Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑхӑрса (тĕпĕ: шӑхӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Машинист, кӑмӑлӗ лайӑх чухне, Прошкӑна «свисток пама» та чарман, — мӗн тери савӑнӑҫ ачашӑн крана пӑрса уҫасси: тимӗр пӑрӑх тӑрӑх пӑс шӑхӑрса тухнӑ, пӗтӗм Першин заводӗнче вӑл кашкӑр уланӑ пек кӗрленӗ.
Машинист в хорошем расположении духа иногда позволял Прошке «отдать свисток», и мальчик был в восторге, повертывая кран, пар с хрипом бросался по железной трубке, и медный свисток гудел на весь Першинский завод своим волчьим воем.

VII // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Хӗрсе кайнӑ Уча ертсе пынипе, пирӗн паттӑр ҫар кӑшкӑрса, шӑхӑрса, тӑшмана аяккалла хӑваласа кайрӗ, эпир, Васькӑна тӑшманран сыхлакансем, ун патӗнче тӑтӑмӑр.
Доблестная наша армия под командой разгоряченного Учи с криком и свистом преследовала противника, а мы, телохранители Васьки, стояли около него.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫӑварне икӗ пӳрнине чиксе, пирӗн командир ҫав тери хыттӑн шӑхӑрса ячӗ.
Заложив два пальца в рот, наш командир пронзительно засвистел.

Чулсем пирӗн пуҫсем ҫийӗпе шӑхӑрса иртеҫҫӗ, ӳлесе ҫӗре пырса ҫапӑнаҫҫӗ, сике-сике илеҫҫӗ.
Камни со свистом пролетали у нас над головами, рикошетом отлетали от земли.

Персе янӑ чухне ӑна пуҫ тавра ҫавӑрмалла, унтан кантран ҫыхса хуман вӗҫне вӗҫтерсе ямалла та, чул, вӗҫерӗнсе, тӑшман еннелле шӑхӑрса кӑна вӑркӑнать.
Чтобы «выстрелить», нужно вращать металку вокруг головы вместе с камнем, а потом бросить свободный конец веревки, и камень с визгом полетит во врага.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Тӑвӑл ахӑрашрӗ, ҫиҫӗм приёмнӑй пӳлӗме ҫине-ҫине хӑрушшӑн ҫутатрӗ, аслати сасси пӗтӗм ҫурта кисрентерчӗ, ҫумӑрпа пӑр шавлани илтӗнчӗ, ҫурҫӗртен вӗрекен ҫил алӑксем витӗр, чӳречесем витӗр, мӗнпур хушӑксем витер шӑхӑрса вӗрет.
Буря бушевала, и частые молнии наполняли приемную мрачным сиянием, ужасные рассказы грома потрясали дом до самого основания; шум града и дождя слышался с необыкновенной силой между раскатами грома, а сильный северный ветер, яростно бушуя, дул с пронзительным свистом в двери, окна, во все щели.

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Астӑватӑп, вӑрманта хамӑр чупнине, етресем шӑхӑрса иртсе кайнине; етресем лексе йывӑҫ турачӗсем ҫӗре татӑлса ӳкнине, тата йӗплӗхулӑ тӗмисем витӗр хамӑр упаленнине астӑватӑп…
Я помню, как мы бежали по лесу, как жужжали пули, как падали отрываемые ими ветки, как мы продирались сквозь кусты боярышника.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Ҫиҫӗм ҫав-ҫавах кӗрлесе тӑракан тӳпене йӑр! та яр! ҫутата-ҫутата илет, ҫил ҫивӗччӗн шӑхӑрса улать, анчах Костя хӑрамасть ӗнте.
Молнии по-прежнему полосуют гремящее небо, ветер пронзительно свищет и воет, но Костя уже не боится.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пӳлӗм витер уласа та шӑхӑрса ҫил вӗрет, уҫнӑ чӳречи ҫапӑнать те, кантӑкӗ чӑнкӑртатса тухса ӳкет, алӑкӗ хыттӑн стена ҫумне кайса ҫапӑнать, унтан каялла ыткӑнать.
Через комнату с воем и свистом несется ветер, хлопает створкой окна, со звоном вылетает стекло, дверь грохает об стену и снова отлетает.

Нюра ҫивӗччӗн шӑхӑрса.
И пронзительно свистит.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫулла шӑхӑрса ҫеҫ тӑракан ҫилсем хула ҫийӗн хӑйӑр та тусан ҫӗклесе иртеҫҫӗ.
А летом ветер со свистом несет над городом песок и пыль.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ефим Кондратьевич шӑхӑрса илчӗ.
Ефим Кондратьевич даже присвистнул.

Сасартӑк пӑшал сассисем илтӗнсе кайрӗҫ, пульӑсем хӑлха ҫумӗнченех шӑхӑрса иртрӗҫ.
Тут раздались выстрелы, и пули пропели у самого уха.

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Вӗсенчен хӑшпӗрисем, башньӑна вӗҫсе кӗрсе, хаяррӑн шӑхӑрса стенана ҫапӑнаҫҫӗ.
Иные залетали в башню и ударяли в стену с противным визгом.

Паттӑр партизан // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн марсиан темӗнле сигнал шӑхӑрса кӑларма пикенчӗ.
Тогда марсианин стал высвистывать какие-то сигналы.

Марсиансем // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев шӑхӑрса илчӗ те маччаналла тӗмсӗлчӗ, куҫӗсемпе кулать, куркана вӗри чей ячӗ:
Гусев засвистал, кивнул на потолок и, посмеиваясь глазами, налил горячего чая на блюдце:

Ҫав ҫӗрлех // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Милиционер шӑхӑрса ячӗ.
Милиционер засвистел.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пысӑк стрелки вуниккӗ тӗлнелле, пӗчӗкки — улттӑ тӗлнелле ҫитрӗҫ, башня ӑшӗнче уласа, шӑхӑрса ячӗ.
Большая стрелка подошла к двенадцати, маленькая — к шести, внутри башни загудело и зашипело.

Сасартӑк, пуканесен тӑрринчен вӗршӗлсем шӑхӑрса иртсе кайрӗҫ.
Вдруг со свистом промчались стрижи:

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӑмӑш тӑррисенче ерипен ҫил шӑхӑрса тӑрать.
Ветер тихо посвистывал метёлками камыша.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика