Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗлтерчӗ (тĕпĕ: пӗлтер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эсӗ Стефчова хам вӗлерме сӑмах паратӑп — кирек мӗнле пулсан та хӑвӑртрах вӗлересчӗ! — татса пӗлтерчӗ студент.
Я предлагаю свои услуги: я хочу убить Стефчова, и как можно скорей! — крикнул студент.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Огнянова сутаканӗ Стефчов иккенне эпӗ чӑннипех пӗлетӗп, ун инкекӗсенче пӗтӗмпех Стефчов айӑплӑ! — пӗлтерчӗ студент.
— Я точно знаю, что это Стефчов предал Огнянова, он виноват во всех несчастьях! — заявил студент.

К. хулинчи Николчо пӑшалшӑн тӳлеме ыранччен кая ан юлччӑр тесе пӗлтерчӗ, халех ӑна илсе, кунта тиесе килмелле пулать; хӑй магазинӗнче вӑрахчен тытса тӑмашкӑн хӑрать вӑл халь.
Николчо сообщил нам из К., что мы должны не позже завтрашнего дня полностью оплатить ружья и сейчас же забрать их и привезти сюда: он уже боится долго держать их в своем магазине…

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тупӑ Букче тӑвать, — пӗлтерчӗ Мичо бай.
— Пушки будет делать Букче, — сказал дядюшка Мичо.

— Калаҫса татӑлтӑмӑр! — сӑмаха мухтавлӑн пӗлтерчӗ те бей, аллисене ҫупса илчӗ.
— Решено! — торжественно изрек бей и хлопнул в ладоши.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрдан «лешӗ» тени хӑйӗн хӗрне пӗлтерчӗ ӗнтӗ.
Под словом «та» Юрдан подразумевал свою дочь.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ӑна темле ят пӗлтерчӗ те ҫӗнӗ тус куркине сыпса пачӗ.
Огнянов назвал себя вымышленным именем и выпил за новое знакомство.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Калчо пичче! — кӑшкӑрса пӗлтерчӗ кӗтӳ ачи.
— Дядя Калчо! — крикнул подпасок.

Акӑ вӗтлӗхре тем чӑштӑртатни илтӗнчӗ, ку ӗнтӗ кашкӑр кӗтӗвӗ ҫывхарнине пӗлтерчӗ.
В роще что-то негромко шуршало, и это значило, что приближается целая стая.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ун ашшӗне пӑрӑҫламалла марччӗ-ши пирӗн? — хытах мар каласа хучӗ лутри, унтан тата тем пӑшӑлтатса пӗлтерчӗ.
— А может, за отца его взяться? — негромко проговорил коротыш и прошептал еще что-то одноглазому.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Цанко сӑмахӗ жандармсен шанма юраманнине кӑна пӗлтерчӗ.
Ответ Цанко только укрепил подозрения полицейских.

Донка килсе кӗчӗ те жандармсем шаккаҫҫӗ тесе пӗлтерчӗ, вӗсене Дейко мучи ертсе килнӗ иккен.
Но тут вошла Донка и сказала, что стучат полицейские, а ведет их дед Дейко, староста.

— Бяла Черкваран, Пӑртлӑ Рачко пулатӑп эпӗ! — тесе пӗлтерчӗ те хуҫа хӑйне татах аллине тӑсрӗ.
— Из Бяла-Черквы, Рачко Прыдле! — отрекомендовался хозяин и опять протянул руку.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кофе! — хыттӑн пӗлтерчӗ Огнянов, хуҫа еннелле ҫаврӑнса.
— Кофе! — резко потребовал Огнянов, обращаясь к хозяину.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ним те тума ҫук, Мина пичче, кӑштах чӑтса ирттерме тивет… ахальтен мар хамӑра апостолсем тесе чӗнтеретпӗр-ҫке, — кулкаласа пӗлтерчӗ Огнянов.
— Конечно, дедушка Мина, приходится потерпеть… недаром же мы назвались апостолами, — улыбаясь, сказал Огнянов.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Графа тытатпӑр! — кӑшкӑрса пӗлтерчӗ Филчо.
Граф в ловушке! — крикнул Филчо.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла пӗр самант шухӑшласа тӑчӗ те, каллех пӗшкӗнсе суккӑра тем пӑшӑлтатса пӗлтерчӗ.
Минуту он раздумывал, потом снова нагнулся и что-то прошептал слепому.

— Ҫакна кӑна пӗлтер: пӗтӗмпе уҫнӑ, те; жандармсем чиркӳри кашни алӑк патӗнче те тухасса кӗтсе тӑраҫҫӗ, те; мӗнле ҫӑлӑнма пултаран, ҫавӑн пӗк хӑтӑлса тух, те, — пӗлтерчӗ тухтӑр, унтан салхуллӑн ҫапла хушса хучӗ:
— Скажи ему только: «Все открыто; полиция охраняет выходы из церкви; спасайся как можешь!» — ответил доктор, потом добавил мрачно:

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Милка пуҫне сӗлтсе каччи ҫавӑнтах тесе пӗлтерчӗ те хӑй те, тӗлӗннӗ пек пулса, алӑк патнелле пӑхрӗ.
Она утвердительно кивнула головой и удивленно посмотрела на дверь.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тепӗр тесен, вӑл урӑхларах хыпар та пӗлчӗ-ха: виҫӗм кунхине унӑн К. хулине каймалла пулчӗ те, унта вӑл ӑнсӑртран Лозенград ҫыннипе тӗл пулчӗ, леш ӑна Лозенградра нимӗнле Бойчо та, Огнянов та пулманнине пӗлтерчӗ.
Зато Стефчов разнюхал кое-что другое: три дня назад он был в К. и там случайно узнал от одного лозенградца, что никаких Бойчо и никаких Огоняновых в Лозенграде никогда не было.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика