнта тухса ҫӳреме хӑять.

На это дерзал только Юрдан со своими домочадцами.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах хуларан тухса ҫӳреме никам та хаяймарӗ — ӗҫпе те, уҫӑлса ҫӳресе ҫутҫанталӑкӑн хӗвеллӗ илемӗпе савӑнаканни те пулмарӗ.

Но никто еще не осмеливался выйти за черту города — ни по делам, ни за тем, чтобы погулять и полюбоваться солнечной красотой природы.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сире те уйрӑмшар ҫӳреме канаш панӑ пулӑттӑм, пӗрле ҫӳреме юрамасть.

И вам разделиться надо, не следует так идти — по нескольку человек вместе.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Намӑс тетӗн пуль эс ҫапла ҫӳреме?

Ты скажешь — стыдно это?

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эсир ӑна хӑй савнӑ ҫыннинчен уйӑрӑр та пӗр-ик ҫуллӑха таҫта инҫете ҫӳреме кӑларса ярӑр, ан тив, вӑл инҫете кайтӑр…

— Разлучите его благородие с его любезной и отправьте его на год, на два прогуляться куда-нибудь подальше, как можно дальше.

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Урӑх ӗҫ туртать-ҫке сан чунна, аслӑ ӗҫпе пурӑнас хавалу пур чухне сана хӗрарӑм арки хыҫҫӑн сӗтӗрӗнсе ҫӳреме юрамасть, — темелле пулнӑ ман хама…

У тебя — другое призвание, великое призвание, и нечего тебе вздыхать по какой-то юбке…»

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Вӑл сана хӑйӗн кӗнчелине ҫӗклесе ҫӳреме хушмасть-и тата? — ыйтрӗ Юрдан, виртлешсе кулкӑланӑ май.

— А она не велит тебе носить ее прялку? — спросил Юрдан, презрительно улыбаясь.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫӗклесе ҫӳреме хушрӗ вӑл мана…

Велела мне поносить его на руках…

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗр ирхине, ҫанталӑк пит аванччӗ, Юрдан уҫӑлса ҫӳреме тухрӗ те хула хӗрринчи садне ҫитсе курчӗ.

В это утро погода была хорошая, и Юрдан, отправившись на прогулку, дошел до своего сада, расположенного на окраине города.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов тухтӑр патне халь пӗртен пӑр чирлӗ ҫын кӑна ҫаплах ҫӳреме хӑять-ха.

Только один больной все еще осмеливался посещать доктора Соколова.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗпӗр тесен, сирӗншӗн тем мар, хӑнӑхнӑ ӗнтӗ тусем тӑрӑх ҫӳреме.

Небось вам не впервые ходить в горы.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫакӑн пек ҫанталӑкра сунара ҫӳреме юрать-и?

— Да разве в такое время охотятся?

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова ҫаплах тӑрӑшса сӑтӑрни усса пычӗ, кунта ӗҫлени пуриншӗн те усӑллӑ пулчӗ — юн хӑвӑртрах ҫӳреме тытӑнчӗ.

Усиленное растирание скоро привело Огнянова в чувство, да и на всех подействовало благотворно — кровь быстрее побежала по жилам.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫулӗ иртсе ҫӳреме кансӗр те, анчах, унтан кайсан, иртен-ҫӳренпе тӗл пуласран шикленесси ҫук, пытанас пулсан та, чӑтлӑха кӗрсе пытанма пулать.

Это был трудный путь, но зато здесь не приходилось бояться встреч с людьми и можно было скрыться в чаще.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йытӑ арман патне чупса ҫитрӗ те чарӑнчӗ, алӑкне шӑршларӗ, вӑрӑммӑн уласа курӑк ҫинче ҫаврӑнса ҫӳреме тытӑнчӗ.

Гончая добежала до мельницы, остановилась, обнюхала дверь и стала кружить по траве, жалобно воя.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Михалаки хӑйӗн «Алафрангов» хушаматне тивӗҫлипех йышӑннӑ темелле: пӗр вӑтӑр ҫул ӗлӗкрех вӑл хулара шӑлавар вырӑнне пуринчен малтан брюки тӑхӑнса ҫӳреме тытӑнчӗ, французла калаҫам пек туса та вӗҫкӗнленет.

Михалаки получил прозвище «Алафранга» вполне заслуженно: лет тридцать назад он первый в городе начал носить брюки вместо шаровар и щеголять французскими словечками.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех