Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑш сăмах пирĕн базăра пур.
ӑш (тĕпĕ: ӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑ чӳречен тӗксӗм кантӑкӗн сӑнарлавӗ евӗр: Горн йӑл кулӑпа витӗнчӗ, — ҫул варринче ӑш хыпнӑран вилесси ытла та хӑрушла тӗрӗс марлӑх тата кулӑшла вилӗм мар-и-ха?

Это было похоже на отражение в темном стекле окна: он улыбнулся, — умереть среди дороги становилось забавным, чудовищной несправедливостью, смертью от жажды.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Кунта пӗрремӗш хут пуҫне пырса ҫапрӗ: унӑн ӳтне ӑш хыппи паҫӑртанпах тертлентерет иккен, ҫавӑнпа та чӗр куҫҫи ҫине лӑштӑрах ӳкрӗ те вӗретнӗ хыҫҫӑн сивӗннӗ евӗр ӑшӑ шыва ал тупанӗпе ӑса-ӑса ӗҫме пикенчӗ.

Здесь ему впервые пришло в голову, что жажда неотступно мучает его тело, и он почти упал на колени, зачерпывая ладонью теплую как остывший кипяток жидкость.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Санди хӑйӗн пайне тупнӑ, пулма пултарайман ӑш хыппине кантарнӑ.

Санди получил свою порцию; он утолил жажду необычайного.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫакна тусан вӑл хӑй ларакан табуретки мӗнепех, шпорӗсемпе тата хӗҫӗпе пӗрлех ман еннелле ҫавӑрӑнса, ӑш кӑмӑллӑн ҫапла каласа хучӗ.

Сделав это, он обернулся ко мне вместе с табуреткой, шпорами и палашом и сказал совсем добродушно:

XIV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Эпӗ, тен, тепӗр еннелле каятӑп, — терӗ вӑл ӑш пиллӗ ыр сунӑм сӗмӗпе.

— Я, может быть, уеду в другую сторону, — сказал он тоном благосклонного обещания.

I. Чыс тӑватӑп // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Ӑш вӑрканипе, аптӑранӑ енне, хуть те часрах пӗтесчӗ, тесе те шухӑшлатпӑр.

Такая тоска брала, что думаешь — хоть бы один конец.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ӑна ӑш пиллӗ хумхану йӑлӑхтарса ҫитерчӗ.

Он терял охоту разыгрывать нравственное волнение.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Сирӗн шухӑшӑрпа — ӑш пӑтранни мар эппин? — пуҫне ҫӗклесе хӑюсӑртараххӑн сӑмахларӗ Тарт.

— Так вы думаете — не от желудка? — несмело произнес он, подняв голову.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

— Ытларах — кӑмӑл пӑтраннине, ӑш… — ҫирӗппӗн хуравларӗ Дрибб.

— Более всего от желудка, — строго произнес Дрибб.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Выҫлӑх… тата ӑш хыпни… пӗччен; сив чир — вунӑ кун.

Голод… и жажда… один; десять дней лихорадки.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Ӑш хыпнине вӗсем пит хӑвӑртах ирттерсе яраймарӗҫ; хӑй тӳссе курман этем кӑна кунашкал шухӑшлама пул-тарать.

Не так скоро окончательно была утолена ими жажда, как это можно подумать, если не испытал такой жажды сам.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Кӗҫех вӗсем лӑпкӑн шӑнкӑртатса юхакан шыв сассине илтрӗҫ, унтан ҫав тери ӑш хыпнипе суккӑрлансах ларнӑн, пӗр енчен тепӗр еннелле ӑшталана-ӑшталана чупкалама пикенчӗҫ, вӗсен умӗнчен пӗр вунӑ утӑмра чакӑл тӑвӑн мӑкӑрӑлчӑк тӗпнелле пӗчӗк юхан шыв аннине те асӑрхамарӗҫ.

Вскоре заслышали они ровный звук бегущей воды и, почти ослепнув от желания пить, начали метаться из стороны в сторону, не замечая ручья, который в десяти шагах перед ними обмывал выпуклый низ скалы.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Ӑш ҫӗре — Кӑнтӑра — Ҫитӗпӗр ҫав-ҫавах.

В теплый край — Южный рай — Приплывем все равно.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ку — пурнӑҫӑн кӑнтӑрӗ, унӑн шӑрӑх кӑнтӑрли; вӗри кӑвак мӗлкесем, хальлӗхе курӑнми ҫӑл куҫӑн ӑш хыппипе шавӗ.

Это был юг жизни, ее знойный полдень; жаркие голубые тени, жажда и шум невидимого еще ключа.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫӗрле ӑш хыпнипе асапланса вӑрантӑм; сӗм тӗттӗм, кӗмсӗртетӳ.

Ночью я проснулся от мук жажды; был мрак и грохот.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Эсир килнӗ ҫӗре колоссаль закуска хатӗр пулать, — хушрӗ хуҫа тепӗртакран Мӗтрие, ҫатмара салӑпа ҫатӑртатса ӑш алан акан ҫӗрулмине ҫунса каясран кашӑкпа пӑтратнӑ май.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗрре, хӑюлӑх ҫитерсе, пырса уртӑнӗччӗ те мӑйран, кӑвакарнӑ мӑйӑхлӑ тачкарах тутинчен чуптӑвӗччӗ ӑш каниччен, унтан, пуҫне унӑн сарлака кӑкӑрӗ ҫине хурса, тӑрӗччӗ те тӑрӗччӗ пӗр чӗнмесӗр, лӑпкӑн…

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Луччӑ сӑра ярса пар-ха, ӑш типрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Антуна сасартӑк сивӗ-сивӗ пулса кайрӗ, вӑл темле ӑнланмалла мар хыттӑн чӗтре пуҫларӗ, ӑш лӗкленсе килнине туйрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӑш чирӗпе чирленӗрен отпуск пачӗҫ, тет.

Из-за внутренней болезни, говорит, отпуск дали.

«Курма» килсен // Алексей Резапкин. «Капкӑн», 1935, 2№, 2 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех