Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗлмен (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсӗ айӑплӑ мар, Гек: эсӗ пӗлмен.

— Ты не виноват, Гек: ты не знал.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Вӗсем ҫавнашкал нумаййине пӗлмен эпӗ.

— А я и не знал, что их так много.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Кашни каҫах вунӑ сехетсенче эпӗ, пӗр-пӗр ял патӗнче ҫырана тухса, вун-вунпилӗк центлӑх ҫӑнӑх, тӗтӗмленӗ какай тата мӗн те пулин ҫимелли туянатӑп; хӑш-пӗр чухне кашта ҫинче ларма пӗлмен чӑхха та йӑтса пыратӑп.

Каждый вечер, часов около десяти, я вылезал на берег у какой-нибудь деревушки и покупал центов на десять, на пятнадцать муки, копченой грудинки или еще чего-нибудь для еды; а иной раз я захватывал и курицу, которой не сиделось на насесте.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӗр негр, Боб ятлӑскер, юханшыв ҫинче лаптак тӗплӗ кимӗ тытнӑ, унӑн хуҫи ҫакна пӗлмен; эпӗ ҫав кимме туянтӑм та уншӑн ҫулталӑк вӗҫӗнче вӑтӑр пилӗк доллар пама пултӑм; анчах киммине ҫав каҫах вӑрласа кайрӗҫ, тепӗр кунне хӑрах ураллӑ негр панкрута тухрӑм тесе пӗлтерчӗ.

Один негр, которого зовут Боб, поймал большую плоскодонку, а его хозяин про это не знал; я ее купил и сказал, что дам ему в конце года тридцать пять долларов; только плоскодонку украли в ту же ночь, а на другой день одноногий негр объявил нам, что банк лопнул.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Тӑлӑх арӑмпа Тэчер судья мана аттерен туртса илсе хӑйсенчен хӑшӗ те пулин пӑхаканӗ пулатпӑр тесе суда панӑ; анчах пирӗн судья, нумай пулмасть килнӗскер, атте мӗнле ҫын иккенне пӗлмен.

Вдова с судьей Тэтчером подали просьбу в суд, чтобы меня у отца отобрали и кого-нибудь из них назначили в опекуны; только судья был новый, он недавно приехал и еще не знал моего старика.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Санӑн аннӳ вулама та, ҫырма та пӗлмен, хутла вӗренмесӗрех вилчӗ.

Твоя мать ни читать, ни писать не умела, так неграмотная и померла.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Сӑтӑрҫисем вара нимле намӑс-симӗсе те пӗлмен: малта пыракан ӗҫченсемпе активистсене вӑрттӑн инкек кӳме те, выльӑх-чӗрлӗхне вӗлерсе сӑтӑр тума та именсе тӑман.

Вредители же были совсем бессовестные: не стеснялись тайком причинять вред передовым работникам и активистам и убивать животных.

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Кирек епле пулсан та, Елена йӗре яланлӑхах ҫухалнӑ, вӑл чӗрӗ-и, ӑҫта та пулсан курӑнмасӑр пытанса пурӑнать-и, е унӑн пӗчӗк пурнӑҫӗ, пурнӑҫпа кӑмӑлсарланса пӑлханасси пӗтсе, вилӗмӗ ҫитнӗ, ӑна никам та пӗлмен.

Как бы то ни было, след Елены исчез навсегда и безвозвратно, и никто не знает, жива ли она еще, скрывается ли где, или уже кончилась маленькая игра жизни, кончилось ее легкое брожение, и настала очередь смерти.

XXXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Мӗншӗн тесен, вӗсем эпӗ пӗлмен чӗлхепе калаҫрӗҫ, анчах славянла калаҫнине эпӗ илтрӗм…

— А потому, что, сколько я мог расслышать, они говорили с ним на языке, мне не известном, но славянском…

XIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Катьӑн инкӗшӗ усал карчӑк пулнӑ, ӑна час-часах ҫаптаркаласа илнӗ; Катя ӑна курайман, хӑй ун патӗнчен тухса тарсан, турӑ ирӗкӗнче пурӑнасси ҫинчен кала-кала кӑтартнӑ; Елена хӑй пӗлмен ҫӗнӗ сӑмахсене хӑраса та хисеплесе итленӗ, Катя ҫине тинкерсе пӑхнӑ, вара унӑн тискер кайӑкӑнни евӗр ҫиҫсе тӑракан хура куҫӗсем, хӗвелпе пиҫнӗ аллисем, хулӑн сасси, ҫурӑлса пӗтнӗ кӗпи те Еленӑшӑн ыттисенчен уйрӑлса тӑнӑн, кӑштах таса сывлӑш пек пулнӑн туйӑннӑ.

У Кати была тетка, злая старуха, которая ее часто била; Катя ее ненавидела и всё говорила о том, как она убежит от тетки, как будет жить на всей божьей воле ; с тайным уважением и страхом внимала Елена этим неведомым, новым словам, пристально смотрела на Катю, и всё в ней тогда — ее черные, быстрые, почти звериные глаза, ее загорелые руки, глухой голосок, даже ее изорванное платье — казалось Елене чем-то особенным, чуть не священным.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл питӗ тӗлӗнмелле ӳссе ҫитӗннӗ; малтан ашшӗне юратнӑ, унтан амӑшне чунтан савнӑ та унран уйрӑлма та пӗлмен, кайран иккӗшӗнчен те, уйрӑммӑнах ашшӗнчен ытларах сивӗннӗ.

Она росла очень странно; сперва обожала отца, потом страстно привязалась к матери и охладела к обоим, особенно к отцу.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унтан ҫавӑн чухнех, анчах мартра: «Вӑрҫӑсем ун пек пӗтессе эп пӗлмен те…» — тени, кайран, вӑрҫӑ пуҫлансан, эпир шухӑшламан, вӑл мӗнле пуласса пӗлмен-чухламан вӑрҫӑ пуҫлансан, Петровкӑпа пынӑ чух: «Ӳснӗ эс, тӗрекленнӗ» тени, ун хыҫҫӑн вара кунта, шӑп ҫак госпитальте: «Сывӑ-и!», «Сывӑ-и!» текен ҫырусем кӗтни, мӗн чухлӗ ҫунни, пӑшӑрханни…

А потом тогда же, но в марте: «А я и не знала, что так кончаются войны…» и — «Ты повзрослел», когда мы шли по Петровке и когда уже была война, о которой мы не гадали, не ведали, какая она будет, письма, письма, которых я ждал здесь, в этом госпитале: «Здравствуй!», «Здравствуй!»

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫавӑн пекех январӗн 14-мӗшӗнче Пӗрремӗш, Иккӗмӗш, вӗсем хыҫҫӑнах Виҫҫӗмӗш Белорусси фрончӗсен ҫарӗсем наступленине куҫнине те пӗлмен эпир.

Не знали мы и о том, что 14 января перешли в наступление войска 1-го и 2-го, а за ними и 3-го Белорусского фронтов.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫук, пӗлмен.

Нет, я не знал.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ӑна — Геннадий Васильевича — эп пӗлмен юратупа юратнӑ Наташӑна-и?

Ее, Наташу, у которой была совсем другая, незнакомая мне любовь к Геннадию Васильевичу.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сӑмахран, сывлӑш базине топографилле майпа хатӗрлессине эпир ку таранччен пӗлмен те.

То, чего мы вообще никогда не изучали, как, например, топографическую подготовку по воздушной базе.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эп пур, вӑл ӑна юратнине малтантарах пӗлмен те…

А я так и не знал раньше, что она любила его…

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кулӑшла, мӗн чухлӗ юратса пӑрахман пуль эп вӗсене ун чух, хытах, чунтанах, анчах ун ҫинчен хамсӑр пуҫне урӑх никам та пӗлмен

И влюблялся в них смешно — но горячо, хотя об этом никто не знал, кроме меня…

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хутпа хӗреслесе ҫыпӑҫтарнӑ таса мар чӳрече те, ун витӗр курӑнакан тӗксӗм картиш те, унти путӑк-шӑтӑк стеналлӑ, казарма евӗрлӗ ҫуртсем те, иккӗмӗш уйӑх ӗнтӗ юсанма пӗлмен гипслӑ ура та — пурте…

И мутное окошко с бумажными крестами, за которым я с утра до вечера видел серый двор, окруженный облезлыми стенами казарменной архитектуры домов, и моя собственная нога в гипсе, которая никак не хотела срастаться вот уже второй месяц.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анчах вӑл ун ҫинчен пӗлмен, паллах.

Но, конечно, она не знала ничего.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех