Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

а (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Командир Павел ҫине тинкерсе пӑхрӗ, унтан ӑна палласа илчӗ те тӗлӗннипе: — Ара ку Корчагин-ҫке!.. Лашине палларӗ, а Середана хӑйне асӑрхаймарӗ. Сывӑ-и, тӑванӑм?! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Командир пристально всматривался в Павла и, узнав, удивленно ахнул: — Да это же Корчагин!.. Коня узнал, а Середу недосмотрел. Здравствуй, братенек!

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

А, кӗпӗрне килнӗ! — терӗ те вӑл Акима хӑйӗн вӗри тарлӑ аллине тыттарчӗ.

— А, губерния приехала! — проговорил он и подал Акиму горячую, влажную руку.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

А эсӗ, хут мурӗ, мӗншӗн малтанах калаҫса татӑлмарӑн?

— Почему же ты, бумагоед, не договорился?

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вот мӗн, ачасем, хулара кансӗрлекенсене пурне те ӗнсерен ярса тытаҫҫӗ, а пирӗн кунта хӑвӑртлӑха икӗ хут ӳстерес пулать.

Ну, так вот, ребятки, в городе возьмут в «штосе» всех, кто там путает, а нам здесь надо удвоить скорость.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

А эсӗ ҫӑкӑр ҫинчен никама та ан шарла, — тесе асӑрхаттарчӗ вӑлах Дубавӑна.

 — А ты никому о хлебе ни звука, — предупредил он Дубаву.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Эпир пӗтӗм Желлескома, рабочисенчен катса юлсах, ударлӑ паёк паратпӑр, а эсир унта мӗн тӑватӑр-ха?

— Мы всему Желлескому даем ударный паек, отрываем у рабочих, а вы чем занимаетесь?

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

А эпӗ ҫакнашкал ҫӳренӗшӗн пӗр вунӑ талӑка арестлеҫҫӗ тесе шутланӑччӗ…

— А я думаль — сутка десять ареста получаль за вираж…

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

А, эсӗ-и ку!

А, это ты!

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Каланӑ вӗт сире, вагон лӑках тулнӑ тесе, а буферпа вагон тӑррине, приказра хушнӑ тӑрӑх, никама та лартмастпӑр, — тет вӑл ҫынсене ҫӗрмӗш хут ӗнтӗ.

Он повторял в сотый раз: — Говорю вам, вагон переполнен, а на буфера и крышу, согласно приказу, никого не пустим.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

А халь, — тенӗ Бен Джойс, — лашипе тытса килӗр!

— «А теперь, — сказал Бен Джойс, — ловите лошадь!

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

А эпир мӗн валли? — тесе хучӗҫ Вильсонпа Мюльреди.

— А мы-то на что? — воскликнули Вильсон и Мюльреди.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

А мӗншӗн-ха пире сулӑ тума хушмастӑр? — тесе ыйтрӗ Вильсон.

— Почему же вы не прикажете нам выстроить плот? — спросил Вильсон.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

А кам пӗлет тата, Бен Джойс хӑйӗн шайкине татах ҫынсем пуҫтарма шутларӗ пуль, ҫамрӑкранах пиҫнӗ ҫынсем Альп сӑрчӗсенче ун валли сахалах мар.

— А может быть, Бен Джойс решил завербовать в свою шайку новых отверженцев, которые бродят у подножья Альп.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Тӗрӗс калатӑр, Джон, — терӗ ӑна майор, — а кун ҫинчен пӗлсен, ӑна вӗсем часрах шыраса тупӗччӗҫ.

— Вы правы, Джон, — ответил майор, — а между тем это значительно облегчило бы ей поиски.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

«Бен Джойс маттур этем, — терӗ тимӗрҫӗ. — Чаплӑ боцман пулса тӑчӗ Айртон. А карап крушени пулни ҫинчен епле суйса кӑтартрӗ вӑл!

«Ловкий человек Бен Джойс, — сказал кузнец. Знатный из него вышел боцман Айртон. А его выдумка насчёт кораблекрушения!

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

А мӗншӗн ҫаплипех шыв урлӑ каҫас мар?

— А почему не переправиться вброд?

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

А «Дунканпа» мӗнле, сэр? — тесе ыйтрӗ Айртон.

— А как с «Дунканом», сэр? — спросил Айртон.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

А халӗ тусӑмсем, — терӗ Гленарван, — лагере кайӑпӑр, хамӑрӑн ӗҫсене пӑхса тухса малашне мӗн тӑвассине сӳтсе явӑпӑр.

— А теперь, друзья, — сказал Гленарван, — вернёмся в лагерь, обсудим наше положение и установим план действий на будущее.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

А вӑл, ахаль, ӑнсӑртран пулнӑ япала, — терӗ боцман пулнӑ ҫын, майор ҫине шӑтарас пек пӑхса.

— Это простая случайность, — ответил бывший боцман, — пристально глядя на майора.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

А эпӗ сыльнӑйсем ҫинчен каларӑм.

— А я говорил о ссыльных.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех