Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйса (тĕпĕ: туй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуҫӗпе ҫӗре ҫапӑнчӗ, анчах кӑна вӑл кӑшт кӑна туйса илчӗ, вӗри питҫӑмартине уҫӑлтаракан юр сивви пӗҫертсе илчӗ.

Слабо почувствовал удар головой о землю, приятным холодком прижег снег горячую щеку.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сивӗ мӗн тери асап кӳнине Павел тин туйса илчӗ.

Только теперь Павел почувствовал, до чего мучительны страдания от холода.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӑйӗн юлашки сӑмахӗсене итлесе тӑчӗ, вӗсем хыттӑн тухманнине туйса илчӗ.

Прислушался к последним словам и почувствовал их нетвердость.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Чи пирвайхи хут вӑл ҫакна кӗпер патӗнче туйса илчӗ, ҫавӑнпа та халӗ хӑйне ыталани ӑна ҫав тери пӑлхантарать.

Он это впервые ощутил у моста, и вот почему его так волнует ее объятие.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ӑна йывӑр фургона вӑкӑрсем мекӗрленсе сӗтӗрсе пынинчен те туйса илетӗн.

Это можно было заметить по усилиям быков, тащивших тяжёлый фургон кряхтя и напрягаясь.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак пӳлӗме кӗрсен, ҫурта тытакансем капӑрлӑха юратнине ҫавӑнтах туйса илетӗн.

Войдя в этот зал можно было сразу почувствовать, что владельцы дома любили роскошь.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пуянлӑхран килекен капӑрлӑх кунта чиперлӗхпе ҫураҫӑнать, анчах ӑна актерӑн хивре сисӗмлӗхӗ ҫеҫ туйса илме пӗлет.

Роскошь, даваемая богатством, сочеталась здесь с изяществом, доступным лишь тонкому, артистическому вкусу.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ӗмӗтсӗр шухӑша пӗчӗк хулари мӗнпур ҫынсем туйса илнӗ темелле, ахальтен мар тин ҫеҫ ҫитнӗ ютҫӗршыв ҫыннисене никам та ҫавӑрӑнса пӑхмарӗ.

Казалось, жажда наживы обуяла всё население городка, и приезд чужестранцев не привлёк ничьего внимания.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гленарван туйса илчӗ, унӑн ыттисене пример парса мӗн ҫинчен каланине итлемеллех пулчӗ.

Гленарван понял, что ему надлежит подать пример послушания.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Апла тетӗр пулсан, эпӗ сире кӑтартса паратӑп… — тесе пуҫларӗ Паганель, яланхи пекех хирӗҫле сӑмахсен ҫивӗчӗшне туйса.

— В таком случае, я докажу вам… — начал Паганель, как всегда подстёгнутый противоречием.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах кайранласа хӑйӗн пӗчченлӗхне, хӑй евӗрлисенчен таҫта аякрине, хӑйӗн тӑванлӑхне, хӑйне ҫывӑх ҫынӗсене курасси ҫинчен нимӗнле шанӑҫ та юлманнине туйса илсен, — унӑн ҫав тери нумай хӗн-хур, асап курмалла пулать!

Но впоследствии, когда он осознаёт своё одиночество, вдали от себе подобных, без всяких надежд увидеть свою страну и близких ему людей, — что он должен переживать, какие страдания!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫапах та ҫавӑн чул иртнӗ кун хыҫӗнчен ырӑ канӑҫлӑха туйса унӑн шухӑшӗсем тепӗр ҫӗре куҫрӗҫ, вара хӑрушӑ шухӑшсем шанчӑклисемпе ылмашӑнса тӳрленчӗҫ.

Однако блаженное ощущение покоя после столь тяжёлого дня скоро дало другое направление его мыслям, и страхи сменились надеждой.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тоня, ҫакна туйса, пурин ҫине те йӗрӗнсе мӑнкӑмӑллӑн пӑхса ларчӗ.

Тоня, чувствуя это, смотрела на всех презрительно и вызывающе.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павелӑн тути хытӑ стакан хӗррине тата чӗрлӗх паракан шыва туйса илчӗ.

И губы ощущают твердый край стакана и влагу, живительную влагу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл хӑй уласа йӗрсе ярас патнех ҫитнине туйса илчӗ, хӑраса кайрӗ.

Он с ужасом почувствовал, что сейчас разрыдается.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лиза Тоня пӑшӑрханса ӳкнине тин сисрӗ, «Павлуша» тени ӑна халиччен хӑй кӑшт туйса илме хӑтланнисене уҫҫӑнах кӑтартса пачӗ.

Лиза теперь лишь заметила волнение Тони, а это случайно уроненное «о Павлуше» открыло ей глаза на вещи, о которых у нее были лишь смутные догадки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Халӗ ним те туйса илес ҫук, ҫамрӑк хӗрсен ӳчӗсем, таткаласа, тем тӗрлӗ асап кӑтартса, хуҫкаласа пӗтернӗскерсем, аллисене сарса пӑрахса, тӑвӑр урамсенче выртса юлчӗҫ.

Безучастные ко всему, лежали по узким переулкам, судорожно запрокинув руки, юные девичьи тела — истерзанные, замученные, согнутые.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Климка Павка куҫӗсенче хуйхӑ пуррине туйса илчӗ.

В глазах Павки Климка увидел невысказанную грусть.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Урӑх ҫук ӗнтӗ савӑнӑҫлӑ кулкаласа ҫӳрекен хӗр, ҫакӑнтан вара Павка унпа халиччен мӗн тери туслӑ пурӑннине туйса илчӗ.

Не было уже смеющейся, веселой девушки, и Павка острее почувствовал, как крепко он сдружился с ней.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павлик ашшӗ ҫуккине туйса ан ӳстр терӗ-тӗр.

И еще, наверно, подумал, что Павлик без отца растет.

Саккӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех