Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ерипен сăмах пирĕн базăра пур.
ерипен (тĕпĕ: ерипен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫӳрекелетпӗр ерипен.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ун чухне вара Эльгеев: «Ерипен, Савраска!» тесе, ҫӑварлӑх панӑ лашана пӗтӗм вӑйпа туртса хуллентерех чуптарать.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Фронтра, госпитальте, Хусанта, гарнизон штабӗнче, социал-демократсем пухнӑ маевкӑра Михала ҫавнашкал политикӑллӑ воспитани урокӗсем сахал мар илет, ерипен унӑн куҫӗсем уҫӑлса пыраҫҫӗ, национализм, суя патриотизм сӗрӗмӗ те сирӗлет.

Куҫарса пулӑш

Элкей килйышӗ // Ипполит Иванов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 5–14 с.

Стена сехечӗн уҫӑмлӑ туклатӑвӗпе тулсах ларнӑ пушӑ пӳлӗмсенче тата казармӑсен хушшинче, сарлака картишсен акшар хӳмисен шӑрӑхӗнче, — унта салтаксем яланах ерипен утса иртеҫҫӗ, — Детрей тӑватӑ кун пурӑнчӗ.

Он прожил четыре дня в пустых комнатах, со ставшим очень отчетливым стуком стенных часов, и среди казарм, в зное известковых стен обширных дворов, по которым всегда медленно проходили солдаты.

XXIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ева тухсан Джесси Моргианӑн вилес умӗнхи ҫырӑвне тепре вуларӗ, унтан — аван маррӑн, ерипен, ҫак ҫыру унӑн, Джессин, мӗн пур ӗҫне-хӑтланӑвне яр-уҫҫӑн кӑларса кӑтартать тейӗн, — куҫ кӗски патне пычӗ.

Когда Ева ушла, Джесси снова перечитала предсмертное письмо Моргианы — и неловко, медленно, как будто это письмо ставило ей на вид все поступки ее, подошла к зеркалу.

ХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ерипен уксакласа тата суранӗсем сурса ыратнине аран-аран тӳссе утать.

Она шла тихо, хромая и терпя боль ноющих ран.

XIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Манӑн ҫав тери пӗлессӗм килет, — терӗ Моргиана сӑмахӗсене ерипен сӑрхӑнтарса, — шуйттан сире эсир унран пан улми илнӗ чухне мӗн каланӑ?

— Я хочу знать, — сказала Моргиана, медленно выговаривая слова, — что сказал вам дьявол, когда вы получили от него яблоко?

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Эсӗ йӗрсен ансат тасалӑхне куратӑн, ҫак тасалӑх ҫурт йывӑрлӑхне ҫемҫетет; унтан — симӗс черепица, сенкер шыв пек витӗр курӑнакан кантӑклӑ шурӑ стенасем; сарлака ҫак картлашкасем, — вӗсем тӑрӑх ерипен, шухӑша путса капмар вулӑсем патне, сарлака ҫулҫӑллӑ туратсен мӗлкине анаятӑн, унта уҫӑ вырӑнсенче хӗвелпе мӗлке ӑнӑҫлӑ вырнаҫтарса тухнӑ хӳхӗм-капӑр чечексен клумбисем ҫӳлелле ҫӗкленсе савӑнтараҫҫӗ.

Ведь ты видишь простую чистоту линий, лишающую строение тяжести, и зеленую черепицу, и белые стены с прозрачными, как синяя вода, стеклами; эти широкие ступени, по которым можно сходить медленно, задумавшись, к огромным стволам, под тень высокой листвы, где в просветах солнцем и тенью нанесены вверх яркие и пылкие цветы удачно расположенных клумб.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл чӗрӗ пекех; чӗтренсе-сиккелесе, лӑпланса е ӳке-ӳке, — чӗтревӗ ҫиелтех вӗтӗ-вӗтӗ хум евӗр, — ҫак чӗре ӑна ункӑланӑ маскӑсен ушкӑнӗ хушшинче ерипен силленет; Амур рольне катмар тӗклӗ этем вылять, тӗкӗпе вӑл, — сӑнӑпа тейӗн, — хӑрушла плюш сурана тирет те тирет.

Оно было, как живое; вздрагивая, напрягаясь или падая, причем трепет проходил по его поверхности, оно медленно покачивалось среди обступившей его группы масок; роль амура исполнял человек с огромным пером, которым он ударял, как копьем, в ужасную плюшевую рану.

ХХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Шурӑпа сӑрланӑ чартак тӗлӗнче Илемпи чарӑнчӗ, пӗчӗк алӑка ерипен уҫса, шала кӗчӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ҫамрӑк арҫын кантрана ерипен туртрӗ те ӗнене малалла утма хушрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Аптранӑ енне кравать ҫинчен тӑчӗ те ерипен тӗпеле кӗчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Дэзи вӑтанса кайрӗ те кӑштах якӑлтатса илчӗ — куҫӗсене ерипен ҫӗклерӗ.

Дэзи застеснялась и немного скокетничала, медленно подняв опущенные глаза.

XIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл ӑна пӗрре хӑвӑрт, тепре ерипен сӑтӑркалать, — сӑмахсен йӗркине тата вӗсен тухӑмне дирижёрлать тейӗн.

Он гладил его то быстрее, то тише, как бы дирижируя порядок и появление слов.

VIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Филатр куҫӗсене антарчӗ, харшисем ерипен ҫӗкленеҫҫӗ; унӑн уҫӑмлӑ сӑнӗнче нерв ҫилӗ куҫса иртрӗ.

Филатр опустил глаза, медленно приподняв брови; по выразительному его лицу прошел нервный ток.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл пӑшалсӑр, унпа урӑх нимӗнле хӗҫ-пӑшал та ҫук; мӑйӑхсӑр-сухалсӑр, шуранка тачка питӗнчи шыҫӑнчӑк пек куҫӗсем, пичетленнӗ евӗр ҫӳхе ҫӑварӗ — вӗсенче йӗрӗнӳ уҫӑмлӑнах палӑрать; вӑл куҫӗсене хӗссе пӑхать, акӑ ерипен кулӑпа витӗнчӗ.

Он был без ружья и всякого другого оружия; как бы вспухшие глаза его на мясистом бледном лице, лишенном растительности, тонкий, словно запечатанный, рот — были презрительны; он смотрел, прищурившись, и медленно улыбнулся.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Горнӑн йӗкӗлтевлӗ кулли ирӗлчӗ, вара вӑл тимлӗ сӑнпа, — юнӗ чӗри патнелле ерипен капланать, — хӗр енне ҫаврӑнчӗ.

Ироническая улыбка Горна растаяла, и он, с серьезным лицом, с кровью, медленно отхлынувшей к сердцу, рассматривал девушку.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Горн куркине ерипен ӗҫсе пӗтерчӗ.

Горн медленно допил кружку.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Вӗтӗ чул кӑшӑртатать, такамсем ерипен утаҫҫӗ, ҫурма сасӑпа калаҫаҫҫӗ.

Зашуршал гравий, послышались медленные шаги и разговор вполголоса.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ҫак сӑмахсене илтен Гент кавир ҫинчен асӑрханса ҫӗкленчӗ, карӑ хыҫнелле, пусман ҫурма тӗттӗмне, чакрӗ те ерипен анма пуҫларӗ.

Услышав эти слова, Гент осторожно встал с ковра и отступил за занавеску, в полутьму лестницы, где стал тихо спускаться.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех