Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑлса (тĕпĕ: шӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫилсем юр сийне ҫуласах шӑлса кайнӑ вырӑнсенче ҫӗрле ҫӗр шартлата-шартлата ҫурӑлать.

Там, где ветры слизали снег, земля по ночам гулко лопается.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лапшинов тӑрӑ мар куҫҫуль пӗрчине ҫаннипе шӑлса сирчӗ.

Лапшинов вытер мутную слезинку рукавом.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тилӗ тирӗнчен ҫӗлетнӗ ҫӗлӗк хуҫи пӗчӗк тутрипе ҫамкине тата тути хӗррисене шӑлса типӗтрӗ те сӑмахне малалла тӑсрӗ:

Хозяин лисьего треуха вытер платочком лоб и губы, продолжал:

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пирӗн куҫҫулӗсене кам шӑлса типӗтнӗ?

Кто наши слезы вытер?

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл ҫемҫе мӑйӑхӗ айӗнчен курӑнса тӑракан тути хӗррисене тутӑр татӑкӗпе шӑлса тасатрӗ, сӗмсӗррӗн пӑхакан алтӑр куҫӗсене хӗсӗнтерсе хучӗ, хуторти хӗрсем юратакан чи лайӑх купӑсҫӑн йӑлипе аллине тӑсса кӑтартрӗ: — Иртсемӗр, ларсамӑр, хаклӑ влаҫсем!

Он вытер тряпкой яркие губы под юношески пушистыми усами, сощурил наглые, навыкат, глаза и с развязностью лучшего в хуторе гармониста, девичьего любимца, указал рукой: — Проходите, садитесь, дорогие властя!

7-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Монголӑнни пек усӑнса тӑракан хӗрлӗ мӑйӑхне пикенсех алса тулӗпе шӑлса тасатрӗ.

Рыжие, вислые, как у монгола, усы тщательно вытер рукавицей.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Юр шӑлса кайнӑ вырӑн пӗрре те таптанман, тап-таса та тип-тикӗс выртать.

Перенос был не тронут, девственно-чист.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лашине вӑртах ҫавӑрса тӑратрӗ, йӗрсене юр шӑлса лартман-ши тесе, лаши ҫинчен сиксе анчӗ, ҫула тимлӗн пӑхса ҫаврӑнчӗ.

Круто повернул коня, спрыгнул, внимательно разглядывая, не замело ли их снегом.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫапла вӑл ҫухрӑм ҫурӑна яхӑнах чуптарса кайрӗ, унтан сасартӑк, юр шӑлса лартнӑ тепӗр вырӑнта, йӗрсем ҫухалнине асӑрхарӗ.

Так отмахал он версты полторы, как вдруг на новом переносе следов не оказалось.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Унтан, юр шӑлса лартнӑ вырӑнсенче сӑлпӑран вӗҫтерсе килекен юрпа витӗнме пуҫланӑ ҫав йӗрсенех курсан, ҫула тӗрес тытса пыратӑп-ха тесе, чӗрине лӑплантарчӗ, юртӑпа ҫеҫ кайрӗ.

По пути на снежных переносах он видел все те же следы, чуть присыпанные поземкой, и, успокоившись, что направление верное, поехал тише.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ярсан та юрать пулӗ, — килӗшрӗ Андрей, унтан ывӑҫ тупанӗпе сарӑ мӑйӑхне шӑлса илчӗ.

— Ну что ж, можно и подлить, — согласился Андрей и ладонью вытер белесый ус.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑкӑрсемпе — пӗр алӑпа ӑна хистесе, тепринпе куҫҫульне шӑлса пырса — колхозсӑр та пурӑнма пулать.

А на быках — одной рукой погонять, другой слезы утирать — можно и без колхоза.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Председатель, йӑл кулса, шупка сарӑ кӑтрашка мӑйӑхӗсене алтупанӗпе шӑлса якатрӗ, хӑйне хӑй тивӗҫлӗн тытса, Давыдова алӑ пачӗ.

Председатель, улыбаясь, пригладил ладонью белесые и курчавые усы, с достоинством протянул руку Давыдову.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫисе тӑрансан вӑл ура ҫине тӑчӗ, тусанпа витӗннӗ хут чечексем витӗр курӑнакан турӑшсем ҫине пӑхса сӑхсӑхрӗ, унтан кивелнӗ, хулпуҫҫисем тӗлӗнче тӑвӑрланса ҫитнӗ толстовки ҫинчен ҫӑкӑр тӗпренчӗкӗсене шӑлса тӑкрӗ, вара ҫапла каларӗ: — Ҫӑкӑр-тӑваршӑн тавтапуҫ, Яков Лукич!

После ужина встал, помолился на образа в запыленных бумажных цветах и, стряхнув со старенькой, тесной в плечах толстовки хлебные крошки, проговорил: — Спасибо за хлеб-соль, Яков Лукич!

1-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Романсов ҫаннипе куҫҫульне шӑлса илчӗ те уласах ячӗ.

Романсов вытер рукавом слезы и зарыдал.

Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.

Алексей Иванович Романсов ҫанни ҫинче ӳсӗр куҫне курӑнакан симӗс шуйттана шӑлса пӑрахнӑ, кӗҫӗн алӑка майӗпен уҫнӑ, килхушшине кӗнӗ.

Алексей Иваныч Романсов сбил с рукава зеленого чёртика, отворил осторожно калитку и вошел во двор.

Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.

«Паллах, кунта кичемлӗх текен вараланчӑк шӑпӑр шӑлса пуҫтарнӑ ҫак ирсӗрсем хӑйсен пророкӗсенчен те мӑшкӑлласа кулма пултараҫҫӗ, — ҫапла илтнӗччӗ эпӗ асатте-слонсенчен.

«Конечно, эта сволочь, сметенная сюда грязной метлой скуки, способна издеваться и над пророками своими,— как слышал я от стариков слонов.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Тӑваттӑмӗш, хура чӗрнисемпе тимӗр хулӑсене тивертсе, тӑрӑшсах читлӗх кӗтессине улӑм шӑлса пуҫтарать.

Четвертый озабоченно сгребает солому в угол клетки, задевая черными когтями за прутья.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Кичемлӗх вара, хӑйне хӑй курайманнипе тӑвӑнса ҫитсе, ҫаврӑнать, ҫаврӑнать те ерипен, вуншар пин пӗр евӗрлӗ хура ҫынсене салхуллӑ ташша сӗтӗрсе кӗрет, е ҫил пек — урамри ҫӳп-ҫапсене пӗр купана пуҫтарса, унтан каллех салатса, каллех пуҫтарса, ҫивӗч вӗрекен ҫил пек, шӑлса ывӑтать…

И кажется, что скука, издыхая под гнетом отвращения к себе самой, кружится, кружится в медленной агонии и вовлекает в свой унылый танец десятки тысяч однообразно черных людей, сметая их, как ветер — сор улиц, в безвольные кучи, и снова разбрасывая, и снова сметая…

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Анчах пӗтӗм хура хӑрушлӑха кӑтартакан паника пулман, — ҫынсене сасартӑк тултан та шалтан та ярса илекен, типӗ ҫулҫӑсене ҫил шӑлса купаланӑ пек, ҫынсене куҫа курӑнман тетел ӑшне шӑлса кӗртсе таҫталла сӗтӗрекен, тата хӑйсенчен хӑйсем тарса пытанма тӑрӑшнӑ тискер ҫавраҫил ӑшӗнче таҫта хӑваласа каякан паника пулман.

Паники — того состояния общего чёрного ужаса, который вдруг охватывает людей, сметает тела, как ветер сухие листья в кучу, и слепо тащит, гонит всех куда-то в диком вихре стремления спрятаться, — этого не было.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех