Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Александрович сăмах пирĕн базăра пур.
Александрович (тĕпĕ: Александрович) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорий Александрович ун умӗнче тӑратчӗ.

а Григорий Александрович стоял перед нею.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Чылайччен тӗрмешрӗ унпа Григорий Александрович; ҫав вӑхӑтрах вӑл тутарла та вӗренме тытӑнчӗ.

Долго бился с нею Григорий Александрович; между тем учился по-татарски,

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Григорий Александрович Бэлӑна кашни кунах епле те пулин парнесем илсе панӑ: малтанхи кунсенче Бэла ҫав парнесене йышӑнман, сӑмах хушмасӑр, мӑнаҫлӑн тӗртсе янӑ, вӗсем вара чӗлхи япшарланнӑ духанщицӑна юлнӑ.

Да притом Григорий Александрович каждый день дарил ей что-нибудь: первые дни она молча гордо отталкивала подарки, которые тогда доставались духанщице и возбуждали ее красноречие.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

«Итле-ха, Григорий Александрович, тӳррипех кала, лайӑх мар вӗт капла», — терӗм эпӗ.

и сказал: — Послушай, Григорий Александрович, признайся, что нехорошо.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Черкес хӗрӗ Григорий Александрович патӗнче иккенне пӗлсенех эпӗ эполетлӑ тумтирӗме тӑхӑнтӑм та шпага ҫакса ун патне пытӑм.

Как я только проведал, что черкешенка у Григорья Александровича, то надел эполеты, шпагу и пошел к нему.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Каҫхине Григорий Александрович пӑшалне ҫакрӗ те крепоҫран тухса кайрӗ: ӗҫне мӗнле туна вӗсем, пӗлейместӗп, — анчах ҫӗрле ҫаксем иккӗшӗ те таврӑннӑ, часовой ҫеҫ Азамат йӗнерӗ урлӑ хӗрарӑм выртнине курса юлнӑ, хӗрарӑмӑн аллисемпе урисене ҫыхса хунӑ пулнӑ, пуҫне пӗркенчӗкпе пӗркенӗ.

Вечером Григорий Александрович вооружился и выехал из крепости: как они сладили это дело, не знаю, — только ночью они оба возвратились, и часовой видел, что поперек седла Азамата лежала женщина, у которой руки и ноги были связаны, а голова окутана чадрой.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

«Азамат! — терӗ Григорий Александрович: — Карагез ыран ман алӑра пулать; паян ҫӗрле Бэлӑна кунта илсе килмесен, эсӗ Карагеза нихҫан та кураймӑн…»

— Азамат! — сказал Григорий Александрович, — завтра Карагез в моих руках; если нынче ночью Бэла не будет здесь, то не видать тебе коня…

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Каярахпа кӑна пӗтӗмпе пӗлсе ҫитрӗм акӑ: Григорий Александрович ҫав тери йӗкӗлтесе ҫитернӗ иккен ӑна, хуть те шыва сик.

Вот видите, я уж после узнал всю эту штуку: Григорий Александрович до того его задразнил, что хоть в воду.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Яланхи пекех вӑл Григорий Александрович патне кӗчӗ, ӑна вӑл кирек хӑҫан та тутлӑ ҫимӗҫсемпе хӑна тӑватчӗ.

По обыкновению, он зашел к Григорью Александровичу, который его всегда кормил лакомствами.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

«Ют ӗҫкӗри мухмӑр — начар япала», — терӗм те эпӗ Григорий Александрович аллинчен тытса: — Пирӗн кунтан часрах шӑвӑнни лайӑхрах пулӗччӗ! — терӗм.

— Плохое дело в чужом пиру похмелье, — сказал я Григорью Александровичу, поймав его за руку, — не лучше ли нам поскорей убраться?

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Питӗ чипер, мӗн ятлӑ вӑл? — терӗ Григорий Александрович.

 — «Прелесть! — отвечал он. — А как ее зовут?»

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

«Черкес хӗрарӑмӗсем питӗ хитре тесе шутланӑччӗ эпӗ», — терӗ мана Григорий Александрович.

«Я имел гораздо лучшее мнение о черкешенках», — сказал мне Григорий Александрович.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Пӗррехинче ҫапла Григорий Александрович кулас тесе кӑна: эсӗ аҫу кӗтӗвӗнчен чи лайӑх качака такине вӑрласа килсен, сана вунӑ тенкӗ парӑп тесе каланӑ.

Раз, для смеха, Григорий Александрович обещался ему дать червонец, коли он ему украдет лучшего козла из отцовского стада;

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Григорий Александрович Печорин, теттӗмӗр ӑна.

Григорием Александровичем Печориным.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

- Вячеслав Александрович, сире малашне те ӑнӑҫлӑ ӗҫлесе пыма чӑтӑмлӑхпа хастарлӑх, ҫынсене ырӑ тӗслӗх кӑтартса пыма ҫирӗп вӑй-хал сунатӑп.

Куҫарса пулӑш

Ял аталанать, малашлӑха шанать // А.МИХАЙЛОВ. Шӑмӑршӑ хыпарӗ, 2019.07.23

- Вячеслав Александрович, ял тӑрӑхӗнче пурӗ миҫе кил тата вӗсенче миҫе ҫын пурӑнать?

— Вячеслав Александрович, в сельском поселении всего сколько домов и сколько людей в них проживает?

Ял аталанать, малашлӑха шанать // А.МИХАЙЛОВ. Шӑмӑршӑ хыпарӗ, 2019.07.23

Николай Александрович хастарлӑхӗпе тата пуҫарӑвӗпе вӑл ҫак обществӑлла ӗҫе кӳлӗннӗ хыҫҫӑн сахал мар ӗҫ пурнӑҫланӑ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрле тунӑ ӗҫ сумне ҫухатмасть // А. ЕГОРОВА. «Авангард», 2019.06.07

Салтак службине Германире ирттернӗ кил хуҫи Анатолий Александрович чӑн-чӑн арҫын тивӗҫне манман.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хулара ҫуртсем ҫӗкленӗ // Елена ТИМОФЕЕВА. «Пурнӑҫ ҫулӗпе», 2019.05.17

1953 ҫулта Феоктист Александрович Шӑхачрах ҫуралса ӳснӗ Анна Степановнӑпа пӗр ҫемье ҫавӑрнӑ.

В 1953 году Феоктист Александрович женился на Анне Степановне, уроженке Сигачи.

Вӑрҫӑ вучӗ витӗр тухнӑ салтаксем, манӑҫмаҫҫӗ сирӗн ятӑрсем // О. ПАВЛОВА. «Авангард», 2019.05.07

Феоктист Александрович малтанласа минометран пеме вӗренет, каярах парашютран сикме хӑнӑхать.

Феоктист Александрович сначала учится стрелять из миномета, а потом привыкает прыгать с парашютом.

Вӑрҫӑ вучӗ витӗр тухнӑ салтаксем, манӑҫмаҫҫӗ сирӗн ятӑрсем // О. ПАВЛОВА. «Авангард», 2019.05.07

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех