Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑнаса (тĕпĕ: сӑна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Озеров капитан вара, пӗрре туппа ҫавӑрма пулӑшкаласа, тепре снарядсем паркаласа тата ҫапӑҫу хирне сӑнаса тӑнӑ хушара каллех: — Огонь! Огонь! — тесе кӑшкӑрма пуҫларӗ.

И капитан Озеров, то подавая снаряды, то наблюдая за полем боя, вновь начал кричать: — Огонь! Огонь!

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл самолётсем аялалла ярӑнса аннине, вӗсем ҫумӗнчен бомбӑсем татӑла-татӑла ӳкнине сӑнаса пӑхса ларчӗ.

Он наблюдал, как самолеты бросались с высоты, как от них отрывались бомбы.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Эп вӗсене мӗн пулни-иртнине каласа патӑм та хайхи, ыйтатӑп: «Ӑҫта илсе каятӑр эсир ӑна: тӑварламашкӑн-и? тетӗп. — Парӑр-ха, сӑнаса пӑхам: чунӗсем ҫирӗп лараҫҫӗ-и вӗсен?» — тетӗп.

Я им рассказал, что произошло, и спрашиваю: «Куда вы его ведете: солить? говорю. — Дайте-ка, испытаю: крепко ли сидит у них душа?» — говорю.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеров хӑй хӑваласа янӑ ҫулҫӑсем каллех шыв лупашки варринелле пуҫтарӑннине сӑнаса, итлесе ларчӗ.

Озеров слушал, наблюдая, как листья, разогнанные им, вновь сходятся к средине лужицы.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Батальона Ольховкӑран ӑсатса янӑ чух вӑл, тӑвайккинче тӑраканскер, аллисене ҫурӑм хыҫнелле тытса, вырӑнтан тапранмасӑр пӑхса тӑчӗ: картус козырёкӗ айӗнчен унӑн ҫивӗч кӑвак куҫӗсем салтак речӗсене хытӑ сӑнаса пӑхрӗҫ.

Провожая батальон из Ольховки, он стоял на пригорке, заложив руки за спину, не трогаясь; из-под козырька фуражки осторожно следили за рядами солдат его острые серые глаза.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑрушлӑха туйса, ҫак ир вӑл хӑйӗн салтакӗсене яланхи пек мар, ытларах сӑнаса пӑхрӗ.

Предчувствуя беду, в это утро он внимательнее, чем обычно, присматривался к своим солдатам.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ерофей Кузьмич яла сӑнаса пӑхнӑ — тӗрӗсех иккен: пачах урӑхла пурнӑҫ пуҫланса кайнӑ кунта!

Ерофей Кузьмич посмотрел на деревеню — и действительно: здесь началась совсем другая жизнь!

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Поликарп Михайлович патӗнче ӗҫленӗ чух, Ерофей пӗрмаях сӑнаса пурӑннӑ; лешӗ хӑйӗн хуҫалӑхне ҫав тери хӑвӑрт вӑйлатса пынӑ.

Работая у Поликарпа Михайловича, Ерофей все время наблюдал, как тот быстро поднимал свое хозяйство.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Дрягин патӗнче тарҫӑра пурӑнма йывӑр пулнӑ, ҫапах та Ерофей ун патнех кайнӑ, каясса вара ахаль мар, чее шухӑшпа кайнӑ: вӑл хӑйӗн хуҫинчен, вӑрттӑн сӑнаса пурӑннӑ май, «ӗҫсене майлаштарма» вӗренсе пынӑ.

Трудно было батрачить у Дрягина, но Ерофей шел именно к нему и шел не без хитрости: втайне учился у него «пробиваться в жизни».

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ман патӑма пырса ҫӳренӗ чухне, эсӗ ӑна куркаланӑ та-ха, питех сӑнаса пӑхман пуль: ун чухне вӑл пӗчӗкчӗ.

Ты, наверно, ее видел, когда приходил к нам, но не обратил внимания, тогда она была еще маленькой.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Халӗ ак, ун ҫине ҫурҫӗре хӑнӑхнӑ куҫӑмсемпе сӑнаса пӑхатӑп та, вӑл маншӑн ытла та улшӑннӑн туйӑнать.

Но сейчас моим глазам, уже привыкшим к северу, было на что удивляться.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Сӑмахран, ваттисем ҫамрӑккисене хӑратса пурӑннине сӑнаса, вӑл ӗлӗк салхуланатчӗ, халь акӑ ҫакӑн пек шухӑшлама пуҫларӗ: «Малалла, ҫак ҫамрӑксен хӑйсен ачисемпе мӑнукӗсем пулсан, вӗсем, паллах, хӑйсем те мӑнаҫланма тытӑнаҫҫӗ, апла-тӑк кунта ним кӳренмелли те ҫук».

Прежде он возмущался, видя, как старики подавляют молодежь, но теперь стал рассуждать иначе: ведь наступит время, когда эта молодежь будет также чваниться перед своими детьми и внуками, — вот и выходит, что никакой несправедливости тут нет.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Килте чухне эпӗ хӑйӑрлӑ ҫӗр ҫинче пӗр вырӑна тасататӑп та унта бамбукран тунӑ пысӑк карҫинкка лартатӑп, ӑна патакпа ҫӗклентеретӗп, аяла вара арпа сапса хуратӑп та кайӑксем вӗҫсе килнине аякран сӑнаса тӑратӑп.

Когда у нас на берегу выпадает снег, я расчищаю площадку, ставлю на колышки большую корзинку из бамбука и насыпаю под нее отрубей, жду когда птицы прилетят.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Паллах ӗнтӗ, ҫакӑн пек куҫ сиктермесӗр сӑнаса тӑнӑ ҫӗрте эрех ҫине шыв хушма йывӑрччӗ, ҫавӑнпа та, темиҫе кун иртсен, хуҫа мана: эсӗ хӑвӑн айванлӑхна пула, ӗҫре пултараймастӑн, тесе шутларӗ.

Разбавлять вино при столь неотступном наблюдении было, разумеется, невозможно, и спустя несколько дней хозяин решил, что я с этим делом не справился.

Кун И-цзи // Хӗветӗр Уяр, Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 3–12 стр.

Хӑнасем постра тӑракан тирпейлӗ часовойсене, тап-таса шӑлса тухнӑ ҫӳремелли ҫӗр хӑвӑлӗсене, Ленинпа Сталин портречӗсене, стойкӑри винтовкӑсене, кашни вырӑн тӗлӗнче ҫакӑнса тӑракан противогазсене сӑнаса тухрӗҫ.

Гости видели аккуратных часовых, стоявших на своих постах, чисто подметенные ходы пещеры, портрет Левина, винтовки в стойках, противогазы над каждой лежанкой.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Пурне те ӑнлантӑн-и, Володя? — Комиссар Володьӑн тӑнлӑ та хӑюллӑ куҫӗсем ҫине сӑнаса пӑхрӗ, — Хамах куратӑп, ӑнлантӑн.

— Все понял, Володя? — И комиссар пытливо заглянул в смышленые, смело и серьезно смотревшие на него глаза Володи, — вижу сам, что понял.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пӗр самант каярах шанӑҫ пӗтнипе, партизансен крепоҫне ҫӗр хулӑнӑш витӗр мӗнле те пулин кӗрес тесе, ҫӗр ӑшне чакаланса кӗме хатӗр ача, халӗ каллех сыхлануллӑ, пурне те хӑвӑрт сӑнаса илекен, ҫавӑнтах вывод тума пултаракан, опытлӑ разведчик пулса тӑчӗ.

Если минуту назад мальчик готов был от отчаяния вцарапываться в землю, чтобы как-нибудь проникнуть сквозь ее толщу в партизанскую крепость, то сейчас он снова стал опытным разведчиком, предельно осторожным в каждом движении, быстро примечающим и способным мгновенно делать выводы.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Котло Корнилов ҫине хытӑ сӑнаса пӑхрӗ те, куҫхаршисене пӗрсе, аяккалла пӑрӑнчӗ.

Он замолчал, испытующе посмотрел на Корнилова и, хмурясь, отвел взор.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Культура дворецӗ валли сӑнаса хунӑччӗ.

На Дворец культуры намечал оставить.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ланкин пӳрчӗн чултан купаласа тунӑ хулӑн та тӗреклӗ стенисенчен пӗринче, пӗр вӑрттӑн чул ҫине пӗлсе пуссан, стена сыппи вырӑнӗнчен хускалса, нӳхрепе кӗмелли шӑтӑк уҫӑлнине, нӳхрепрен каменоломньӑна каймалли ансӑр сукмак пуррине темӗнле сӑнаса пӑхсан та никам та асӑрхама пултарайман.

И ни один человек, который вошел бы в домик Ланкина, даже при тщательном осмотре не смог бы догадаться, что одна из массивных каменных стен, если умело, особым способом, нажать на секретный выдвижной камень, без особых усилий сдвинется с места, открывая ход в погреб, откуда шел узкий подземный лаз в самые каменоломни.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех