Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытма сăмах пирĕн базăра пур.
тытма (тĕпĕ: тытма) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Каласа пӗтерме пар-ха, — сассӑма тӳлек тытма тӑрӑшатӑп.

— Дай сказать, — я стараюсь казаться спокойным.

Слива вӑрри // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 79–83 с.

Саккӑрта чухне суха пуҫ тытма сӗмленнӗ эпир ӗлӗк!

А в восемь мы уже за соху держались!

Асамлӑ кӗсье // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 68–72 с.

Аслӑраххисем хӑйсене тӳлек тытма тӑрӑшни пит килӗшетчӗ-ха мана.

Я чувствовал себя куда лучше, пока ребята постарше старались держаться спокойно.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Ҫакӑнтах пулӑ тытма пуҫлӗ-и-ха тесе шутланӑччӗ те — ҫук иккен, шӑлавар пӗҫҫи ҫине ҫыпҫӑнса тулнӑ ана пыйтине иртме тытӑнчӗ.

Я подумал, что сейчас он вытащит озеро и начнёт рыбачить, но нет, просто нагнулся и принялся отдирать со штанин приставший репей.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

— Путсӗр ӗҫ вӑл, пиллӗкӗнтен иккӗшӗ хӑйсене ыттисенчен уйрӑммӑн тытма, вӑрттӑн калаҫма тапратсан…» йӑпшӑнса пытӑм та ҫак сан патна — пуҫна ҫапса ҫурасшӑнччӗ ӗнтӗ, анчах шухӑшласа илтӗм: пуленкепе таклаттарӑп та, пӗрре ҫапнипех кӑнтаймасан, вӑл, эсрел, вӑйлӑскер, сиксе тӑрӗ те пеме пуҫлӗ, терӗм…

Дохлое это дело, когда из пятерых двое начинают наиздальке держаться, секреты разводить…» подкрался к тебе и уже хотел тебя рубануть с потягом, а то, думаю — вдарь его поленом, а он, черт, здоровый на силу, вскочит и начнет стрелять, ежели не оглушу доразу…

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Сан мана кунта тытма право ҫук.

Держать меня ты не имеешь права.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лашасене кӑкарӑр, йӗнерӗсене хывса илӗр те — вӗҫтере панӑ, атту пире кунта та килсе тытма пултараҫҫӗ.

Привязывайте лошадей, расседлывайте их и — ходу, а то нас и тут сумеют забрать.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Иртӗхме пӗлтӗн, Григорий, — ответ тытма та пӗл!» — шухӑшларӗ вӑл политбюро вырнаҫнӑ икӗ хутлӑ ҫурт картлашкипе улӑхнӑ май.

Умел, Григорий, шкодить — умей и ответ держать!» — думал Григорий, поднимаясь по каменным ступенькам двухэтажного здания политбюро.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӗн шухӑш тытма пултарӗҫ-ши вӗсем?

— А чего же они удумать могут?

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавӑн чух сана ярса тытма май килнӗ пулсан, хӑвна та ним мар персе пӑрахаттӑмччӗ!

Довелось бы мне тогда тебя поймать, я и тебя бы положил, как миленького!

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Укҫи-тенки ҫук, Совет влаҫӗ вӑхӑтӗнче атаман туйине тытма юрамасть.

Денежных суммов нету, а насеки атаманской при Советской власти иметь не полагается.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Хӑвӑра эсир кирек ӑҫта пулсан та цивилизациллӗ халӑх пек тытма вӗренӗр, класра-и, сулӑ ҫинче-и — пурпӗрех!

Приучайтесь вести себя, как цивилизованные люди, где бы вы ни находились: в классе или на плоту!

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Манран, пӗлсемӗр эсир, пӗтӗм урам хӑраса тӑратчӗ! — кӗрлет унӑн хулӑн та пӗтӗм сасси, — вӑл реалистсемпе гимназистсен хушшинчи вӑрҫӑ ҫинчен, юртан тунӑ крепость патне чавса пыни ҫинчен, Африкӑна арӑслансем тытма кайни ҫинчен, масар ҫинче унта темле шуйттансем пурӑнаҫҫӗ тесе карчӑксем сӳпӗлтетнипе манӑҫа тухнӑ тӑпрасене чавса пӑхни ҫинчен кала-кала кӑтартрӗ.

— Меня, знаете ли, вся улица боялась! — гудел он громким, гулким басом и рассказывал нам о подкопе под снежную крепость, о войне реалистов с гимназистами, о побегах в Северную Африку для охоты на львов и об исследованиях заброшенных склепов на кладбище, где, по словам суеверных старушек, таились привидения.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Яшка хӑй лампине тытма ӗлкеричченех Тимош ура ҫине сиксе тӑчӗ те аллисене саркаласа: — Чим-ха, Оська, чарӑн-ха! — терӗ.

Но Яков не успел взяться за свою машину: на ноги вскочил Тимофей, запрыгал на месте, размахивая руками: — Нет! Оська, погоди!

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ыран, вырсарникун, пахча тытма пуҫламалла.

Куҫарса пулӑш

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

— Мӗнле шутлатӑр пахча тытма?

Куҫарса пулӑш

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Азимут тӗрӗс тытма пӗлменнишӗн те ятлаҫма тивет!

Спорим, что он не сможет правильно по компасу идти.

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Лодьӑн пӗр инкек енӗ пур: хӑйне вӑл паттӑр тесе калаттарасшӑн ҫунать, хӑйне калама ҫук пултараканскер пек, тем те пӗр курнӑ пек тытма тӑрӑшнипе хӑш чухне вара вал суймасӑр та пултараймасть.

У Лоди была одна слабость: ему так хотелось прослыть храбрецом, человеком исключительным, прошедшим огонь и воду, что он иной раз не мог не приврать.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Кӗҫӗн отрядсем аллисене кайӑк атмисем илчӗҫ те лӗпӗш тытма ҫарана тухса кайрӗҫ.

Младшие отряды вооружились сачками и ушли в луга ловить бабочек.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Эсӗ вилмесӗрех тытма пултар-ха.

А ты попробуй без жертв захватить.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех