Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ниҫта сăмах пирĕн базăра пур.
ниҫта (тĕпĕ: ниҫта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урамран мӗн илтенет-ха тесе, ҫавӑнта вӑрах ларчӗ, анчах ниҫта та ытлашши сас-чӳ илтӗнмерӗ.

Там он просидел довольно долго, но на улице все было спокойно.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Намӑсне ниҫта чикеймесӗр пуҫне сӗнкнӗ вӑл, амӑшӗ ӑна тем мӑкӑртатса калать те, аптраса ӳкнипе ӑна та пулин пӗр сӑмах та калаймасть.

Она не подымала глаз и так растерялась, что даже не могла ответить матери, невнятно говорившей ей что-то.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӑн та, ҫав юрра юрланӑшӑн ӑна кӑштах ятласа та илчӗҫ, ҫавӑнпа иртсех иртрӗ вара, ниҫта та аптрамасть.

Сделали ему только замечание за песню, и все, словом, вышел сухим из воды.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпӗ ниҫта та каймастӑп, ҫакӑнтах юлатӑп, кирлех пулсан, пурнӑҫӑма пама та хатӗр, — ун сӑмахӗпе килӗшмесӗр каласа хучӗ Фратю господин.

— Напротив, я останусь здесь и тоже буду жертвовать собой, — возразил господин Фратю.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Намӑсланнипе ниҫта кайса кӗреймест хӑй; анчах вӑл асапланни курса тӑракан халӑха ҫӑмӑллӑх кӳрет.

Жестокие угрызения совести терзали его; но публике его страдания принесли облегчение.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах Стоян пичче йӑнӑшрӗ: пӗр аяккинче, майӑр йывӑҫӗ айӗнче, пӗр ҫӳллӗ ҫын тӑратчӗ, тӗрӗксене мӗнле пытарнине вӑл ниҫта хускалмасӑр пӑхса тӑчӗ.

Однако дед Стоян ошибался: в стороне, под ореховым деревом, освещенный луной, стоял, не шевелясь, высокий человек, так он стоял и когда закапывали турок.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мелник мӗн тӑвасса пӗлес ҫук пек, аллипе пуҫне хӗссе тытса, ниҫта хускалмасӑр хытса тӑчӗ.

Мельник стоял в оцепенении, схватившись за голову, как человек, который не знает, что делать.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ну, эпӗ тупсӑмне ҫурри ытла уҫса парам-ха сана: Рахметов илемлӗхӗн чи пысӑк, тӗп ыйтӑвне, шӑпах ҫав ыйтӑва тивӗҫтерме кирлӗ; ну, ну, мӗнле ыйту-ха вӑл, хуть халӗ те пулин тавҫӑрса ил-ха, ӑна тивӗҫтермешкӗн мӗн тумалла пулнине, сана Рахметова кӑтартнипе ӑна мӗнле майпа тивӗҫтернине тавҫӑрса ил-ха халӗ те пулин — каласа кӑтартакан ӗҫсенче Рахметов нимӗн те тумасть-ҫке-ха (ниҫта та хутшӑнмасть, — ну-ка, тавҫӑрса ил-ха.

Ну, я подскажу больше чем половину разгадки: Рахметов выведен для исполнения главнейшего, самого коренного требования художественности, исключительно только для удовлетворения ему; ну, ну, угадай хоть теперь, хоть теперь-то угадай, какое это требование, и что нужно было сделать для его удовлетворения, и каким образом оно удовлетворено через то, что показана тебе фигура Рахметова, остающаяся без всякого влияния и участия в ходе рассказа; ну-ка, угадай.

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Хӑйӗн тусӗсем патӗнчи пухусенче пулнисӗр пуҫне, ӗҫ пулмасан вӑл урӑх ниҫта та кайман, тата ӗҫ тума кирлинчен нихҫан та пилӗк минут ытларах тӑман; хӑйӗн патне пыракансене те вӑл ҫакӑнтан ытла тытса тӑман; вӑл хӑнине тӳрех: «Эпир сирӗн ӗҫ ҫинчен калаҫса татӑлтӑмӑр ӗнтӗ; халӗ эсир мана ытти ӗҫсене тытӑнма ирӗк парсамӑр, мӗншӗн тесен маншӑн вӑхӑт питӗ хаклӑ», тенӗ.

Кроме как в собраниях этого кружка, он никогда ни у кого не бывал иначе, как по делу, и ни пятью минутами больше, чем нужно по делу; и у себя никого не принимал и не допускал оставаться иначе, как на том же правиле; он без околичностей объявлял гостю: «Мы переговорили о вашем деле; теперь позвольте мне заняться другими делами, потому что я должен дорожить временем».

XXIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл тепӗр кунне ирхине 8 сехетренех Невски тӑрӑх, Адмиралтейски кӗпертен пуҫласа Полицейски кӗпер патне ҫитиччен, мӗнле те пулин нимӗҫ е француз кӗнеке магазинӗ уҫасса кӗтсе уткаласа ҫӳреме пуҫланӑ, мӗн кирлине илнӗ те виҫӗ талӑк ытла ниҫта тухмасӑр вуланӑ, — кӗҫнерникун ирхине 11 сехетрен пуҫласа вырсарникун каҫхине 9 сехет ҫитиччен, 82 сехет хушши вуланӑ; малтанхи икӗ каҫне чӑлкӑм куҫ хупмасӑр ирттернӗ, чей-мӗн ӗҫмен, виҫҫӗмӗш каҫхине сакӑр стакан питӗ ҫӑра кофе ӗҫнӗ, ҫапах та тӑваттӑмӗш каҫ валли нимӗнле кофепе те вӑй ҫитмен, вӑл йӑванса кайнӑ та урайӗнче 15 сехет ҫывӑрнӑ.

Он на другой день уж с восьми часов утра ходил по Невскому, от Адмиралтейской до Полицейского моста, выжидая, какой немецкий или французский книжный магазин первый откроется, взял, что нужно, и читал больше трех суток сряду, — с одиннадцати часов утра четверга до девяти часов вечера воскресенья, восемьдесят два часа; первые две ночи не спал так, на третью выпил восемь стаканов крепчайшего кофе, до четвертой ночи не хватило силы ни с каким кофе, он повалился и проспал на полу часов пятнадцать.

XXIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

И ниҫта кайса кӗреймен енне ура ҫине сиксе тӑчӗ.

Стрелок даже подскочил от волнения.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Хӑраса ӳкнӗ тарҫӑсем залра ниҫта кайса кӗрейми ӑшталанаҫҫӗ.

В зале он увидел перепуганных служанок.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Стрелока йӗри-таврах шӑна-ӳпресем хупӑрласа илчӗҫ: пӑвансем, лӗпӗшсем, нӑрӑсем сывлӑшра пӗлӗт пек явӑнаҫҫӗ, кайӑк-кӗшӗк кӑна ниҫта курӑнмасть.

В лесу полно было ос и бабочек, кузнечиков и муравьев — но ни малейших следов птицы или зверя.

II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Утне ҫатлаттарса илчӗ те вара ниҫта чарӑнса тӑмасӑр утмӑл лие яхӑн ҫӗмӗрттерчӗ.

Хлестнув коня, он понесся вперед и проскакал без передышки ли шестьдесят.

II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Хӑйне мӗн хушасса кӗтсе полпивноя та, ниҫта та кайма хӑяйман Матрена приказа пурнӑҫлама чупрӗ, Павел Константиныч Марья Алексевна патне пычӗ.

Матрена, в ожидании распоряжений не смевшая уйти ни в полпивную, ни куда, исполнила приказ, Павел Константиныч явился.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ниҫта та Ши-чэн ятпа Чэнь иероглиф курӑнмасть.

Но среди иероглифов, которые следовали за этой фамилией, не оказалось тех двух, что обозначали имя Ши-чэнь.

Йӑлтӑр ҫутӑ // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67–76 стр.

Ҫӑрттан мучи лупас айне хыпаланса утса кайнӑ, унтан кайри хапха хыҫне чупса тухнӑ — Трофим ниҫта та курӑнмасть…

Дед Щукарь торопливо пошел на сеновал, затем рысцой пробежал за ворота — нигде Трофима не было…

XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Унтан вара старик, тем хӑрушӑ япала сиссе, хӑйӗн яланхи тӑшманне ӑҫта та пулин курасса шанса, кил картине куҫпа пӑхса ҫаврӑннӑ, анчах — кӑлӑхах: Трофим ниҫта та курӑнман.

Тогда старик, озаренный страшной догадкой, сиротливыми глазами оглядел двор в надежде увидеть где-нибудь на крыше сарая своего извечного недруга, но взгляд его бродил впустую: Трофима нигде не было.

XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Мана Тимошкӑна хураллама ҫӑмӑл пулчӗ: Лушкӑсӑр пуҫне урӑх ҫӗре ниҫта ҫӳремен вӑл, урӑх ҫул пулман унӑн.

Легко было мне Тимошку караулить: окромя Лушки, ему некуда было податься, иного путя у него не было.

XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вара, Нестеренко кӑмӑлӗ уҫӑлнӑ пек пулнине, вӑл ӑна тимлӗрех, килӗшерех итлеме пуҫланине курсан, паҫӑрхинчен уҫӑмлӑрах та вӑтанмасӑр калаҫма пуҫларӗ: — Халиччен Ленинградра та, ниҫта та авланман, ҫакнашкал теветкеллӗх ман Варюха па пуҫласа пулать.

И, видя, что Нестеренко словно бы помягчел лицом и стал слушать его с бóльшим вниманием, уже охотнее, без недавней принужденности и какой-то внутренней стеснительности продолжал: — Женат ни в Ленинграде, нигде не был раньше, с Варюхой первый раз иду на такой риск.

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех