Шырав

Шырав ĕçĕ:

халӗ сăмах пирĕн базăра пур.

халӗ (тĕпĕ: халӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫавӑнпа халӗ те колхозсӑрах пурӑнма шутлатпӑр, тунсӑхлас теместпӗр! — пуриншӗн те хуравларӗ, пӗтерсе хунӑ хӗрлӗрех-хӑмӑр тӗслӗ мӑйӑхӗ айӗн кулса, ӗнерхи колхозник Батальщиков Иван.
Так что думаем и зараз без колхоза жить, не скучать! — улыбаясь в закрученные каштановые усы, за всех отвечал вчерашний колхозник Батальщиков Иван.

29-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫав самантрах паҫӑрхи хулӑнрах сасӑ, халӗ ӗнтӗ пӗрре те сӑмахне вылятмасӑр, юри ӗҫ ҫинчен калаҫанҫи пулса, тӑстарса калаҫма тытӑнчӗ:
И тотчас же прежний басовитый голос, уже без малейшего намека на игривость, с притворной деловитостью, врастяжку заговорил:

28-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тепри ҫакӑн пек калаҫать тата: «Халӗ совет влаҫӗн икӗ ҫунат пурри палӑрчӗ: сылтӑмми тата сулахаййи. Хӑҫан хӑпса вӗҫсе кайӗ-ши вӑл пирӗн патран хӑямат таврашнелле?»
А другой и говорит: «Зараз проявились у Советской власти два крыла: правая и левая. Когда же она сымется и улетит от нас к ядрене-фене?»

Халӑха каласа ӑнлантарас ӗҫ ҫине халӗ пӗтӗм вӑя хумалла!
Весь упор надо сделать сейчас на разъяснение!

Давыдов, Макарӑн ҫухалса кайнӑ сассине тимлесе итленӗ май, кӑштах лӑпланнӑ пек пулчӗ, анчах халӗ те сивӗнсе ҫитеймен ҫиллине шӑнараймасӑр, хулпуҫҫисене хутлаткаласа, ҫапла каларӗ:
Давыдов несколько приутих, вслушиваясь в потерянный голос Макара, но со все еще не остывшим озлоблением, пожимая плечами, сказал:

Эпӗ партин кирек хӑш приказне те пӑхӑнатӑп, анчах халӗ, хамӑн тӑван партие хирӗҫ пыма шухӑшласа калаҫасшӑн мар эпӗ, ӑна ырӑ тӑвасшӑн калаҫатӑп!
Я любому приказу партии подчиняюсь, а зараз хочу говорить не потому, что я своей родимой партии намереваюсь супротивничать, а потому, что я ей добра хочу!

Халӗ ӗнтӗ ҫапла: Сталин юлташӑн статьи тӑрах пӑхсан, кам пулса тӑратӑп-ха эпӗ?
Теперича так: кто же я есть такой, по статье товарища Сталина?

Эсӗ хамӑр пӗрле тунӑ йӑнӑшсене халӗ епле тӳрлетесси пирки сӗнӳсем пар, кун пек мӗнле-ха апла эсӗ, Троцкий майлах: «Эпӗ партире, эпӗ тата парти…» — тесе кӑна тӑратӑн…
Давай предложения, как нам наши общие ошибки поправлять, а этак что ж ты, как Троцкий: «Я в партии, я да партия…»

Халӗ ӳсӗр мар эпӗ, тархасшӑн ан ухмахланӑр!
И я зараз не пьяный, пожалуйста, без глупостев!

Вунтӑххӑрмӗш ҫулта пирӗнпе ҫапӑҫрӑн, пире хирӗҫ тӑтӑн, халӗ те хирӗҫ тӑратӑн-и?
В девятнадцатом году с нами бился, супротивничал, и зараз против?

— Ну, халӗ ӗнтӗ колхозсем ҫӗршӗннӗ кӗпе-тумтир ҫӗвӗрен кайнӑ пекех саланса каяҫҫӗ! — хӑй епле шухӑшланине никамран малтан каласа пачӗ савӑнса ӳкнӗ Банник.
— Ну, теперь полезут колхозы по швам, как прелая одежина! — первым высказал догадку торжествующий Банник.

Халӗ тухса каятпӑр кунтан, Лукич, анчах эпир каллех таврӑнатпӑр!
Сейчас уезжаем, Лукич, но мы вернемся!

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лешӗ нимӗн пӑлханмасӑр кантӑк умӗнче тӑрать, халӗ ӗнтӗ унӑн питҫӑмартийӗсем шурса кайнӑ сӑнлӑ мар, ҫав тери хаяр, тем тума та хатӗр сӑнлӑ.
А тот спокойно стоял у окна, и теперь уже не бледность заливала его щеки, а темная просинь гнева, решимости.

Халӗ тӗлӗнсе хытсах кайрӑмӑр: эсир пама пулнисем ытла та йывӑр иккен вӗсем!
И диву давались: уж дюже ваши посулы чижолые!

Ну, ара, хӑтланса пӑхни — ҫуклӑха тухни мар-ҫке, халӗ ӗнтӗ текех хӳресене пӑркаласа ҫӳремӗпӗр…
Ну, да ить от спыток — не убыток, теперича будем ходить без вилюжечков…

Халӗ, хамӑр ыррӑн ыйтнӑ чухне, пире распискӑсене каялла тавӑрса парӑр.
Возверните нам расписки, покедова добром просим.

— Ӑна кирек мӗнле калӑр, ку хӑвӑр ирӗк, — хуравларӗ тепӗр старик, — мӗнле калас тетӗр, ҫапла калама пултаратӑр, анчах пирӗн ҫулсем халӗ сирӗнпе пӗрле мар.
— Уж это как хотите, — ответил ему еще один старик, — как хотите прозывайте, но нам с вами зараз не по дороге.

Улпутланса пурӑнтӑр — ҫитет, халӗ ӗнтӗ хӑр-хар кӑшкӑрса тӑкмасӑр калаҫас пулать.
Попановали — и хватит, а зараз надо без грубиянства гутарить.

— Тен, мухмӑр чӗртмеллеччӗ пуль? — ырӑ тӑвасшӑн пулчӗ Яков Лукич, анчах Лятьевский унӑн пуҫӗ урлӑ таҫталла пӑхрӗ те пат татса каларӗ: — Халӗ ӗнтӗ нимӗн те кирлӗ мар, — терӗ.
— Может, похмелиться есть нужда? — предупредительно спросил Яков Лукич, но Лятьевский глянул куда-то выше его головы, раздельно сказал:

Вара, ҫине тӑрсах вӑраннӑ хыҫҫӑн, килкарти хӑми такамӑн йывӑр кӗлетки килсе уртӑннипе лӑчӑр-лачӑр туса илнине тата темскерле тимӗр япала чӑнкӑртатнӑ пек туйӑннине халӗ ӗнтӗ куҫкӗретӗнех илтрӗ.
И когда с усилием оторвался от сна, уже въяве услышал, как заскрипела доска забора под тяжестью чьего-то тела и словно бы звякнуло что-то металлическое.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика