Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мучи сăмах пирĕн базăра пур.
Мучи (тĕпĕ: мучи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл сасартӑк кунтӑкне ярса илчӗ те ӑна Машӑна тыттарчӗ: — Тыт ак… илсе кай мучи патне!

Он вдруг схватил кузовок с пчелами и сунул его в руки девочке: — Бери вот… неси дедушке!

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька мучи ҫине хулпуҫҫи урлӑ пӑхрӗ.

Санька заглянул деду через плечо.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мучи хӑй ӗҫлеме каймаллине аса илчӗ те пӑрӑнса кайрӗ.

Потом дед вспомнил, что его ждут дела, и ушел.

32-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тӗрӗсне — тӗрӗсех те-ха, — вӑрӑммӑн тӑстарса каларӗ Семушкин, — вӑл вӗт, Захар мучи, темӗнле…

— Правильно-то правильно, — неопределенно протянул Семушкин, — только он ведь такой, дед Захар…

32-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Захар мучи килет! — сасартӑк чупса ҫитрӗ Семушкин.

— Дед Захар идет! — подбежал вдруг Семушкин.

32-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Векшин мучи… вӑл вӗт мана…

— А дед Векшин… он же меня…

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗн, тет, мучи чарнӑ, тет.

— Дедушка, говорят, запретил.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑй айӑпне те каласа пачӗ вӑл, анчах ав, мучи туйинчен хӑраса мулкач пек тарса ӳкрӗ.

Сам во всем признался, а тут испугался дедовой клюшки и удрал, как заяц.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мучи туйине вӗҫӗнчен тытса турат хушшине чиксе ячӗ, ачана йӗмӗнчен ҫаклатса илесшӗн пулчӗ:

Дед просунул загогулину клюшки сквозь ветки и попытался зацепить мальчика за штанину:

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ача хӑйӗн айӑпне йышӑнсанах Захар мучи вырӑнӗнчен хурт сӑхнӑ пек сиксе тӑчӗ.

От такого признания дед Захар вскочил, точно от укуса пчелы.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Векшин мучи кӗпе-йӗм ӑшне вӗлтӗрен тултарӗ, ҫитменнине тата правление сӗтӗрсе кайӗ, аннесене чӗнсе илӗ.

Дед Векшин в штаны крапивы напихает да еще в правление стащит, матерей вызовет.

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тимка Петька патнелле автан пек сиксе пычӗ: «Халех, ҫак самантрах, Захар мучи патне кайса, ачасене пӳске шырама сада кӗмешкӗн ыйт», — тесе хушрӗ вӑл.

Тимка петухом налетел на Девяткина, требуя, чтобы тот сейчас же шел к деду Захару и упросил его пустить мальчишек в сад отыскать мяч.

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Векшин мучи пӗлмесӗрех юлӗ.

Дед Векшин и знать ничего не узнает.

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Векшин мучи фронт линийӗ урлӑ каҫса каяссине хӑй ҫине илнӗ.

Пробраться через линию фронта вызвался дед Векшин.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Мучи, мӗнле шӑвармалла, мӗнле апат-ҫимӗҫ памалла?» — тесе кӑна тӑраҫҫӗ.

«Дедушка, а как поливать да как удобрять?» — только и спрашивают.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Кусем ҫинчен эсир ачасенчен ыйтӑр, — терӗ Захар мучи.

— Об этом вы ребят спрашивайте, — сказал дед Захар.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ку ҫынна кӑтартма юрать, мучи… — теме ҫеҫ пуҫланӑччӗ Маша, анчах старик пуҫне ҫӗклесе малалла утрӗ те кӑшкӑрса ячӗ:

— Этому человеку можно, дедушка… — начала было Маша, но старик, подняв голову, вдруг отстранил ее в сторону и шагнул вперед:

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл Захар патне чупса пычӗ те: — Мучи… кунта пӗр ҫын килчӗ, пирӗн сӑнавсемпе интересленет, — терӗ.

Она подбежала к деду Захару: — Дедушка… тут человек один пришел, нашими опытами интересуется.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Векшин мучи йӑрансем хушшинче калчасем пӑхса ҫӳрет.

Дед Векшин ходил между грядками, осматривал посевы.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Кунта Евсей мучи ӗҫлет, кунта витесем… вӗсене халӗ ҫеҫ туса пӗтерчӗҫ-ха.

— Здесь дядя Евсей работает, а это скотный двор… его недавно отстроили.

23-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех