Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйхӑллӑ сăмах пирĕн базăра пур.
ыйхӑллӑ (тĕпĕ: ыйхӑллӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хӗвӗнчен пӗчӗк тӑваткал куҫкӗскипе писев кӑларса, ыйхӑллӑ, кӑшт тӑртаннӑ питне сӗрме пуҫларӗ.

Вынув из-за пазухи маленькое квадратное зеркальце и баночку с помадой, она стала прихорашивать заспанное, немного опухшее лицо.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сарайӗнчен ыйхӑллӑ хуралҫӑ тухрӗ те пӗлӗтри ҫӑлтӑрсем тӑрӑх тем вуланӑ пек, тахҫанччен ҫӳлелле пӑхса тӑчӗ.

Из сарая вышел сонный сторож, посмотрел на небо, что-то читая по звездам.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ман сӑмахӑм кӗске пулӗ, атте, — тенӗ Анфиса, ыйхӑллӑ куҫӗсемпе ашшӗ ҫине хӑраса пӑхса.

— Объяснения, батя, у меня будут короткие, — решительно ответила Анфиса.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Малти пӳлӗме иртсе, ыйхӑллӑ, нимӗн ӑнланса илме ӗлкӗреймен Анфисӑна чуптуса пӗтерчӗ.

Прошел в переднюю комнату и ни с того, ни с сего расцеловал сонную и еще ничего не понимавшую Анфису.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗр те ҫар ҫыннисене асӑрхарӗ, хӑвӑрт тӑрса, хӗвелпе пиҫнӗ урисене кӑшт анчах витекен юбкине юсарӗ, темле ун аллине вӑкӑр куҫӗ пысӑкӑш тӗкӗр пырса лекрӗ, пӗр самантрах вӑл хӑйӗн кӑштах ыйхӑллӑ куҫӗсене пӑхса илчӗ, хӑпартласа ҫыхнӑ тутӑрне куҫхаршисем тӗлӗнче юсарӗ те ҫамки ҫине, темле асӑрхаман пек, йӑмӑх хура ҫӳҫ пайӑркине кӑларса ячӗ.

Девушка тоже увидела военных — это было заметно уже по тому, как она быстро встала, оправила юбку, чуть прикрывавшую бронзовые колени, как затем в руке у нее каким-то чудом оказалось круглое зеркальце величиной с бычий глаз и как она в одну минуту успела увидеть в нем и свои черные немного сонные глаза, и поправить над бровями косынку, повязанную в виде шатра, и выпустить на лоб, как бы невзначай, непокорный завиток блестяще-черных волос.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Халӗ ӗнтӗ Аксинья, ачи ҫине пӑхса, ним иккӗленмесӗрех унӑн ашшӗне курать, ҫавӑнпа та вӗресе тӑракан хӗрӳ юратупа ун патне туртӑнать: малтан апла марччӗ: вӑл сӑпкари ачи ҫине пӑхатчӗ те, унӑн ыйхӑллӑ пичӗ ҫинче чун юратман Степан сӑнарӗн мӗнле те пулин йӗрне курса, ӑна аякран та пулин аса илтерекен пӗр-пӗр тӗслӗх тупса, шартах сиксе ӳкетчӗ: халӗ, акӑ, пачах урӑхла.

Теперь без сомнения узнавала Аксинья в ребенке отца и от этого прикипала к нему жгучим чувством, — не было уж так, как раньше, когда подходила она к люльке и отшатывалась, найдя в сонном личике девочки какой-нибудь отдаленный намек, беглое сходство с ненавистными линиями Степанова лица.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗрлӗрех сухаллӑ, ыйхӑллӑ патша Крючкова лашана пӑхнӑ пек ҫавӑркаласа пӑхрӗ, хутаҫ пек усӑнса тӑракан йӳҫек куҫ хупаххийӗсене мӑчлаттарса илчӗ, ӑна хулпуҫҫийӗнчен силлесе ҫупӑрларӗ.

Рыжеватый сонный император осмотрел Крючкова, как лошадь; поморгал кислыми сумчатыми веками, потрепал его по плечу.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Шумилин Мартин, хулсӑр Алексейӗн тӑванӗ, ҫак ылханлӑ кайӑка масар карти ҫумӗнче икӗ каҫ хуралласа тӑчӗ, анчах та ӳхӗ — куҫа курӑнми ытарлӑ кайӑк — нимӗн сасӑсӑр ун пуҫӗ ҫинченех вӗҫсе каҫать, масарӑн тепӗр пуҫӗнчи хӗрес ҫине кайса ларать, ыйхӑллӑ хутор ҫине каллех хӑйӗн сехрене хӑпартакан сассисене сапалама тытӑнать.

Шумилин Мартин, брат безрукого Алексея, две ночи караулил проклятую птицу под кладбищенской оградой, но сыч — невидимый и таинственный — бесшумно пролетал над ним, садился на крест в другом конце кладбища, сея над сонным хутором тревожные клики.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ыйхӑллӑ минтревлӗхе путса пӑнтасланнӑ пурнӑҫа кӑштах хускатнӑ ӗҫсем пӗтӗмпе те иккӗ кӑна пулчӗҫ ҫак хушӑра: Аксинья ҫӑмӑлланчӗ тата ӑратлӑ хур аҫи ҫухалчӗ.

За все время случилось лишь два события, встряхнувших заплесневелую в сонной одури жизнь: Аксиньины роды да пропажа племенного гусака.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӗҫӗр вӑл выляса илнӗ иккен те (вылясса шӑрпӑкла вылянӑ), ҫавӑнпа лӑпкӑ та ыйхӑллӑ.

Был он в выигрыше (играли на спички), оттого мирен и сонлив.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫурма ыйхӑллӑ пуҫра шухӑшсем якан, пӗр шай, шыв юхӑмӗ тӑрӑх баркас шунӑ пек, шӑвӑнаҫҫӗ, унтан сасартӑк, хӑйӑр ҫине ҫитсе лекнӗ пек, темӗн ҫине ҫитсе ҫапӑнаҫҫӗ.

Шли в полусне думы гладко и ровно, как баркас по течению, и вдруг натыкались на что-то, будто на мель.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ыйхӑллӑ ӑшӑ сасӑ квасаккӑн туйӑнчӗ, Митька пӳлӗм тӑрӑх темӗнле чӑштӑртатакан шурӑ япала шӑвӑнса ҫӳренине курчӗ.

Сонный теплый голос, казалось, пахнул мятой, Митька видел что-то белое, шелестящее, двигавшееся по комнате.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Темӗнле сӳрӗклӗх ҫавӑрса илчӗ Григорие: сӑмса витӗр мемлекен Виссарион пупӑн кивелсе кайнӑ аналойӗ тавра утса ҫаврӑнать вӑл; Петро ҫынсем асӑрхиччен сюртук аркинчен туртса систерсен, чарӑнса тӑрать; ҫурта ҫутисен пайӑркаллӑ ҫивӗтӗсем ҫине пӑхать тата хӑйне ӗнтӗркеттерсех ҫитернӗ ыйхӑллӑ анас пуснине хирӗҫ кӗрешет.

Безразличие оковало Григория: он ходил вокруг налоя, наступая гундосому отцу Виссариону на задники стоптанных сапог, останавливался, когда Петро неприметно дергал его за полу сюртука; глядел на струйчатые косички огней и боролся с сонной, овладевшей им одурью.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн сылтӑм алли ҫинче Степанӑн пӗр еннелле тӑрмаланса тӑракан кӑтра ҫӳҫпе витӗннӗ ыйхӑллӑ пуҫӗ йывӑрланса пырать.

На правой руке тяжелела во сне голова Степана, красивая, с курчавым длинным чубом на сторону.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мелехова Дарья, ыйхӑллӑ та хӗрлӗ питлӗскер, илемлӗ те авӑнчӑк куҫхаршийӗсене выляткаласа, хӑйсен ӗнисене кӗтӗве хӑваласа тухать.

Мелехова Дарья, заспанная и румяная, поводя красивыми дугами бровей, гнала в табун своих коров.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дарья ыйхӑллӑ сасӑпа мӑкӑртатса илчӗ:

Дарья сонным голосом бормотнула:

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сергей кровать патне пычӗ те Иринӑн ыйхӑллӑ, кӑштах шыҫӑннӑ питӗнче ачашлӑха та, ывӑннине те, тарӑн хумханӑва та пӗлтерекен паллӑсене курчӗ.

Сергей подошел к кровати и увидел на сонном, немного припухшем лице Ирины выражение и усталости, и глубоко скрытого волнения.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кӑшт вӑхӑт иртсен полустанок ҫуртӗнчен ыйхӑллӑ шоферсем кӗпӗрленсе тухнӑ та, юлхавлӑн шавлакаласа, харкам хӑй машини тӑрӑх саланма пуҫланӑ.

Через некоторое время из станционной будки высыпали заспанные шоферы и стали расходиться по машинам, лениво галдя.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Фонарь ҫути Травкинӑн пичӗ ҫине тенӗ пекех ӳкнӗ, анчах та ыйхӑллӑ нимӗҫ ӑна-кӑна асӑрхаман.

Свет фонаря был направлен чуть ли не в самое лицо Травкина, но заспанный немец ничего не заметил.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ҫул хӗрринче тата лагерь йӗри-тавра чавса ҫаврӑннӑ окопсенче, хӑйсен пулемечӗсем патӗнче ыйхӑллӑ пулемётчиксем дежурить тунӑ.

У дороги и вокруг стоянки были вырыты окопы, и в них дежурили у своих пулеметов сонные пулеметчики.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех