Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫитеймен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак хӗрарӑмра темле ҫӑмӑл, вырӑсла мар япала пур; унӑн сӑн-пичӗ ӳссе ҫитеймен арҫын ачанни пек кӑмӑллӑ; тутисем шыҫмак, куҫӗсем хӗрӳллӗ, чие ҫырли пек ҫаврака; Яков унпа тӑраннӑ ҫак сехетре те ӑна вӑл кӑмӑла каять.

В ней есть что-то очень лёгкое, не русское; у неё милая рожица подростка-мальчишки; пухлые губы, задорные глаза, круглые, как вишни; даже в этот час, когда Яков сыт ею, она приятна ему.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Халӗ, йӑпатакан Серафим вилнӗ хыҫҫӑн, Артамонов тӑлӑха юлнӑ чечук арӑмӗ Таисья Параклитова, миҫе ҫултине пӗлмелле мар, ырхан, ӳссе ҫитеймен хӗрача пек, качака евӗрлӗ хӗрарӑм патне йӑпанма ҫӳренӗ.

Теперь, после смерти Серафима Утешителя, Артамонов старший ходил развлекаться к вдовой дьяконице Таисье Параклитовой, женщине неопределённых лет, худенькой, похожей на подростка и на чёрную козу.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Петр ӑна ӑнланса ҫитеймен, ҫапах та Ольга уҫӑ кӑмӑллӑ ҫын пулнӑ, ҫавӑншӑн Петр ӑна кӑмӑлланӑ, анчах, ҫавӑнпа пӗрлех, вӑл унран шикленнӗ, унӑн уҫӑ кӑмӑлӗ темле чеелӗхе пытарса тӑнӑ пек туйӑннӑ.

Мало понятная Петру, Ольга всё-таки нравилась своей простотой, но внушала опасение, что под видимой простотой её скрыта хитрость.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Вӗсене нимӗнле машина та хуса ҫитеймен пулӗччӗ.

Никакая машина за ними бы не угналась.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Хӗвеланӑҫӗнчен эвакуаципе килекен халӑх кунтах ҫитеймен.

Волна эвакуации с запада сюда не докатилась.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Чи пысӑк пӗлӳ те пулӑшас ҫук, эсир распоряженисем пама пултараймастӑр-ха, хатӗрленсе ҫитеймен.

Самое высшее образование не поможет, вы не способны еще распоряжаться — не готовы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫав вӑхӑтрах вӑл ФЗУ шкулӗнче физкультура учителӗ пулса ӗҫлет, живопись ӗҫне вӗренет, шкул ҫулне ҫитеймен ачасене воспитани парас тӗлӗшпе нумай вӑй хурать.

Одновременно она преподавала физкультуру в школе ФЗУ, увлекалась живописью и проводила большую воспитательную работу с дошкольниками.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Чирленӗччӗ, полковник, халӗ те-ха суранӑм лайӑххӑнах тӳрленсе ҫитеймен.

— Болен был, полковник, еще и теперь рана хорошенько не закрылась.

15 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

— Хулара тӑрать, тӑванӑм, хулара, — терӗ тепри, обозпа ҫӳрекен ватӑ салтак, пулсах ҫитеймен шурӑ арбузне хуҫмалла ҫӗҫҫипе киленсех чаваканскер.

— В городу, брат, стоит, в городу, — проговорил другой, старый фурштатский солдат, копавший с наслаждением складным ножом в неспелом, белёсом арбузе.

2 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ҫиелтен пӑхсан кӑна харсӑр пек курӑнакан, чапа е мухтава тухас кӑмӑл хӗтӗртнипе кӑна хавхаланакан Калугин та, ним тӗшне тӑман сиенсӗр Праскухин та, вӑл тӗншӗн, престолпа отечествӑшӑн пуҫне хунӑ пулин те, хӑюсӑр та ытлашши ӑслах мар Михайлов та, шухӑш енчен ҫирӗпленсе, йӗркене кӗрсех ҫитеймен пӗчӗкҫӗ ача Пест та, — пӗри те киревсӗр ҫын е повеҫӗн геройӗ пулма пултараймаҫҫӗ.

Ни Калугин с своей блестящей храбростью (bravoure de gentilhomme) и тщеславием, двигателем всех поступков, ни Праскухин, пустой, безвредный человек, хотя и павший на брани за веру, престол и отечество, ни Михайлов с своей робостью и ограниченным взглядом, ни Пест — ребенок без твердых убеждений и правил, не могут быть ни злодеями, ни героями повести.

16 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ним тӑвайман енне персе янӑ пуля унта ҫитеймен: пуҫсӑр юланут ӗнтӗ инҫетре пулнӑ.

Пущенная в порыве бессильной злобы пуля не достигла своей цели: всадник без головы был уже далеко.

LXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл ӗнтӗ ҫителӗклех урӑ пулнӑ, анчах ҫавна тумашкӑн унӑн паттӑрлӑх ҫитеймен.

Он был в достаточно трезвом состоянии, но просто у него не хватило для этого мужества.

LI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Жилин ун патне пӗр лаша тӑршшӗ анчах ҫитеймен, хыҫалтан ӑна пӑшалпа пенӗ те лашине тивертнӗ.

На лошадь места не доскакал Жилин, выстрелили по нем сзади из ружей и попали в лошадь.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Амӑшӗ хыҫалтан йӗре-йӗре чупнӑ, анчах ниепле те хуса ҫитеймен.

Мать плакала и бежала за ними, но не догнала.

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл стенасем ҫине, икӗ енне те тӗлме-тӗл туса, тимӗр ункӑсем ҫапнӑ; ункӑран унка пӗр вершук ҫитеймен тимӗр тӑрӑхӗ илнӗ те, ун вӗҫӗсене авса, ҫеклӗ тунӑ.

Он вделал с обеих сторон в стены железные ушки; потом сделал железную полосу, такую, чтобы она на вершок не хватала от ушка до ушка.

Парижра пӳрт тӳрлетни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тискер ҫынсем пурте ӳсӗр пулнӑ, эпӗ вӑхӑтра пырса ҫитеймен пулсан, ӑна вӗсен аллинчен вӗҫерӗнме йывӑр пулнӑ пулӗччӗ.

Дикари были пьяные, и ей было бы трудно вырваться от них, если бы я не подоспел во-время.

XXVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ӑна унтан та вӑйлӑрах кӑмӑл-шухӑш илсе кайнӑ, ҫавна хирӗҫ тӑма унӑн вӑйӗ ҫитеймен.

Ее толкало более сильное чувство, которому она не в силах была противиться.

XVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑвӑртрах ҫитес тесе, юлташ тӳрех кӗрт ҫинчен ашса чупнӑ, анчах, тарӑн юр ӑшне кӗре-кӗре ӳксе, час ҫитеймен.

Товарищ хотел поскорее поспеть, да ошибся; вместо того, чтобы бежать по протоптанной дорожке, он побежал целиком и упал.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Вӑл примиренец, енчен меньшевик пулсах ҫитеймен пулсан.

 — Это примиренец, если не готовый меньшевик.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Мӗншӗн ҫапла хӑрушӑ? — ыйхӑран вӑрансах ҫитеймен Маняша пиччӗшне мӑйӗнчен ыталаса илчӗ.

— Почему так страшно? — Полусонная Маняша обняла за шею брата.

Каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех