Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑҫан сăмах пирĕн базăра пур.
хӑҫан (тĕпĕ: хӑҫан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑҫан та пулин каласа та парӑп.

— Когда-нибудь и расскажу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӑҫан каятпӑр-ха вара? — тет.

Когда же наконец пойдём?

Юр ҫинчи приказ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

— Эс ку юрра хӑҫан ҫырнӑ, пӗрремӗш хут илтетӗп.

— Когда сочинил? Ни разу не слышала.

Ҫӗрле ҫутатакан ҫеҫкесем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 116–118 с.

— Асанне, хӑҫан ҫӑтмаха ҫитсе килӗпӗр? — персе яратӑп кӑнтӑрлахи сасӑпа.

— Бабушка, когда мы с тобой сходим в рай? — срывается у меня с губ в обеденное время.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Хӑҫан шухӑланма пӑрахать вӑл?

Когда только отстанет?

Слива вӑрри // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 79–83 с.

Хӗл варри-и, ҫу варри-и — хӑҫан кӑмӑл килсе каять, вӑхӑтне-вырӑнне пӑхса тӑмастӑп, хӗврен кӳлле кӑларса сарса хуратӑп та вӑлта ывӑтатӑп…

Что зимой, что летом — как только захочется порыбачить, достаю из-за пазухи своё озеро и закидываю удочку.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Хӑҫан кӑна килсе илсе кайӗҫ…

Когда уж придут за мной…

Партизан йысна // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 57–62 с.

Ҫак асфальт ҫулпа ялӑн пӗр вӗҫӗнчен тухса каятӑн та тепӗр вӗҫӗнчен пырса кӗретӗн хӑҫан та пулин.

Выйдешь по асфальту за околицу, пойдёшь по дороге далеко-далеко, а когда-нибудь вернёшься обратно.

Ҫукнӑҫ // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 51–56 с.

Хӑҫан та пулин тӗппипе пӗлсе ҫитме пулӗ-ши — шат та пат татса калаймастӑп та.

Даже не могу сказать наверняка, смогу ли я когда-нибудь узнать всё-всё на свете.

Шӑвӑҫ чуман // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 38–42 с.

Эпӗ вӗсене хам пӗлнӗ пек тӑнлантараттӑм, кирек хӑҫан та савса-ачашласа ҫеҫ калаҫаттӑм.

Я с ними по-всячески, все больше лаской.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑҫан каятӑр?

— Когда уходите?

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑҫан анӑр-ши эсир пирӗн ӗнсе ҫинчен?

— И когда уж вы с нашей шеи слезете?

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл хӑйӗн хурахӗсем халӑха ҫаратса ҫӳренине каллех асӑрхамӑш пулчӗ, ҫакна йӑлтах ирӗксӗртен килӗшме тивнӗ, сирсе сирӗлми инкек тесе шутларӗ, вӑхӑт ҫитеспе, вӑрӑ-хурахсенчен хӑпса пӗтсе, хӑй хӑҫан та пулин ҫакӑн пек пӗчӗкҫӗ бандӑн утаманӗ мар, повстанец чаҫӗсен чӑн-чӑн ҫар пуҫӗ пуласса шанса пурӑнчӗ…

Он снова стал сквозь пальцы смотреть на грабежи, учиняемые его соратниками, считая, что все это — неизбежное зло, с которым необходимо мириться, что со временем он избавится от грабителей и что рано или поздно все же будет он настоящим полководцем повстанческих частей, а не атаманом крохотной банды…

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑҫан каятӑр кунтан? — ыйтрӗ Чумаковран, ӑна пӳрнипе кӑчӑк туртса чӗнсе.

— Когда едете отсюда? — спросил он Чумакова, поманив его к себе пальцем.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑҫан та пулин вилмеллех пулать.

— Когда-нибудь прийдется помирать.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл Фомин ӗҫӗ пачах путланса ларнине, бандӑна хӑҫан та пулин пурпӗр пӗтерсе тӑкассине шансах тӑчӗ.

Он был твердо убежден в том, что дело Фомина проиграно и что рано или поздно банду разобьют.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑҫан ҫав йытӑ хырӑмне кунтан ӑсататӑн?

— Когда ты этого дурноеда сбудешь с рук?

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑҫан пӗтет ӗнтӗ ку?

— Когда же это кончится?

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах арӑмӗ ӑна пӗрмаях юратнӑ, вӑл хӑҫан та пулин хӑй патне таврӑнасса вӑрттӑн ӗмӗтленсе пурӑннӑ, ӑна пуриншӗн те каҫарнӑ.

Но она всегда любила его и втайне надеялась, что когда-нибудь он снова вернется к ней, — прощала все.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫынни вӑл, калас пулать, кирек хӑҫан та асӑрханса пурӑннӑ, нихҫан та тӳрех, васкаса, юрать те, ҫук та тесе каламан.

Он вообще был осторожным человеком, никогда не торопился и не говорил сразу ни да, ни нет.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех