Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

темскер сăмах пирĕн базăра пур.
темскер (тĕпĕ: темскер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Виктор, пучаха ывӑҫӗнче йӑвӑла-йӑвала, тарӑн шухӑша кӑйнипе хӑй ҫумӗнчех темскер кӗрлесе шавласа илнине те астумарӗ.

Виктор сжимал в ладони колос и так размечтался, что не услышал, как что-то фыркнуло и мягко зашуршало у его ног.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

(Темскер каласа пӗтермен чухне вӑл яланах ҫапла тунӑ.)

(Она так делала всякий раз, когда что-то недосказывала.)

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хамранах илетӗп-ха, — Наталья Павловна ассӑн сывларӗ, темскер ҫинчен аса илчӗ пулмалла, вара унӑн куҫӗсем тӗтреленчӗҫ.

По себе сужу… — Наталья Павловна глубоко вздохнула, о чем-то видать вспомнила, и глаза ее затуманились.

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Вӗсенче темскер ҫап-ҫуттӑн йӑлтӑртатать…

— Что-то в них так и блестит…

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ку вӑл тырӑпа темскер хӑтланни мар пулӗ те? — ыйтрӗ Артамашов.

— Это тот, что с хлебом мудрил? — спросил Артамашов.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ниловна Тимофей Ильич пӗрре темскер мӑкӑртатнине, тепре ассӑн сывла-сывла илнине илтрӗ.

Ниловна слышала, как Тимофей Ильич то бурчал, то тяжко вздыхал.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сана эпӗ, ывӑлӑм, темскер палласа илейместӗп…

А тебя, сынок, я что-то не узнаю…

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Рагулин вырӑнӗнчен сиксе тӑчӗ, татах темскер каласшӑн пулчӗ пулмалла, анчах ӑна пӗр сӑмах та калаттармарӗҫ.

Рагулин встал, очевидно, хотел еще что-то сказать, но ему не дали вымолвить слово.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Лешӗ чӗнмесӗр итлерӗ, нумайччен сиввӗн пӑхса, хут листи ҫинче темскер кӑранташпа турта-турта илчӗ; сӑнӗнченех курӑнать — вӑл Сергей шухӑшӗсемпе килӗшмест.

Тот безмолвно слушал, долго хмуро глядя что-то перечеркивал карандашом на листке бумаги; по лицу видно — с мыслями Сергея он не соглашался.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Темскер пулман пулӗ-ҫке?

Разве что случилось?

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл вара тӑхлачӗ хӑлхинчен темскер, пит кирлӗ япала ҫинчен шӑппӑн каларӗ те, вӗсем иккӗшӗ те кулса ячӗҫ, Ниловна, ҫӑмӑллӑн сывласа, сӑхсӑхса илчӗ.

И она зашептала сватье на ухо что-то такое важное, радостное и значительное, от чего обе они заулыбались, а Ниловна облегченно вздохнула и даже перекрестилась.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсен вӗт халӗ ҫатма ҫинче темскер шӑранатчӗ…

У них ведь сейчас что-то жарилось на сковороде.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьева аякранах асӑрхаса, вӑл ура ҫине тӑчӗ те, аллисемпе хӑлаҫланса, темскер кӑшкӑрчӗ.

Издали заметив Кондратьева, он встал и, размахивая руками, что-то кричал.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫиелтен пӑхсан, пурте яланхи пекех: вӗри сывлӑшра иртен пуҫласа каҫченех кайӑк-кӗшӗк ҫуйхашать; инҫете курӑнакан тавракурӑм хӗрринче ҫинҫе пурҫӑн карри пек ӑрша вылянса тӑрать; аякри тӗмесемпе сӑвӑр тӗмисем силлене-силлене таҫта шунӑ пек туйӑнаҫҫӗ; тавракурӑм хӗрринче бригада ҫурт-йӗрӗсем е трактористсен пӗчӗк вагонӗ аран-аран курӑнмалла тухса тӑрать; ҫулсем ҫинче тусан юпи ҫӗкленет те, вара унӑн пӗлӗчӗ темиҫе километрах хӳме пек карса илет; таҫта хӑяматра мотор кӗрлет — унӑн сасси хӑлхана ҫӗр ҫине хурса итлесен лайӑх илтӗнет; янк уҫӑ уй-хирте лаша ури тапӑртаттарни янӑраса каять — юланутҫӑн вӑрӑм ҫӳҫлӗ пуҫӗ симӗс ҫулҫӑллӑ кукуруза хушшинче ҫӑмха пек чупса иртсе ҫухалать, — пӗр сӑмахпа каласан, пурте яланхи пекех, пурте шӑп та шай хальчченхи ҫулласенче пулнӑ пекех, анчах ҫакӑн пек кунсенче ҫӗрӗҫлекенӗн ҫивӗч хӑлхи темскер урӑххине — ҫуллахи ӗҫ пуҫланнине туйса илет.

и горячий воздух с самого утра полон птичьего песнопения; и дали широки и по-летнему укрыты пряжей тончайшего марева; и колышутся, плывут бог знает куда дальние холмы и курганы; и вырастают над горизонтом еле-еле приметные бригадные постройки или вагончик трактористов; и встает по дорогам пыль — серый заслон тянется на километры; и гудит неведомо где мотор — тягучий его звук хорошо слышен, когда приложишь ухо к земле; и разносится по простору частая дробь копыт — чубатая голова всадника, как шар, прокатится над зеленой листвой кукурузы и скроется, — словом, все, все обыденно, все точно так, как во всякое лето, а только в такие дни настороженный слух хлебороба улавливает и нечто другое — наступление летней страды.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тепӗр сехетрен, Илья килнӗ тӗле, вӗсем апатне те тахҫанах ҫисе пӗтернӗччӗ ӗнтӗ, чейне те ӗҫнӗччӗ те хӗрсех темскер, питех те кирли ҫинчен калаҫса, Стегачев алӑк умне пырса тӑнине те сисмерӗҫ.

Через час, когда пришел Илья, они уже не ели и не пили чай, а говорили о чем-то таком значительном, что даже не заметили появления Стегачева.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Темскер килӗшмест мана унра, мӗн килӗшменнине ниепле те ӑнланса илме пултараймастӑп, — шутларӗ вӑл, ҫырла тӗшшине шӑлпа ҫыртса. — Ҫамрӑк-ха, симӗс-ха, ку чӑннипех ӑна килӗшӳллӗ пулмалла…» йӗпеннӗ тӗшше ҫӑварӗнчен кӑларса ал лаппи ҫине хучӗ те вӑл шухӑша кайрӗ.

«Что-то мне в ней не нравится, а вот что именно, понять не могу, — думал он, пробуя зубами косточку. — Молодо-зелено — это, пожалуй, как раз к ней и подходит…» Он вынул изо рта мокрую косточку, положил ее на ладонь и задумался.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьянӑна вӑхӑт-вӑхӑт кулас килни пекки аптратнӑ, пырӗ патне темскер йӳҫӗ те кӳрентерӳллӗ япала шуса пынӑ, чӗри хӑвӑрт та хытӑ тапнӑ.

Татьяну душил смех, к горлу подкатывались обидные слезы, а сердце билось так часто и сильно,

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Нецветова вӗреннӗ, кӗнеке нумай вуланӑ ҫын, пуринчен ытла — унта темскер ҫынсене кӑмӑла каякан япала пур, ӑна ҫынсем уйрӑмах кӑмӑллаҫҫӗ.

Нецветова грамотная, начитанная, а главное — есть в ней что-то такое, что все к ней питают особое уважение.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Старик каллех пуҫне тайрӗ, ҫӗлӗкне тӑхӑнчӗ, вара вӑл алӑ ҫупни чарӑнассине кӗтсе тӑрса, аяла анмарӗ, Сергей патне ларса ӑна темскер калама тытӑнчӗ.

Старик снова поклонился, надел шапку и, выждав, пока стихнут аплодисменты, сошел вниз.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей, оратор ҫине пӑхкаласа, темскер ҫырса ларать.

Сергей смотря на оратора что-то записывает.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех