Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытас (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юрать, ҫавӑн валли ҫуллӑ пӑлан тирӗ тытас вырӑнне ӑпӑр-тапӑрпа усӑ курсан мӗн пулассине халӗ пӗлтӗр ӗнтӗ.

Ну что же, пусть теперь знает, как употреблять всякий хлам вместо подобающего для этой цели кусочка промасленной оленьей кожи.

LХХVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсене тытас тесе, ку таната карса хунӑ.

Он расставил на них сети.

Тӑрнапа аист // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑртак тӑрсан, кайӑкҫӑ, кӑвакарчӑн тытас тесе, ала тӑратнӑ.

Потом охотник расставил сеть на голубку и хотел захлопнуть.

Кӑткӑпа кӑвакарчӑн // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре кӑна лаши калать: «Санӑн мана чӑнах та таса тытас килет пулсан, эсӗ ман сӗлле ан сут», — тет.

Лошадь и говорит: «Если вправду хочешь, чтоб я была хороша, — овес мой не продавай».

Лашапа тарҫӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кольхаун пит ҫилленсе кайса, шӑлӗсене ҫыртса тӑнӑ, хӑй тытас чӗрчунӑн юнне ӗҫесшӗн сӗмсӗрленсе тапӑннӑ чух чарса лартнӑ тискер кайӑк пек тӑнӑ.

Кольхаун стоял озлобленный, стиснув зубы, как дикий, кровожадный зверь, которому помешали напасть на его жертву.

XX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хамӑн икӗ урапа ҫӳресен, эпӗ пӗр кунтах кайӑк тем чул тытма пултаратӑп, кӗсре утланса ҫӳресен, эрнипе те ун чухлӗ тытас ҫук.

На своих на двоих я подстрелю больше дичи за один день, чем за целую неделю верхом на кобыле.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗрен тӑрӑх улӑхса, вӑл пӗр минутра мачтӑн малтанхи урли ҫине улӑхса ҫитнӗ; шӗлепкине ярса тытас тенӗ чух, сасартӑк упӑте ачаран та ҫӑмӑлтарах, хӑвӑртрах кайса, тата ҫӳлерех улӑхса ларнӑ.

В одну минуту он взобрался по веревке на первую перекладину; но обезьяна еще ловчее и быстрее его, в ту самую минуту, как он думал схватить шляпу, взобралась еще выше.

Шыва сикни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Мантикорӑна тытас, — терӗ хӑйне Бенедикт пичче, — анчах ӑна ҫапса лапчӑтасран хӑрушӑ.

— Поймать мантикору, — сказал себе кузен Бенедикт, — это значит рисковать раздавить ее.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Бенедикт пичче, ӑна тытас тесе, аллине ҫӗклерӗ, пӗтӗм вӑйран пӳрнисене пӑчӑртарӗ, вара — хӑй сӑмси вӗҫне ярса тытрӗ…

Кузен Бенедикт хотел схватить ее, поднял руку, с силой сжал пальцы в кулак — и захватил только кончик собственного носа!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унӑн ҫав тери аллине ҫӗклесе шӑнана ярса тытас килчӗ, анчах вӑл хӑйне хӑй тытса чарса тӗрӗс турӗ.

Его неудержимо тянуло поднять руку к голове и схватить насекомое, но он сумел подавить в себе это желание и поступил правильно.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл, пӗрре сиксе ӳксех, хир чӑххине ярса тытас тесе, чарӑна-чарӑна утса пырать.

И будет останавливаться, чтобы сразу прыгнуть и поймать его.

Хир чӑххисем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эсӗ, ак, вуннӑ пӗтерӗн, хуланалла ҫул тытас тейӗн.

Ведь школу закончишь, наверное, в город поедешь, в институт?

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Туземецсен патшисем ҫын тытас сунара пӑрахмаҫҫӗ, вырӑнти халӑх йӑхӗ-йӑхӗпе чуралӑха лекет.

Туземные царьки продолжают охотиться на людей, и в результате целые племена попадают в рабство.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Илес текенсен мана тытас тесе пит хытӑ чупма тивӗ.

 — И покупателям пришлось бы здорово побегать, чтобы поймать меня.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кит тытас ӗҫ историйӗнче шлюпкӑри ҫынсем пурте пӗтни, вӗсенчен нихӑшне те ҫӑлайманни пит сайра.

В истории китобойного промысла случаи, когда погибает весь экипаж шлюпки и никого не удается спасти, насчитываются единицами.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эппин, тытас кайӑк мӗн чухлӗ пысӑкрах, сунарҫӑ хӗрӳлӗхӗ ҫавӑн чухлӗ вӑйлӑрах пулма кирлӗ.

Значит, охотничий пыл тем сильнее, чем крупнее дичь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑнара чухне стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан ҫӳремен сехете курсан, сехет ӑстин ӑна ҫав тери хута ярасси килет, ҫавӑн пекех кит сунарҫине те, океанра ишекен кита курсан, ӑна хӑвӑртрах гарпунпа тытас хӗрӳллӗ туйӑм ҫавӑрса илет.

Если часовщик, глядя в гостях на чужие стенные часы, испытывает непреодолимую потребность их завести, то насколько более страстное желание загарпунить добычу охватывает китобоя при виде плавающего в океане кита!

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӗсем пурте кит тытас ӗҫ тупӑшлӑ пултӑр тесе тӑрӑшаҫҫӗ, ку таранччен кашни ишеврен сахал мар тупӑш илнӗ.

Надо сказать, что все они были очень заинтересованы в прибыльности китобойного промысла и до сих пор получали немалый доход от каждого плавания.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шхуна тин ҫеҫ Кӑнтӑр полюсӗн ҫывӑхӗнче кит тытас кампание вӗҫлерӗ, анчах ун трюмӗнче кит шӑртне хумалли вырӑн, кит ҫӑвне тултарма хатӗрленӗ пушӑ пичкесем ҫав-ҫавах нумайччӗ-ха.

Шхуна— бриг только что закончила китобойную кампанию на границе южного Полярного круга, но в ее трюмах оставалось еще много места для китового уса и немало бочек, не заполненных ворванью.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑрмана кайӑк тытас тӗллевпе килменнине Саша ӑнланать.

Саше было понятно, что не с охотничьими целями они пришли в лес.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех