Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илмесӗр (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юлия Александровна, ун валли пропуск хатӗрленӗ вӑхӑтра, хӑй кунта мӗншӗн килнине вахтёр евӗрлех ӑнланайман пек, ҫав аппарат ҫине куҫ илмесӗр пӑхать.

Юлия Александровна упорно смотрит на этот аппарат, пока ей выписывают пропуск, будто так же, как вахтер, не понимает, зачем пришла.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Виктор уя ҫине куҫ илмесӗр, шӑтарасла пӑхрӗ.

Виктор смотрел на Ленчика во все глаза.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Чӗркуҫҫисене аллипе чӑмӑртаса ларакан Соловьев хӗвел аннӑ вӑхӑтри хӗрлӗрех сӑнлӑ Атӑл ҫине кус илмесӗр пӑхса пычӗ.

Обхватив руками колено, Соловьёв уставился неподвижным взглядом на багровую от заката Волгу.

Аташ // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Халӑх куҫ илмесӗр сцена ҫине пӑхать.

Народ жадно, безотрывно смотрел на сцену.

Хаклӑ хӑна // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Чапаев кулса илмесӗр тӳсеймерӗ.

Чапаев не утерпел, улыбнулся:

Стёпка // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Эпӗ йытӑсен хушшинчи туслӑха хирӗҫ нимех те каламастӑп, анчах Ярикӑн ман патӑмри службӑран хамран ирӗк илмесӗр пӑрахса кайма юрамасть-ҫке-ха.

Я ничего не имею против дружбы собак, но нельзя же допустить, чтобы Ярик без разрешения оставлял службу у меня.

Ултавлӑ колбаса // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 11–16 с.

— Н-да, алӑк хыҫӗнче ун пек итлени аван ма-арр! — вӑраххӑн каланӑ Тарас, йӗрӗнсе пӑхакан куҫӗсене Фома ҫинчен илмесӗр.

— Н-да, подслушивать у дверей нехорошо-о! — медленно выговорил Тарас, не спуская с Фомы пренебрежительного взгляда.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вара ҫапла ответленӗ: «Ман шухӑшпа, ҫак тискер хӑтланчӑксем енне туртӑнни, — культура ҫитменнинчен килнипе пӗрлех, — энерги ытлашши пулнипе тата ӗҫсӗр аптранипе условиленсе тӑрать. Пирӗн купецсем, — сахалӑшне ҫеҫ ку шута илмесӗр, — сывлӑх тӗлӗшпе чи пуянтарах, анчах ӗҫ тӗлӗшпе чи ӗҫсӗртерех иккенне лайӑх пӗлетпӗр…» тенӗ.

И отвечал: «Мне кажется, что эта склонность к диким выходкам вытекает из недостатка культуры постольку же, поскольку обусловлена избытком энергии и бездельем. Не может быть сомненья в том, что наше купечество — за малыми исключениями сословие наиболее богатое здоровьем и в то же время наименее трудящееся…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фомана тӗрлӗрен питсемпе кӗлеткесем хушшинче тахшин, палланӑ ҫын, ыттисен хыҫне пытанса, ун ҫине куҫ илмесӗр пӑхса тӑнӑн туйӑннӑ.

Фоме казалось, что он видит среди разнообразных лиц и фигур кого-то знакомого, кто как будто всё прячется за спины других, но не сводит с него глаз.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗншӗн эс ҫакна каларӑн? — тенӗ ӑна Саша, куҫне ун ҫинчен илмесӗр.

— Ты это зачем говоришь? — ответила она ему, не спуская с него глаз.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чухӑнсем пурте пӗр сасӑпа помещиксен хӗҫпӑшалне туртса илмесӗр ҫынсене канӑҫлӑ пурнӑҫ пулманни ҫинчен каларӗҫ.

Бедняки в один голос заявляли, что нужно отнять у них оружие, иначе покоя людям не будет.

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Каялла кӗрес тесе хапха алӑкӗ еннелле туртӑннӑччӗ кӑна вӑл — аслӑ урампа кунталла Андрей Васильевичпа Кузьма Афанасьевич килнине асӑрхарӗ те вӗсене кӗтсе илмесӗр те картишнелле кӗмерӗ.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Щуров та хӑйӗн пуканӗ ҫинчен йывӑррӑн ҫӗкленнӗ, унтан, шӑл йӗрсе тӑракан Фома ҫинчен куҫне илмесӗр, канӑҫлӑн кӑкӑрне хыҫкаласа: — Капла та аван… — тесе хунӑ.

Щуров тоже грузно поднялся со стула и, не спуская глаз под насмешливым взглядом Фомы, спокойно почесывая грудь, сказал: — И так хорошо…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фомана хыҫалтан та, айӑксенчен те тӗрткеленӗ, вӑл ашшӗн кӑвак пуҫӗ ҫинчен куҫне илмесӗр утнӑ, унсӑр пуҫне нимӗн те курман.

Фому толкали и сзади и с боков; он шел, ничего не видя, кроме седой головы отца.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗрарӑмӑн мӗлки, ирӗлсе пӗтнӗ пек, пӗчӗкленсех пынӑ, Фома ҫав-ҫавах куҫӗсене илмесӗр ун еннелле пӑхса, — ашшӗшӗн пӑшӑрханнисӗр, ҫак хӗрарӑмшӑн хурланнисӗр пуҫне, — тата, темӗнле, чӗрене каскалакан вӑйлӑ туйӑм ҫуралнине сиснӗ.

Фигура женщины всё уменьшалась, точно таяла, а Фома, не отрывая глаз, смотрел на нее и чувствовал, что помимо страха за отца и тоски о женщине — в душе его зарождается какое-то новое, сильное и едкое ощущение.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ашшӗпе Маякина, — ун ҫинчен куҫ илмесӗр тӑраканскерсене, — Фоман ҫак ларайман характерӗ чылаях шиклентернӗ.

А отцу и Маякину, которые не спускали его с глаз, эта неопределенность характера Фомы внушала серьезные опасения.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпир куҫа илмесӗр ялав ҫине пӑхатпӑр.

Мы не сводили глаз со знамени.

7. Гварди ялавӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Эпӗ ӑна, хамӑн куҫӑмсене унӑн лӑпкӑн та ҫирӗп чун-хаваслӑ ҫыннӑнни пек туйӑнакан пичӗ ҫинчен илмесӗр, итлесе лартӑм.

Я слушал, не отводя взгляда от его серьёзного, спокойного лица, и чувствовал тот подъём.

10. Ҫапӑҫӑва яланах хатӗр // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Вӗсем ҫинчен куҫа илмесӗр пӑхса юлатӑп.

Не свожу с них глаз.

8. Габуния лейтенантӑн паттӑр ӗҫӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

«Артистка» вӑрӑм хӳрине пӑлтӑртаттарса илет те пуҫӗ урлӑ ҫаврӑнать, Мимус ун ҫине куҫне илмесӗр пӑхса тӑрать.

«Артистка», махнув длинным хвостом, перевёртывается, Мимус не сводит с нее глаз.

Мимуспа карлик // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех