Шырав

Шырав ĕçĕ:

татӑкне (тĕпĕ: татӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫав хушӑра Жоржетта гравюрӑн пысӑк татӑкне малтан икӗ пая, унтан тӑватӑ пая ҫурса пӑрахрӗ.
Тем временем Жоржетта разорвала половинку святого на две половинки поменьше, потом обе маленькие половинки еще на четыре части.

V // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ку хут листи иккен: ҫухрӑм юпи ҫине ҫыпӑҫтарнӑ хут татӑкне ҫил чӗтрентерет.
Это, действительно, оказался лист, но только лист бумаги.

III. Шултра саспаллисен усси // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хушӑран вӑл кӗсйинчен шоколад кӑларать, пӗр татӑкне хуҫса илсе ҫӑварне хыпать, чӑмлать; ҫӳҫӗ унӑн пӗтӗмпех кӑвакарнӑ пулин те, шӑлӗсем пурте тӗрӗс-тӗкелех.
Время от времени он вынимал из кармана куртки плитку шоколада, отламывал кусочек и клал в рот; этот седовласый старец сохранил все зубы до единого.

II. Ҫӗрлехи тӗттӗмре пыракан караппа пассажир // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Русаков ҫаврӑнчӗ те хӳме ҫинчи хӑрӑк ҫапӑ татӑкне хуҫса пӑрахрӗ.
— Русаков отвернулся и сломал голую ветку у забора.

34 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ачасем пӗр-пӗрин пуҫӗ урлӑ пӑхма тытӑнчӗҫ — кашниех ҫинҫе те вӑрӑм пурӑ татӑкне курасшӑн пулчӗҫ.
Ребята заглядывали через головы друг другу — каждому хотелось посмотреть на тоненький, длинный кусочек мела.

33 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Петя кӗсйинчен хут татӑкӗ туртса кӑларчӗ те ҫав хутпа турпас татӑкне чӗркерӗ, ӑна шыва пӑрахрӗ, хӑй вара турпас хыҫҫӑн утрӗ.
Петя вытащил из кармана обрывок бумаги, навертел его на щепку, пустил по ручью и пошел за ним.

28 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Тен, вӑл доскана шӑлмалли пир татӑкне силлесе тасатнӑ чухне пурра форточкӑран ӳкернӗ…
Он, может, этот мел в форточку выбросил, когда тряпку вытряхивал…

20 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ваҫҫук класра пӗччен юлчӗ, шалтан ҫаклатса питӗрчӗ те мӗнпур партӑсене нӳрлӗ пир татӑкӗпе сӑтӑрса тасатрӗ, доскана шӑлса тасатмалли пир татӑкне форточка уҫса силлерӗ, пурӑ кайса илчӗ, чернильницӑсене чернил ячӗ.
Васек, закрывшись один в классе, протер парты, вытряхнул в форточку тряпку, сбегал за мелом, подлил в чернильницы свежих чернил.

19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Ваҫҫук, пурӑ хатӗрлесе хур, доска шӑлмалли пир татӑкне силлесе тасат.
— Васек, положи мел, вытряхни тряпку.

Петя, куҫне хӗскелесе, Мазин пекех пула татӑкне ярса тытрӗ.
Петя, зажмурившись, последовал его примеру.

8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ула курак пире ҫитӗ, — терӗ вӑл, хӑй вара пулӑ татӑкне хӑюллӑн ҫӑвара хыпрӗ.
Ворон на нашу долю хватит, — сказал он, храбро отправляя в рот ломтик рыбы.

Мазин ним шарламасӑр пулла касса татрӗ те татӑкне ҫӳхен касса вакларӗ, тӑвар сапрӗ, унтан юлташӗ патне шутарса лартрӗ.
Мазин молча отхватил ножом кусок рыбы, нарезал ее тонкими ломтиками, посолил и подвинул товарищу.

Ӑна валли те пуй, эп пӗй татӑкне анчах ҫисе ятӑм.
Для нее тоже есть, я сьел только один кусок.

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Воропаев ҫыхха салтса сысна ҫу татӑкне туртса кӑлариччен вӑл ҫухалчӗ.
— И скрывалась, раньше чем Воропаев, развернув сверток, находил в нем кусочек сала.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Кирек те мӗнле минерал татӑкне илсе вӑл мӗнле хуҫӑлнине кура, ӑна тулашӗнчен пӑхса, унӑн ҫирӗплӗхне, епле шӑранса ҫемҫелнине, чанкӑртатнӑ сассине, шӑршине е тутине сӑнаса пӑхса, вӑрах шухӑшласа тӑмасӑрах ҫав минерал мӗнле минерал иккенне каласа парать, наука халиччен пӗлсе ҫитнӗ ултҫӗр тӗслӗ минерал хушшинче классификаци йӗркипе вӑл хӑш вырӑнта тӑрассине те кӑтартса парать.
По внешнему виду, излому, твердости, плавкости, звуку, запаху или вкусу он определял безошибочно любой минерал и указывал его место в классификации среди шестисот их видов, известных в науке наших дней.

I сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Боецсем васкасах пуҫтарӑнчӗҫ, кашӑксене чашӑкра, ҫисе ярайман ҫӑкӑр татӑкне сӗтел ҫинче хӑварчӗҫ вӗсем.
Бойцы, оставляя ложку в миске, недоеденный хлеб, лихорадочно собирались.

X // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

— Халӗ вӑл ҫарта ӑна приказ параҫҫӗ те — ӗҫӗ те пӗтрӗ, — терӗ Фрося, йӗпе кипке татӑкне хӗрарӑмӑн хырӑмӗ ҫине хурса.
— Сейчас он в армии, ему дают приказ, и дело с концом, — сказала Фрося, прикладывая мокрые тряпки в животу женщины.

VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӗсем хапха вырӑнне лартнӑ турпас татӑкне аяккалла сиктерчӗҫ те, шурӑ патаксене, хура кӑмрӑксене, пӗтӗм колхоз пуянлӑхне сарлака хирелле хӑваласа тухрӗҫ.
Они отодвинули щепочку, изображающую ворота, и вывели на простор поля белые палочки, черные угольки, все колхозное богатство.

III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Тӑшманӑн питӗ тӗплӗн пытарнӑ вуншар пулемечӗ кашни ҫӗр татӑкне персе тӑма пултараҫҫӗ.
Десятки прекрасно укрытых вражеских пулеметов простреливали каждый клочок земли.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Анчах Василий унӑн пӗтӗм шухӑшне пит лайӑх ӑнланнӑ, вӑл хӑма татӑкне михӗсем хушшинчен туртса кӑларнӑ та ҫине тӑрса Степанидӑна алӑран тыттарнӑ:
Но Василий великолепно понимал весь ход ее мыслей, он извлек дощечку из-под мешков и настойчиво сунул ее прямо в руки Степаниде:

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика