Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

автан сăмах пирĕн базăра пур.
автан (тĕпĕ: автан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Автан авӑтас умӗн ҫеҫ вӑйӑ саланчӗ.

Гуляние завершилось почти с петухами.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫинҫе те уҫӑ сасӑллӑ автан — кӗпер хӗрринче пурӑнакан Шемпер Хӗветӗрӗн пулмалла — пӗтӗм Турикас урамне янӑратса ячӗ.

Звонкоголосый петух Федора Шембера, что жил возле моста, старался изо всех сил.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пур-пӗрех автан авӑтиччен вӑхӑта тӑстарать.

Так и дотянет до петухов…

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Садра ҫулҫӑсем чӑштӑртатаҫҫӗ, таҫта аист сасӑ парать, сасартӑках темӗн ӑса илнӗ пек автан авӑтса яни, ҫунаттисемпе хӑлаҫланни… ҫӑл тараси чӗриклетни… — ҫаксем йӑлтах ялти ӗҫлӗ кун умрах иккенне систереҫҫӗ.

Шелестели листья сада, где-то скрипел аист, слышалось хлопанье крыльев и крик как будто внезапно о чем-то вспомнившего петуха, легкий визг «журавля» над колодцем, — во всем этом сказывалась близость деревенского рабочего дня.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Пӗр страници ҫинче автан ӳкерсе хунӑ.

А на одной страничке нарисован петух.

Парне // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 31 с.

Парне валеҫсе паракан учительница ӑна: — Мӗн тума автан кирлӗ сана, Микинь? Эсӗ часах шкула каятӑн. Акӑ сана чи аван парне! — терӗ те Микине кӗнеке тыттарчӗ.

Учительница, которая раздавала подарки, сказала ему: — Зачем тебе петух, Микинь? Ты скоро в школу пойдёшь. Вот тебе самый лучший подарок! — и дала Микиню книгу.

Парне // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 31 с.

Ми-кинь, Ри-гӑ-на! — тесе кӑшкӑракан автан килӗшет.

Нравится петух, который кричит: Микинь, в Ри-гу!

Парне // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 31 с.

Кӑнтӑрла килхушшинче автан кӑшкӑрса ячӗ.

В полдень во дворе закричал петух.

Ҫӑхан чӗлхи // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 6–7 с.

— Таня, эсӗ ӑҫта пӗрмаях ҫухалса ҫӳретӗн? — ыйтрӗ вӑл тӑмран тунӑ автан кӗлеткине ачашланӑ май.

— Таня, ты где все пропадаешь? — спросил он, поглаживая глиняного петуха.

22 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Халех акӑ автан илсе килетӗп…

Пойду за петухом…

3 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Тӑмран тунӑ, тӗрлӗ тӗслӗ сӑрӑпа илемлетнӗ, йӗп чиксе тултарнӑ автан ӑна ача чухнехи вӑхӑта аса илтернӗ; унӑн кутӑнлӑхне чарас тесе, Таня асламӑшӗ ҫилленсе калатчӗ:

Пестро раскрашенный глиняный петух с иголками и нитками напоминал ему раннее детство, когда, бывало, услышав его капризы, бабушка Тани сердито говорила:

3 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Каллех автан сасси.

Снова пропел петух.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Автан авӑтса ярать.

Пропел петух.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Хӗвел, автан, улакурак, чакак т. ыттисем те.

Солнце, петух, грач, сорока, и другие.

Драмӑри сӑнарсем // Борис Чиндыков. Килти архив

Гаррис, пуҫне автан пекех каҫӑртса, хӑйӗн черккине ӗҫсе ячӗ, мӗншӗн тесен ятарласа тунӑ черккене хӑвӑрт пушатса хума ҫук, унтан васкамасӑр сыпа-сыпа илсе ӗҫме кӑна меллӗ.

Гаррис выпил свой бокал, закидывая голову, как петух, потому что специальный бокал рассчитан не на быстрое питье, а на медленное отхлебывание.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш ҫулта эпӗ сан валли ярмаркӑран резина шӑхличӗпе сӑрланӑ икӗ автан илсе килтӗм!

A в двадцать пятом году я тебе свистульку резиновую с ярмарки привезла да двух раскрашенных петушков!

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Мӗн шухӑшласа кӑларнӑ эсӗ, хӗрлӗ автан?

— Ты еще чего выдумал, рыжий петух?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Автан виҫҫӗмӗш хут авӑтсан, пурте вӑраннӑ.

С третьими петухами в доме проснулись.

Хуркайӑк // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ку хурчка пулнӑ иккен, кӗҫех витере, кашта ҫинче, автан хӑраса та тарӑхса какӑлтатса илнӗ.

В хлевушке, на насесте, испуганно и гневно прокудахтал петух.

Хуркайӑк // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Хӗрлӗ автан вӗҫтерме пултараҫҫӗ!..

Подпустят красного петуха!..

Хирӗҫлӗхсен пӗрлӗхӗ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех