Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗччен сăмах пирĕн базăра пур.

Пӗччен (тĕпĕ: пӗччен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӗсем килнине юлашки кунсенче станцине тӑлӑха юлнӑ пӗр пӗччен паровоз гудокӗ кӑшкӑртса пӗлтерчӗ.
Об их прибытии сообщил гудок паровоза на станции, осиротевшей за последние дни.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Булгаков, пӗччен юлсан, юнашар пӳлӗме кӗчӗ те; тӳшек ҫине шинелне сарса, ҫывӑрма выртрӗ.
Оставшись один, Булгаков прошел в соседнюю с гостиной спальню хозяев и, разостлав на матраце шинель, лег.

Пӗрре, упа пек пӗччен пурӑнса ывӑнса та ҫитрӗ пулӗ.
Устал, наверно, жить один в своей берлоге.

Саккӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Мӗн йӑли вӑл санӑн сӗм ҫӗрле пӗччен вӑрманта ҫӳресси?
Ишь, взяла манеру шататься ночами по лесу!

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Анчах Натка нимрен ытла ҫакӑнтан тӗлӗнчӗ: Сергей хурланчӑк салхуллӑ пулман, нимен чӗнмесӗр ларман вӑл, пӗртте пӗччен пулман.
Но что поразило Натку — это то, что он был не угрюмый, не молчаливый и вовсе не одинокий.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Сергей кӑна хӑй пӗччен ҫеҫ, Марицӑсӑр, Алькӑсӑр тӑрать, вӑл нимӗн чӗнмесӗр, темӗн ҫинчен шухӑша кайса кӗтет, юлашкинчен паравус кӑшкӑрса ярассине, вакунсем хускалассине тата пуйӑс хӑйӗн пит те инҫе ҫулне тапранса каяссине кӗтет.
И только Сергей совсем один, без Марицы, без Альки, стоит молчаливый, вероятно угрюмый, и ждёт, когда наконец загудит паровоз, дрогнут вагоны и поезд двинется в этот очень далёкий путь.

Вара вӑл, ӑна пурӗ пӗрех чӗнес ҫуккине ӑнланса илсен, тӑпланчӗ, пӗшкӗнсе кӗчӗ те малтан пӗрмаях пӗччен, сыхласа ҫӳрекен кашкӑр ҫури пек, акӑ халь такам ҫине сиксе ларса, ӑна кашлама пуҫлас пек пулса ҫӳрерӗ.
И когда он понял, что его так и не вызовут, он притих, осунулся и всё ходил сначала одиноким, осторожным волчонком, вот-вот готов был прыгнуть и огрызнуться.

— Паянах каҫхи доклад вӑхӑтӗнче кун ҫинчен пӗтӗмпех лагерь начальникне каласа паратӑп, халӗ стройран тух, ирхи апат тума эсӗ ху пӗччен уйрӑмӑн каятӑн, — терӗ.
— Сегодня же на вечернем докладе обо всём этом будет сказано начальнику лагеря, а сейчас выйди из строя и завтракать пойдёшь отдельно.

— Юрлах, Алька, пӗччен, аванрах пулӗ.
— Спой лучше один, Алька.

Ҫекретне те пӗлсе тӑраканскер анчах, пӗр пӗччен кӑна тӳрӗ те лӑпкӑн пӑхса ларать.
Секрет знал уже, один сидел спокойно.

— Сыв пул, Ача… юлатӑн эсӗ пӗр пӗччен….
— Прощай, Мальчиш… остаёшься ты один…

— Мӗншӗн пӗччен?
Куҫарса пулӑш

— Пӗччен.
Куҫарса пулӑш

Анчах вӑл сасартӑк шартах сикрӗ те шӑпланчӗ: пӳлӗмре вӑл хӑй пӗччен мар пек туйӑнчӗ ӑна.
Но вдруг она вздрогнула и притихла: ей показалось, что в комнате она не одна.

Вӑл ту ҫине хӑпарчӗ те пӗр пӗччен ларакан чул ҫамка патнелле сукмакпа пӑрӑнса утрӗ.
Она, поднявшись в гору, свернула по тропинке, к подножию одинокого утёса.

Нина пӗччен унта пӗтӗмпех аптӑраса ҫитнӗ.
А то Нина одна совсем запуталась.

Верук унта пӗччен ӑшталанать пуль.
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Эпӗ те санпа ял курмалла пыратӑп, пӗччен мӗн туса ларас ман килте?
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ҫинукпа Кирюк туйӗ хыҫҫӑнах чаҫе таврӑнсан Ҫар хӗсметӗнчен анне пӗр пӗччен асапланать тесе хӑтарма ыйтатӑп, Тӑрнапуҫне таврӑнатӑп.
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Часах эсӗ те пӗччен пулмӑн.
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика