Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑшӗнче (тĕпĕ: ӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Отрядсене ҫуран, ашса тухма ҫук пылчӑк ӑшӗнче сӗтӗрсе ҫӳремелле!

Таскать отряды пешком по непролазной грязи!..

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Юханшывӑн сылтӑм ҫыранӗнче, ҫӳллӗ те чӑнкӑ шырлан тӑрринче, вылянса тӑракан кӑвак тӗтре ӑшӗнче, Анат Тойма ятлӑ пысӑк ял сарӑлса ларни курӑнать.

На правом берегу реки, высоком и крутом, в серой ползучей дымке виднелось широко раскинувшееся селение Нижняя Тойма.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

«Эхе, тусӑм, — шухӑшларӗ хӑй ӑшӗнче Фролов Семенковский кӑмӑлсӑрланнине сиссе, — эсӗ кӗретӗнех кирлӗ марла хӑтланатӑн иккен!»

«Эге, брат, — заметив недовольную гримасу Семенковского, подумал про себя Фролов, — да у тебя личные счеты… ну, с этим я справлюсь!»

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Анчах камера алӑкӗн ҫӑри ӑшӗнче ҫӑраҫҫи хирӗнсе чӑнкӑртатни ӑна чӗтрентерсе илчӗ.

Но скрежет ключа в дверном замке камеры заставил его вздрогнуть.

10 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Кӑтра пӗлӗт пек курӑнакан ҫӑра тӗтре ӑшӗнче тӑшман пытанса ларнӑ.

В сплошной пелене тумана, похожей на груды облаков, упавших с неба, прятался враг.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унтан ют ҫӗршыв салтакӗ, ҫул ҫинче тӑраканскер, хӑва тӗмӗсем ӑшӗнче пытанса ларнӑ хӑйӗн юлташӗсене сасӑпах чӗнсе илчӗ.

Затем чужеземный солдат, стоявший на дороге, громко позвал своих товарищей, которые еще прятались в кустарнике.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ӗҫсем, ӑнсӑртран килсе тухнӑ ӗҫсем… — терӗ хӑй ӑшӗнче пек старик.

Дела да случаи… — как бы про себя ответил ей старик.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ирхи тӗтре ӑшӗнче пулӑҫсен пӳрчӗсем, сарайӗсем, Исакогоркӑри ҫурт-йӗрсем майӗпен шуса иртеҫҫӗ.

В утренней дымке промелькнули рыбачьи хижины, сараи, избы и дома Исакогорки.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Андрей ирӗксӗрех хӗрелсе кайрӗ, салхулланнӑ пек пулчӗ те: разведчиксен командинчен ниҫта та каймастӑп, нимӗнле культура ӗҫӗпе те аппаланмастӑп, тесе татса хучӗ хӑй ӑшӗнче.

Андрей невольно покраснел, нахмурился и твердо решил, что никуда из команды разведчиков не уйдет и никакой культработой заниматься не будет.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл, тӗтрепе хупланнӑскер, текех ун ӑшӗнче ишмест ӗнтӗ, халӗ ура айӗнчи ҫул та курӑна пуҫларӗ.

Она уже не плыла в нем, закрытая им, она уже видела дорогу под ногами.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑрмантан тухсан, тӗтре татах та ҫӑраланчӗ, вӑл вара, ҫула курмасӑр, хӑй ӑҫталла кайнине уҫҫӑн тавҫӑрса илмесӗр, чӗркуҫҫи таран тӗтре ӑшӗнче чупрӗ.

Туман выползал из леса, и она бежала по колено в тумане, не видя дороги и только смутно угадывая ее направление.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Симӗс курӑк ӑшӗнче кукшапуҫ чечекленет, чӑхсем валашка умӗнче хӗвӗшеҫҫӗ, анчах Лена хӑй тавра мӗн пуррине курмарӗ.

Одуванчики цвели в зеленой траве, куры хлопотали у кормушки, но Лена не видела окружающего ее.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Инҫетре, йывӑҫсен хӳттинче курӑнмасӑр, ҫын иртет-и, шурлӑхри вӑрманти курӑк ӑшӗнче тилӗ чупса иртет-и, — пӑши вӗсене кил-ҫурт е тир шӑршинчен, утнӑ сасӑ илтӗннинчен, ҫӑмӑл ура лапписем чӑштӑртатнинчен тӗп-тӗрӗс пӗлсе илет.

Человек ли пройдет вдалеке, невидимый за деревьями, лиса ли пробежит в траве по шохрине, лось точно узнает об этом по тонкому запаху жилья или меха, по шуму шагов и по шороху легких лап.

5. Ҫул-йӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫул вӗри сывлӑшӑн шупкарах тӗтри ӑшӗнче лутра та ҫинҫе туналлӑ тырӑсем хушшинче авкаланса выртать.

Она вилась в белесом мареве зноя среди невысоких и тощих хлебов.

4. Фрося сӑрчӗн хӗрринче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Кӗмӗл евӗр ҫутӑ та сӑрӑ тӗтре ӑшӗнче тарланӑ хӗрлӗ питсем ҫутала-ҫутала илеҫҫӗ, куҫсем йӑлтӑртатаҫҫӗ, ҫамрӑксем кӗтмен ҫӗртен кула-кула илеҫҫӗ.

Влажные и розовые, они светились в серебристо-сером тумане; блестели глаза, улыбки вспыхивали нежданно и ярко.

3. Ҫуркунне // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Санӑн туслӑху кӗске вӑхӑта кӑна пырать, Петрович! — ӳпкелерӗ ӑшӗнче Василий Андрее.

«Коротка твоя дружба, Петрович! — мысленно укорял Андрея Василий.

2. Хӑвӑртлӑх // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Таса та лӑпкӑ куҫӗсемпе вӑл кунта килнисене пӑхса ҫаврӑнчӗ, Василие асӑрхарӗ, ун ҫине куҫне кӑштах хӗссе, Василирен мӗн пулассине сӑнанӑ тата ӑшӗнче ун ҫинчен шутланӑ пек пӑхрӗ.

Очень светлыми и спокойными глазами он обвел присутствующих, заметил Василия, посмотрел на него, чуть прищуриваясь, словно присматриваясь и прикидывая в уме, что из Василия может получиться.

2. Хӑвӑртлӑх // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Тур каҫартӑр! — пӑшӑлтатрӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

— Господи! — шептала она в забывчивости.

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Авдотья та вӗсемпе пӗрле кулса ячӗ, анчах хӑй ӑшӗнче вӑл ҫапла шухӑшларӗ:

Авдотья смеялась вместе с ними, а про себя думала:

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫак шухӑш кунӗпех таҫта пуҫ мими ӑшӗнче тытӑнса тӑнӑ, анчах, ҫутта сӳнтерсе, пӗччен тӑрса юлсанах, вӑл тӑна кӗнӗ пек пулчӗ те ытти шухӑшсене сирсе ячӗ.

Эта мысль целый день ютилась где-то в глубине мозга, но стоило погасить свет и остаться одной, как она овладевала умом и вытесняла остальные мысли.

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех