Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳрт сăмах пирĕн базăра пур.

пӳрт (тĕпĕ: пӳрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пӳрт умӗсерен юсавлӑ пӗчӗк тенкел килӗшӳллӗн ларать; тӑпрассем ҫинче, ҫӳхе хӑлхисене чанк тӑратса, кушаксем ҫӑмха пек хутланса выртаҫҫӗ; кашни ҫӳллӗ алӑк пуканӗ урлӑ сулхӑн ҫенӗк курӑнать.
Перед каждой избой чинно стоит исправная лавочка; на завалинках кошки свернулись клубочком, насторожив прозрачные ушки; за высокими порогами прохладно темнеют сени.

Ял // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 164–165 с.

Ҫырма хӗррипе — пӗр енче тирпейлӗ пӗчӗк кӗлетсем, ҫирӗп питӗрнӗ кӗлетсем; тепӗр енче чус витнӗ пилӗк-ултӑ хыр пӳрт.
Вдоль оврага — по одной стороне опрятные амбарчики, клетушки с плотно закрытыми дверями; по другой стороне пять-шесть сосновых изб с тесовыми крышами.

Кӗтесре шӑрчӑк чӑрӑклатать… ҫумӑр тумламӗсем пӳрт ҫивиттине шаккаҫҫӗ, чӳрече кантӑкӗ тӑрӑх йӑрлатса анаҫҫӗ; эпир пӗри те сӑмах чӗнместпӗр.
Кузнечик кричал в углу… дождик стучал по крыше и скользил по окнам; мы все молчали.

Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.

Пӳрт ӑшчикки мана паҫӑрхинчен те кичемреххӗн курӑнчӗ.
Изба показалась мне еще печальнее прежнего.

Эпӗ пӳрт умне пытӑм; аялти алӑк хупӑ, эпӗ шаккарӑм.
Я подошел к дому; дверь внизу была заперта, я постучался.

XX // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Тӑватӑ сехете яхӑн ирттертӗмӗр эпир унпа, пӗрре диван ҫинче ларса, тепре пӳрт умӗнче хуллен уткаласа ҫӳресе; ҫак тӑватӑ сехет хушшинче йӑлтах ҫывӑхланса кайрӑмӑр.
Часа четыре провели мы вдвоем, то сидя на диване, то медленно расхаживая перед домом; и в эти четыре часа сошлись окончательно.

IV // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Лашасем утӑпа пыраҫҫӗ; пӳрт ҫумӗпе пӑрӑнса иртнӗ чух Фабие Муций пичӗ ҫинче икӗ шурӑ пӑнчӑ мӗлтлетсе илнӗ пек туйӑнчӗ…
Лошади шли шагом, и когда они заворачивали перед домом, Фабию почудилось, что на темном лице Муция мелькнуло два белых пятнышка…

XIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Фабий самантрах тепӗр алӑкпа ҫывӑрмалли пӳлӗмрен сиксе тухрӗ те, пӳрт кӗтессипе чупса ҫаврӑнса, сада тухмалли алӑка питӗрсе хучӗ…
Фабий — мгновенно вскочил в другую дверь спальни — и, проворно обежав угол дома, припер ту, что вела в сад…

IX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Ҫав, аякра кӑваккӑн курӑнаканни манӑн пӳрт мар-ши?
Дом ли то мой синеет вдали?

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

О, мӗнле илемлӗн ларать вӑл ялти пӗчӗк пӳрт чӳречи умӗнче!
О, как хорошо сидит она у окна деревенского светлого домика!

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Ялӑн тӗрлӗ енче пӳрт тӑррисем ҫийӗн йӑсӑрланакан тӗтӗм витӗр ҫулӑм ялкӑшкаласа илет.
В разных концах села сквозь черные жгуты дыма, взметнувшегося над крышами, прорывались языки пламени.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кофта тӑхӑннӑ хӗрарӑмӑн уринчи калушӗсем хывӑнса ӳкрӗҫ, вӑл пӳрт ҫумне купаланӑ тӑпра ҫине хӑпарса тӑчӗ.
Женщина в кофточке, обронив калошу, вспрыгнула на завалинку.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Коля кӳршӗри пӳрт патне ҫитсе чӳрече хуппинчен шаккарӗ.
Подбежав к соседнему дому, он постучал в ставню.

Вӑл пӳрт ҫумне ларса табак енчӗкне кӑларчӗ.
Он сел на завалинку и достал кисет.

Степка йӗри-тавра пӑхса илчӗ, унтан пӳрт ҫумне купаланӑ ҫӗр ҫине хӑпарса пӑртак уҫӑлса тӑракан чӳрече хуппи ҫумне лӑпчӑнса тӑчӗ.
Озираясь, Степка забрался на завалинку и приник ухом к полуприкрытым ставням.

Пӳрт тӑрринче ҫулӑм ялкӑшать.
Пламя лохматой гривой бушевало на крыше.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пӳрт тӑрринчен тумла тумламасть ӗнтӗ.
Капель уже не падала с крыш.

Вӗсем хуллен анса туратсем ҫине, юрпа витӗннӗ ҫӗр ҫине, ҫӗр пӳрт патӗнче юр купи тӑвакан Васькӑпа Ванюшка Кузнецов пуҫӗсем ҫине лараҫҫӗ.
Они лениво спускались на качающиеся ветки, на заснеженную землю и на головы Васьки и Ванюши Кузнецова, лепивших рядом с землянкой снежную бабу.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тӗмесен ҫывӑхӗнче икӗ пысӑк ҫӗр пӳрт тӑррисем улӑп тӑприсем пек мӑкӑрӑлса тӑраҫҫӗ.
Ближе к кустам курганами горбатились две большие землянки.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Алӑкӗсем вырӑнне тӑратнӑ хупӑсем хушшинчен сивӗ те нӳрлӗ ҫил кӗрсе Филипп чикарккин тӗтӗмне ҫӗр пӳрт тӑрӑх ҫӗклетет.
В щели щита, прикрывавшего вход, дул холодный, сырой ветер, разгоняя по всей землянке дым от филипповой цыгарки.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика