Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗҫӗ (тĕпĕ: ӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Маншӑн отрицани тӑвасси кӑмӑла каять, — манӑн пуҫ мимми ҫавӑн пек пулнӑ та, ӗҫӗ те пӗтнӗ!

Мне приятно отрицать, мой мозг так устроен — и баста!

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ну, манӑн ӗҫ ҫук вӗт; хӑвӑн ланцетна пӗлсен, ӗҫӗ те пӗтнӗ!

Ну да ведь мое дело — сторона; знай свой ланцет, и баста!

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Мӗн ӗҫӗ хатӗрлетӗр эсир хӑвӑра?

К чему вы себя готовите?

XVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Ку ӗнтӗ манӑн ӗҫ мар; хам мӗн чухлӗ тӑнине хакласа тӑрасси вӑл урӑх ҫын ӗҫӗ.

— Это уже не мое дело; это дело другого разбирать, какая моя цена.

XVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Аса илнӗ май, «Московские ведомости» ҫинче хӗрарӑм ӗҫӗ ҫинчен ҫырнӑ Кисляков статьине вуларӑр-и?

Кстати, читали вы статью Кислякова о женском труде в «Московских ведомостях»?

XIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Пилӗк-ултӑ кун ҫапкаланса ҫӳрӗпӗр те, ӗҫӗ те пӗтрӗ!

Поболтаемся дней пять-шесть, и баста!

XI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Халӗ вара — тӗнчере пурте суя! — тесе кӑна каламалла, ӗҫӗ те пӗтрӗ.

А теперь им стоит сказать: все на свете вздор! — и дело в шляпе.

X // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Ку ӗнтӗ вӗсен ӗҫӗ; анчах, тепре каласан, тӳлеҫҫех вӗсем хӑҫан та пулин.

— Это уж их дело, а впрочем, будут же они когда-нибудь платить.

III // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Унӑн тӗп ӗҫӗ — ҫутҫанталӑк наукисем.

— Главный предмет его — естественные науки.

III // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ҫапса пӑрах та ӗҫӗ пӗтнӗ; хӑть выҫса вил, хӑть капла — пурӗпӗрех.

Пришиби — один конец; что с голоду, что так — все едино.

Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.

Эпир, Василипе иксӗмӗр, пӗр-пӗрне питӗ юрататтӑмӑр; вӑл ман асӑмран тухмастчӗ; ӗҫӗ ку пуласса ҫуркунне пулнӑччӗ.

Очень мы с Василием слюбились; из головы он у меня не выходил; а дело было весною.

Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.

Пӗтӗм ӗҫӗ — вӑхӑтра уйрӑлма, танатана татма пӗлменнинчен килет.

А вся штука оттого, что не умеют вовремя расстаться, разорвать сети.

XX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Унӑн пӗтӗм чӗрӗ те илемлӗ сӑнарӗнче темле уйрӑмах килӗшӳллӗ чеелӗхпе сыхланусӑрлӑх, курнӑҫланупа тӳрӗ кӑмӑл, лӑпкӑлӑхпа чарусӑрлӑх палӑратчӗҫ; унӑн кашни ӗҫӗ, калаҫӑвӗ, кашни хусканӑвӗ питӗ ҫепӗҫ те илӗртӳллӗччӗ, йӑлтах хӑйне евӗрлӗ те кӗрнеклӗччӗ.

Во всем ее существе, живучем и красивом, была какая-то особенно обаятельная смесь хитрости и беспечности, искусственности и простоты, тишины и резвости; над всем, что она делала, говорила, над каждым ее движением носилась тонкая, легкая прелесть, во всем сказывалась своеобразная, играющая сила.

IX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Унӑн чапӗ ӳснӗҫем ӳсрӗ, ӗҫӗ нумайлансах пычӗ.

Слава его росла, работы и заказы увеличивались.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Ҫук, эпӗ… эпӗ, тӳррипех калатӑп, йӗрке хыҫҫӑн йӗрке туса чӑкӑлташнине художник ӗҫӗ тесе шутламастӑп; ку вӑл ремесленник ӗҫӗ, художник ӗҫӗ мар».

Нет, я… я, признаюсь, не признаю художеством того, что лепится строчка за строчкой; это уж ремесло, а не художество».

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Ҫак кунсенче вӑл хӑйӗн халичченхи ӗҫӗ ҫинчен шухӑшлама та пултараймарӗ.

Во все эти дни обычная работа ему не шла вовсе на ум.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Ку отделени начальникӗн ӗҫӗ.

Это штуки начальника отделения.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Пӗлместӗп тетӗр пулас ку камӑн ӗҫӗ пулнине.

Как будто я не знаю, чьи здесь штуки.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Кунти художниксем пӗрре те Итали ҫӗршывӗнчи унти ҫутҫанталӑкпа кӑвак тӳпе пекех вӗри те мӑнкӑмӑллӑ художниксем пек мар, йӑлтах урӑхла, вӗсенчен нумайӑшӗсем ырӑ та йӑваш ҫынсем, вӗсем хӑюсӑр, хӑйсем ҫинчен сахал шутлаҫҫӗ, хӑйсен ӗҫне шӑппӑн ҫеҫ юратаҫҫӗ, пӗчӗк пӳлӗмӗсенче икӗ юлташӗпе чей ӗҫеҫҫӗ, хӑйсен юратнӑ ӗҫӗ ҫинчен шӑппӑн кӑна калаҫаҫҫӗ, пуян пурнӑҫпа пурӑнассишӗн пӗрре те ҫунмаҫҫӗ.

Эти художники вовсе не похожи на художников итальянских, гордых, горячих, как Италия и ее небо; напротив того, это большею частию добрый, кроткий народ, застенчивый, беспечный, любящий тихо свое искусство, пьющий чай с двумя приятелями своими в маленькой комнате, скромно толкующий о любимом предмете и вовсе небрегущий об излишнем.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Татӑклӑнах калама пулать: ирхине 12 сехетчен Невски проспекта никам та юри пымасть, вӑл утса ҫӳреме юрӑхлӑ урам ҫеҫ пулса тӑрать: кунта ерипен пуҫтарӑнакан ҫынсен кашниннех хӑйӗн ӗҫӗ, хӑйӗн чӑрмавӗ, хӑйӗн кӳренӗвӗ пур, анчах вӗсем проспект ҫинчен пачах шухӑшламаҫҫӗ.

Можно сказать решительно, что в это время, то есть до двенадцати часов, Невский проспект не составляет ни для кого цели, он служит только средством: он постепенно наполняется лицами, имеющими свои занятия, свои заботы, свои досады, но вовсе не думающими о нем.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех