Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тыткалама (тĕпĕ: тыткала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл военспец хӑйне туслӑ тыткалама тӑрӑшнине ҫийенчех туйса илчӗ.

Он понял, что военспец хочет держаться с ним запросто.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хӑйне хӑй тыткалама кирлинчен, хӑйне тӗрӗслессинчен канса, ӑс-хакӑла пӑхӑнманнипе, шухӑшсӑрлӑхпа киленсе, вӑл мӗн чухлӗ вӑхӑт ҫӳренине пӗлме ҫук.

Неведомо сколько бродил он, отдыхая от необходимости управлять собой и контролировать себя, наслаждаясь безотчетностью и безмыслием.

5. Ҫул-йӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Вӑрман хатӗрленӗ ҫӗрте ӗҫлекен хӗрсене тӳрех пӗлме пулать, — шухӑшларӗ Авдотья, — лайӑх тумланнӑ, маттур та хӑйсене тыткалама пӗлеҫҫӗ.

«Сразу видно лесозаготовительных девчат, — думала Авдотья, — одеты богато, боевые, самостоятельные.

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Алеша пипеткӑсене, пробиркӑсене, реактивсене тыткалама ачалла кӑмӑл-туйӑмпа вӗренни Валентинӑна хаваслантарчӗ.

Ее тронуло и позабавило то детское удовольствие, с которым Алеша учился обращаться с пипетками, пробирками и реактивами.

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Сергей хӑйне килти пекех тыткалама пуҫланӑ.

Он уже чувствовал себя здесь как дома.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Машинӑна тыткалама пӗлес пулать, карма ҫӑвар, чакак, — тенӗ мастер.

— С машиной обращение надо знать, ворона полоротая, — говорил мастер.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Хваттере пырсан, начальство ученик харсӑрланса ирӗк илмесӗрех театра кайнине пӗлсен, унашкал театрала вара тепӗр кунне тыткалама пӗлнӗ: театрта галеркӑра виҫӗ сехет ларнӑшӑн пилӗк-ултӑ сехетлӗхе карцера хупса лартнӑ.

Если, навестив квартиру, начальство обнаруживало, что ученик имел дерзость отправиться в театр без особого на то разрешения, незадачливого театрала на другой день ожидала расправа: за три часа сидения в театре на галерке он платился пятью-шестью часами отсидки в карцере.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Вӑл пурҫӑн тӑхӑнса ҫӳрет, тарҫӑсене ӗҫ хушма, графиня титулӗпе ҫӳреме, хӑйне хӑй пӗчӗк пике патша пек тыткалама пултарать, анчах та хӑй чура ҫеҫ, вӑл ҫаксене пурне те упӑшкишӗн ҫеҫ, унӑн ирӗкне пӑхӑнса ҫеҫ туса пырать…

Только рабыня, одетая в шелк, имеющая право приказывать слугам, носить титул, воображать себя маленькой царицей для того, чтобы все это подчинялось лишь его воле…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Вӑл хӑйне хай Керенски пек тыткалама пуҫланӑ, ун пекех аллисене сулкалама, кӗлеткине тытма тӑрӑшнӑ; Петлюра салтаксен митингӗсенче тухса калаҫать, кунта та вӑл, Керенски хыҫҫӑн хӑйне хӑй Наполеон пек тыткалать.

Он начал подражать Керенскому, заимствовав у него все, даже жесты и позы; Петлюра ораторствует на солдатских митингах, перенимая вслед за Керенским традиционную наполеоновскую позу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Вӑл хӑйӗн сӑмси айӗнчи мужиксене те тыткалама пултараймасть!

Он у себя под носом не может справиться с этими мужиками!

Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Владек, хӑна ху йӗркеллӗ тыткалама вӗрен хуть! — тесе ӳкӗтлет такама хӗрарӑм сасси.

— Владек, научись, наконец, вести себя прилично! — уговаривал кого-то женский голос.

Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ефим каялла ҫаврӑнса ун ҫине пӑхрӗ, унтан кӗнекесене тыткалама тытӑнчӗ.

Ефим повернулся, взглянул на него и стал рассматривать книги, говоря:

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Анчах та алӑ йӑшӑхма тытӑнчӗ, унпа тыткалама та кансӗр, — ыратмасть, анчах кӗскелнӗ пек туйӑнать…

Но рука заныла, — неловко мне владеть ею, — не больно, но как будто короче стала она…

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫав инструментсемпе пирӗн йышшинчен тыткалама меллӗрех япаласем тӑваҫҫӗ.

Ими обделывают нашего брата, чтобы мы были удобнее.

XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ, чашӑк-стакансене сас кӑлармасӑр тыткалама тӑрӑшса, чей ярса пачӗ, хӗрӗн пӗр пек юхса пыракан сӑмахӗсене итлесе ларчӗ.

Мать, стараясь не шуметь посудой, наливая чай, вслушивалась в плавную речь девушки.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ тӗлӗшӗнчен те хӑйне вӑл темле урӑхла, ҫӗнӗлле тыткалама пуҫларӗ: хӑш чухне пӳлӗмри урайне хӑех шӑлса тухать, праҫниксенче хӑй вырӑнне хӑех пуҫтарать, амӑшӗн ӗҫне ҫӑмӑллатма тӑрӑшать.

И в отношении к матери было что-то новое: он иногда подметал пол в комнате, сам убирал по праздникам свою постель, вообще старался облегчить ее труд.

III // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Калас пулать, Матвейпе Сӗрӗм хӑйсен ялӗнче халӑх ҫинче хӑйсене тыткалама пӗлекен хисеплӗ ҫынсем вырӑнӗнче шутланнӑ.

Нужно сказать, что Матвей и Дыма считались в своих местах людьми степенными, знающими, как обращаться в свете.

VII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Ӑна Хуркайӑк сӑмакун ӗҫтернӗ — мӗн тӑвӑн, ҫакӑн пек чухне тыткалама эрехне вӑрттӑн юхтаркалама тивнӗ Хуркайӑка…

Угостила его самогоном — что поделаешь, приходилось Журавушке гнать его украдкой и держать на такой вот случай.

Хуркайӑк // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Михха аслашшӗ вӗсене ҫапла каласа ӑнлантарнӑ: «Тирӗ чӗрӗ юнлӑ, тыткалама аван мар. Типӗтсе килӗ те, сӗрне виҫсе илӗ».

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ӑна вара тӑванӗсем, кил тыткалама пултаракан хӗрарӑм кирлӗ тесе, ҫулпа хӑйӗнчен аслӑрах хӗре качча илсе панӑ.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех