Шырав

Шырав ĕçĕ:

вырӑнта (тĕпĕ: вырӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫакна пӗлсен, Хворостянкин вырӑнта ларма пултараймарӗ.
Тут уже Хворостянкин не мог сидеть спокойно.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Бородулин чӗнмесӗр тухрӗ, Хворостянкин балкон алӑкне уҫрӗ те лаша кӑкармалли вырӑнта йӗнерленӗ ут тӑнине курчӗ.
Бородулин молча вышел, а Хворостянкин отворил дверь на балкон, увидел у коновязи коня под седлом.

Вӑл ҫул хӗрринчи ҫумӑр тумламӗсемпе шерепеленнӗ хытхура ҫине, пысӑк та симӗс хупах ҫулҫи ҫине пӑхать пулсан та, Соньӑна, унӑн йӗпеннӗ те мӑнкӑмӑллӑ питне, унӑн питҫӑмартисем тӑрӑх чупа-чупа анакан куҫҫуль тумламӗсене курать: вӑл таҫта тӳпере пӗр вырӑнта вӗҫсе тӑракан тӑри юрланине итлет, анчах Соня сассине илтет…
Он смотрел на придорожный бурьян, унизанный бисером мельчайших росинок, на широкий лист сочного лопуха, а видел опять Соню: ее мокрое и гордое лицо, ее слезы, стекавшие по щекам; он прислушивался к песне жаворонка, где-то над головой сверлившего небо, а слышал голос Сони…

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Соня чӗнмерӗ, хытса кайнӑ пек пӗр вырӑнта тӑчӗ, Виктор ун ҫумне сӗртӗнме пуҫласан ҫеҫ вӑл чӗтресе илчӗ, анчах сивӗпе шӑннӑ чухнехи пек мар, темле ӑш вӑрканӑ чухнехи пек йывӑррӑн чӗтрерӗ.
Она молчала, точно окаменела, и только когда Виктор хотел прикоснуться к ней, она сжала на груди руки и вздрогнула, но не так, как дрожат от холода, а с тяжелой внутренней болью.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл, паллах ӗнтӗ, «москвич» тени Кубаньре те, ытти ҫеҫенхирлӗ вырӑнта та хисеплӗ, сӑмах та пулас ҫук, чаплӑ ят, анчах эпӗ ӑна «председатель» тесе ят панӑ пулӑттӑм.
Оно конечно, «Москвич» и на Кубани и там, среди всякой степи, тоже почетно, слов нет, важное имя, а только я бы ее назвал «председатель».

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗвел мӗн иртенпех хытӑ хӗртет, вӗри сывлӑш пӗр вырӑнта хускалмасӑр тӑрать, кӑнтӑр тӗлнелле тусем ҫийӗнче аслатиллӗ ҫумӑр пӗлӗчӗсем пуҫтарӑнчӗҫ.
Солнце палило нещадно, воздух был недвижим и горяч, а к низкому полдню над горами собралась гроза.

— Эпӗ станицӑсем тӑрӑх ҫӳрерӗм те акӑ мӗн куртӑм: хавасланатпӑр, савӑнатпӑр, ӗҫӗ пӗр вырӑнта тӑрать…
— Проехал я по станицам и вижу: веселимся, радуемся, а дело стоит…

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн чун-чӗри вырӑнта мар ку вӑл тӗрӗс те.
Он тоже в душе не уверен — и правильно.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ку вырӑнта вӗсем пӗр хут ҫеҫ мар ларса калаҫнӑ.
На том самом месте, где не раз беседовали.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗр вырӑнта кӑна, малти шлюзӑн хупкӑҫне лебедкӑпа ҫӗкленӗ ҫӗрте, вӑл юхса тухмалли май пулнӑ та, уншӑн савӑнса тӗпне чул сарнӑ вырӑна шарлатса ӳкет, унтан вара канал тӑрӑх чӑнкӑ ҫыран хӗрринче ларакан пӗчӗк пӳрт патнелле лӑпкӑн юхса каять.
И только в одном месте, у поднятого лебедкой затвора головного шлюза, она находила выход и, радуясь этому, упругим потоком падала на каменный настил и уже спокойно текла по каналу к домику, стоящему под кручей.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вырӑнта татса парӑпӑр.
Разберемся на месте.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсем ҫыран хӗррипе утса пыраҫҫӗ — ку вырӑнта Кубань виҫӗ юппа пайланса юхать, ӑшӑх вырӑнти хӑйӑра алтать, ҫавӑрӑна-ҫавӑрӑна юхса, йӗплӗ хулӑ ӳсекен ҫаврашка та тӑрӑхла утравсем тӑва-тӑва хӑварать.
Шли вдоль берега — в этом месте Кубань разлилась по трем рукавам, рыла песчаные отмели, кружилась и петляла, образовав круглые и продолговатые островки с кущами бузины и терна.

Анчах вӑхӑт вырӑнта тӑмасть, савӑнӑҫлӑ пухусем иртсе кайрӗҫ, вӗсенче ҫӗнтерӳллӗ сӑмахсем каланӑ хушӑра, строительсене чысласа ӗҫкӗ-ҫикӗ тунӑ хушӑра электричество урамсене, кил-ҫуртсене ҫутатрӗ, анчах ҫаплах станицӑран инҫех каймарӗ.
Но время не стоит на месте, радостные собрания остались в прошлом, в то же время, пока там изливались победоносные слова, пока проходил пир для строителей, электричество озаряло улицы, дома, дворы, но дальше станиц так и не пошло.

Ҫитменнине тата вӑл, пурте вырӑнтипе вырӑнта маррине пӗлесшӗн пулнӑ пек, ытлашши нимех те ҫук килкарти ӑшне пӑхса ҫаврӑнчӗ.
Даже взглянул на небогатое подворье, как бы желая убедиться, все ли здесь на месте.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫыран хӗрринче вӑл лашине шӑварчӗ, вара ӑшӑх вырӑнта шыв урлӑ каҫрӗ те, ҫырма тӑрӑх каякан ҫул ҫине пӑрӑнчӗ.
У берега попоил копя, затем переехал вброд по мелкому перекату и свернул на дорогу, уходившую по ложбине.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Вырӑнта тупсан мӗнле пулать? — сӗнӳ пачӗ Сергей.
— А если найти на месте? — посоветовал Сергей.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах, хӑй савӑннине Кондратьев сисесрен хӑраса, вӑл, урисемпе пӗр вырӑнта тапӑртаткаласа тӑчӗ те ҫапла каларӗ:
Но, боясь, что Кондратьев заметит его радость, он потоптался на месте и сказал:

Ак ҫак вырӑнта, шӑпах Яман-Джалгапа Краснокаменски хушшинче, юхса выртакан кӳлӗ пулать, унтан тухакан шыв вара ҫак пӗтӗм айлӑма шӑварӗ.
В этом месте, как раз между Яман-Джалгой и Краснокаменской, образуется проточное озеро, и вода из него будет орошать всю эту низменность.

— Ҫак вырӑнта икӗ хутлӑ шкул ҫурчӗ, ку тӑваткалта — универсальнӑй магазин пулать.
— На этом месте вырастет двухэтажное здание школы, а в этом квадрате — универсальный магазин.

Утӑ купи майӗпен, хӑйне чарса каллех мулкача лартса ярасран хӑранӑ пек, ҫыран хӗрринчен тапранса кайрӗ, пӗр вырӑнта ҫаврӑна-ҫаврӑна илчӗ те малалла юхрӗ.
А копна тихонько отошла от берега, покружилась на месте и поплыла.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика