Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйса (тĕпĕ: туй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Крылатов хӑй палламан чипер хӗрарӑм умӗнче намӑсланнине туйса, вӑл уншӑн ытти партизансем пек мар пулнине ӑнланса, ҫӗр пӳртрен тухрӗ.

Чувствуя, что ему стыдно перед красивой незнакомой девушкой, поняв, что для нее он не как другие партизаны, вышел из землянки.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл куҫне уҫма ӗлкӗричченех ҫӗр пӳртри аш яшки шӑршине туйса илчӗ, хӑйӗн салтакӗсем кашӑкӗсемпе котелокӗсене шакӑртаттарса ирхи апат ҫинине илтрӗ.

Он, не успев открыть глаза, почувствовал в землянке запах мясного супа, услышал, как его солдаты, гремя ложками о котелок, завтракали.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хыҫалта ларакан партизансем те Бояркин ҫурӑмӗ курпунланса кӗнине курсан, хӑйсен командирӗ йывӑр минутсем тӳссе ирттернине туйса илчӗҫ.

Партизаны, сидевшие позади, тоже почувствовали, когда напряглась спина Бояркина, что их командир пережил трудные минуты.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫурма тӗттӗмре вӗсен сӑн-пичӗсене уйӑрса илме йывӑр, анчах вӗсем калаҫу пуҫланасса мӗнле кӗтнинченех: хуллен ӳсӗркелесе илнинчен, пӗр-пӗринпе хуллен пӑшӑлтаткаланинчен, — вӗсем ҫӗр пӳрте мӗнле пӑлханса, мӗнле ҫӗкленнӗ шухӑш-кӑмӑлпа пуҫтарӑннине Воронин туйса илчӗ.

В полумраке трудно различить их лица, но Воронин почувствовал, как они ждали начала разговора: в тихом покашливании в легком перешептывании друг с другом, — с каким волнением они собрались в землянке, с насколько приподнятым настроением.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Апат хушшинче Воронин ним те калаҫмарӗ, ыйтса ҫеҫ пӗлкелерӗ, Бояркин вара, хӑй лагерӗ райком секретарӗн кӑмӑлне кайнине туйса, виҫӗ эрне хушшинчи ӗҫӗсем ҫинчен тӗплӗн те хаваслӑн каласа кӑтартрӗ.

За угощением Воронин ничего не говорил, а только расспрашивал Бояркина, и тот, чувствуя, что лагерь понравился секретарю райкома, оживленно и подробно рассказывал о всех своих делах за три недели.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийка, амӑшӗ ыйтусем панинченех, вӑл хирӗҫ маррине туйса илчӗ те, ҫине тӑрсах отряда кайма хатӗрленме пуҫларӗ.

По тому, как мать задавала вопросы, Марийка сразу почувствовала, что она, в сущности, не возражает против ее решения, и еще нетерпеливее засобиралась в отряд.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ольховка ҫыннисем хӑйне курайманнине Лозневой паян ытларах туйса илчӗ.

В этот день Лозневой особенно остро почувствовал, как ненавидят его ольховцы.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӑрушлӑх иртсе кайнине пӗлсе тата текех Ерофей Кузьмич хӳтӗлени кирлӗ маррине туйса, ӑна вӑл юрасшӑн пулса йӑпӑлтатма та пӑрахрӗ.

Зная, что опасность миновала, не нуждаясь больше в покровительстве Ерофея Кузьмича, он перестал относиться к нему заискивающе и угодливо.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Халь вара Лозневой ҫакна туйса илчӗ: Ерофей Кузьмич мӗн калани хӑй шухӑшланипе килӗшсе тӑмасть иккен.

Теперь же Лозневой почувствовал, что рассуждения Ерофея Кузьмича противоречат его впечатлениям.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Сасартӑк пӗр салтакӗ, хӑйне хыҫӗнчен шӑтарас пек пӑхнине туйса, хӗрарӑмсем ҫине пӑхса илчӗ, ун хыҫҫӑн тепри, виҫҫӗмӗш…

Вдруг один солдат, словно почувствовав что-то колючее, близко направленное в спину, взглянул на женщин, за ним взглянул другой, третий…

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ирина та ҫӗрӗпех пӗртте шарламарӗ, Сергей тата вӑл темшӗн хыпӑнса ӳкнине туйса илчӗ.

И Ирина всю ночь промолчала, Сергей понял что она о чем-то волновалась.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак халиччен туйман савӑнӑҫа та шиклӗхе вӑл, Сергей аллинчен тытса, авӑнса тӑракан пусма тӑрӑх самолет ӑшне утса кӗрсен тата ытларах туйса илчӗ; унта вӑл тӗксӗмрех ҫутӑра юнашар ларакан шурӑ креслӑсене курчӗ, ҫакӑнтах, креслӑсем патӗнчех, — пӗчӗк чатӑрпа карнӑ пӗчӗк чӳречесем.

Еще с большей силой ощутила она эту непривычную, странную тревогу, когда вошла по шаткой лесенке в самолет и увидела в неярком свете белые, рядами стоявшие кресла и тут же, возле кресел — крохотные оконца с такими же крохотными занавесками.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Кӗперсӗр япӑхрах, — терӗ вӑл савӑнӑҫлӑн, ури айӗнче шуса тӑракан пылчӑка туйса.

— Да, плоховато без моста, — сказал он, чувствуя под ногами скользкую плиту.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Андрей Васильевич Кнышев, япӑх мар компани пухӑннине, кунта кампа калаҫма пулассине туйса, кӑштах канма шухӑшларӗ: вӑл йӗвен чӗлпӗрне лаша уринчен ҫыхрӗ те, буркине сарса, лаша кӗтуҫӗ пек, Кондратьев ҫумне айккӑн выртрӗ.

Андрей Васильевич Кнышев, заметив, что собирается неплохая компания, что тут будет с кем поговорить, тоже решил немного отдохнуть: он привязал повод коню к ноге и, расстелив бурку, прилег возле Кондратьева на бок, как ложатся табунщики.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Пӗри савӑнать кӑна, нимӗн те пӗлмест, тепри — хӑйпе мухтанать, виҫҫӗмӗшӗ — пӑхӑнма пӑрахнӑ, — шухӑшланӑ вӑл, куҫӗсем ыратнине туйса.

«Один радуется и ни черта не смыслит, другой собой гордится, третий уже не подчиняется, — думал он, чувствуя резь в глазах.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Урисем ҫине пӑхса, атӑ айӗнче ҫемҫе те кӗрпеклӗ тӑпра саланнине туйса утса пынӑ чухне те Григорий пуҫӗнчен Татьяна тухма пӗлмерӗ, ӑна Татьяна хӑйпе юнашар утса пынӑ пекех туйӑнчӗ.

И покамест Григорий шагал, глядя себе под ноги, ощущая под подошвами рассыпчатую землю, Татьяна не выходила у него из головы, и казалось ему, что она шла рядом с ним.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак кунах Татьяна пур бригадӑсенче те пулчӗ, ҫынсемпе тӗл пулчӗ, вара пур ҫӗрте те: татӑк-кӗсӗкӗн, астумасӑр каланӑ сӑмахсенче, калаҫусенче, ытахаль калаҫнинче те, — колхозниксем «Красный кавалерист» колхозра темле улшӑну пуласса кӗтнине туйса илчӗҫ.

В этот же день Татьяна побывала во всех бригадах, встречалась с людьми, и повсюду — и в обрывочных, случайно оброненных словах, и в беседах, и в обычных разговорах — она замечала, что колхозники ждут каких-то перемен в «Красном кавалеристе».

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна чӳречерен пӑхса, шухӑша кайса тӑнине курсан, вӑл Григорие пачах итлеменнине, темскер хӑй ӗҫӗ ҫинчен шухӑшланине туйса илме пулать.

Татьяна смотрела в окно, и по ее задумчивому взгляду было видно, что она не слушала Григория, а думала о чем-то своем.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна, хӑйӗн пичӗ ҫунса тӑнине туйса, каларӗ:

Татьяна, чувствуя как ее лицо становится разгоряченным, сказала:

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫул ҫинче, шӑрӑх сывлӑшра, шӑнасем явӑнса ҫӳреҫҫӗ, вара лаша вӗсене курмасӑрах, анчах пӗтем пӳ-сийӗпе туйса, урисем хушшине хӳрипе ҫапа-ҫапа илет, чӗтрет, пуҫне силле-силле илсе, пӗрре майӗпе, тепре хытӑ чупать, ҫавӑнпа вара рессорсем е малалла усӑнаҫҫӗ, е каялла авӑна-авӑна илеҫҫӗ.

Над дорогой в жарком воздухе мелькали шмели, и конь, не видя их, но близость их ощущая всем телом, бил между ног хвостом, вздрагивал, часто вскидывал голову и бежал рывками, отчего рессоры то клонились вперед, то пригибались назад.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех