Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ури (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫемен Анфисӑн чӑмӑркка пуҫне хӑш вӑхӑтра тытса чӑмӑртанине те астуса юлмарӗ, утӑ купи ҫине тутри ӳкнине те курмарӗ, хӑйӗн кулса тӑракан вӗри тутипе чуптума тытӑнсан, ури айӗнчи ҫӗр хускалнӑ пек, чӗтреннӗ пек туйӑнса кайрӗ ӑна…

Семен не помнил, как сжал ладонями ее маленькую голову, не видел, как на копну упала косынка, он стал целовать ее смеющиеся горячие губы, и земля под ним точно зашаталась и закружилась…

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чӗлпӗрне алӑран ярсан, куҫҫуль витӗр вӑл лаша ури сассине ҫеҫ илтсе юлчӗ, хапха еннелле тем чухлӗ пӑхса та, Сергее кураймарӗ.

А как только выпустила из рук повод, подняла заплывшие слезами глаза и услышала стук копыт, так уже сколько ни смотрела за ворота, а Сергея так и не увидела…

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Анфиса улӑма, сенӗкпе ҫаклатса, ун ури вӗҫне йӗркеллӗ хунӑ чухне, хӗр лайӑх юлташ пулассине туйса илчӗ:

Особенно в тот момент, когда Анфиса, нанизав вилами солому, легко подымала ее и осторожно клала к его ногам.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тапса сикет, чӗвен тӑрать лаша кайри ури ҫине.

Взмыл, привстал конь на задние ноги.

«Халӑх юн тумламӗ» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Гришатка ури айӗнчи ҫӗр йӑтӑнса анчӗ тейӗн.

Провалилась под Гришаткой земля.

Портрет // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Ун ури умне ӳкет.

Бросился в ноги.

«Кунта вӗсем, кунта» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Аттемӗр, хута кӗрекен… — ӳкеҫҫӗ тимӗр тӑлӑллӑ ҫынсем Хлопуша ури умне.

— Батюшка, избавитель! — бросились колодники в ноги Хлопуше.

Ӗмӗрлӗхе панисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Хура халӑх тӳрех, такам хушнӑ майлах, Пугачев ури умне чӗркуҫленчӗ:

Мужики враз, как по команде, бросились Пугачеву в ноги:

Ҫакас е каҫарас // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Пугачев ури умне йӗпе урайнех чӗркуҫленет ача:

Бухнулся мальчик на мокрый пол Пугачеву в ноги:

«Ух!» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Патша-аттемӗре, Виҫҫӗмӗш Петр Федорович императора, тӗл пулсан, унӑн ури умне ӳк те кала: «Салам сана, аслӑ патшамӑр, Савелий Лаптев турӑ чуринчен».

— А как повстречаешь батюшку государя императора Петра Третьего Федоровича, то пади ему в ножки и скажи: «Поклон те, великий государь, от раба божьего Савелия Лаптева».

Савелий Лаптевран салам // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Тимӗр тӑллипе кӗмсӗртетсе, вӑл Рейнсдорп ури умне ӳкет.

Гремя кандалами, он повалился в ноги Рейнсдорпу.

Хӑрушӑ ҫын // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Вӑл, суранланса юнӑхнӑ, ҫилӗпе урса кайнӑ питне нӗрсӗрлентерсе ури ҫине сиксе тӑчӗ, Григорие хирӗҫ тытма пикенчӗ, анчах лешӗ, каялла чакса, ӑна алӑ сыппинчен туртса ҫапрӗ те сылтӑм аллине нимӗн хускалми туса хучӗ.

Он вскочил с лицом, обезображенным подтеками и яростью, пробовал защищаться, но Григорий, отступая, ударом в кисть, парализовал ему правую руку.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ун хыҫӗнчен, вутпа ӗнсе кайнӑ йӗмӗ ҫийӗн, пӗр ҫинҫе ӳт лӑнчашки вӗҫҫӗн кӑна, пӗҫ кӑкӗнченех татӑлса ӳкнӗ ури хирӗнчӗклӗн сӗтӗрӗнсе пырать, тепӗр ури пачах та ҫук.

За ним на тоненьком лоскутке кожи, на опаленной штанине поперек волочилась оторванная у бедра нога, второй не было.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӳпӗнтерсе хунӑ заряд ещӗкӗ патне шуса ҫитсен, вӑл ури ҫине ҫӗкленчӗ, самант хушши пӗр вырӑнтах сулкаланса тӑчӗ, унтан малалла утса кайрӗ.

Возле опрокинутого зарядного ящика встал, долго стоял, качаясь, потом пошел.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ан янӑраса тӑр! — кӑшкӑрса пӑрахрӗ Пантелей Прокофьевич, ури ҫине сиксе тӑрса.

Замолчи ты! — крикнул Пантелей Прокофьевич и встал.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Канаври лашан ҫӳлелле кантарса тӑракан ури чӗркуҫҫи кукринчен хуҫланнӑ, чӗрни такан пӑтисемпе кӑштах ҫуркаланнӑ, ҫапах та рак хуранӗ евӗр ҫутӑ кӑвак тӗсне ҫухатман-ха.

Нога лошади, задранная кверху, была согнута в коленном сгибе, копыто чуть растрескалось от ухналей, но раковина плотно светлела сизым глянцем.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн ури пӗр самантлӑха йӗнер пускӑчине ҫухатрӗ.

Нога его на секунду потеряла стремя.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ну?.. — хӑраса ӳкнӗн сиксе тӑчӗ урядник ури ҫине.

— Ну?.. — испуганно вскочил урядник.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тыткӑнти салтак Чубатый кулнипе хавхаланса йӑлкӑшса илчӗ те унӑн учӗпе юнашар утма пуҫларӗ, унтан юриех хӑйне ирӗклӗн тыткаласа, аллипе Чубатӑйӑн типӗ ури тунинчен ҫапса та илчӗ.

Поощренный его улыбкой, пленный улыбнулся и, шагая рядом с лошадью, даже с заискивающей фамильярностью хлопнул ладонью по сухой голени Чубатого.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унтан, кӗпине лучӑркаса, ури айне ывӑтрӗ.

И скомкал и кинул под ноги рубаху.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех