Шырав

Шырав ĕçĕ:

уйӑрса (тĕпĕ: уйӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Унӑн хулпуҫҫийӗпе пушшин хусканӑвӗсем тӑрӑх тата вӑл мӗнле тӑрса мӗнле ҫӑткӑннӑн хӑтланнине пӑхсан, ку этем темле чӗрӗ япалана ҫапа-ҫапа хӗненине уйӑрса илме май пулчӗ.
Судя по движениям его плеч и кнута, по жадности, которую выражала его поза, он бил что-то живое.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Сывлӑш таса, уҫӑ, ӑшӑ, пур ҫӗрте те халь лайӑх курӑнать, ҫул хӗрринчи хытхуран уйрӑм тунисене те уйӑрса илме май пур.
Воздух прозрачен, свеж и тепел, всюду хорошо видно и даже можно различить у дороги отдельные стебли бурьяна.

Сӗмлӗх витӗр йӑлтах курӑнать, япаласен тӗсӗсемпе хӗррисене уйӑрса илме ҫеҫ йывӑр.
Сквозь мглу видно всё, но трудно разобрать цвет и очертания предметов.

Укҫи чӑнахах та питӗ нумай пуль, мӗншӗн тесен Христофор атте Варламов валли уйӑрса илнӗ ҫичӗ пин те сакӑрҫӗр тенкӗн ҫыххи, ытти мӗнпур ҫыхӑсемпе танлаштарсан, питӗ пӗчӗк курӑнать.
Денег, вероятно, было очень много, так как пачка в семь тысяч восемьсот, которую о. Христофор отложил для Варламова, в сравнении со всей кучей казалась очень маленькой.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Румыние чипер ҫитсенех ӑна хам пата чӗнсе илӗп те, вара хурине те, шуррине те пӗрле уйӑракансем пулӑпӑр, эмигрант пурнӑҫне мӗн йывӑр кӳрет — пӗрле уйӑрса ирттерӗпӗр…
И если только я благополучно доберусь до Румынии, я вызову ее к себе делить со мной бедность, лишения — словом, все трудности эмигрантской жизни…

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тартӑр вӑл, ӑна тытаймӗҫ… тумтир ҫеҫ кирлӗ ӑна, улӑштарса тӑхӑнмасан вӑл пӑлхавҫӑ иккенне уйӑрса илеҫҫех…
Он убежит… его не поймают… но ему нужна одежда, — не то люди всюду будут догадываться, что он из повстанцев…

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ тинех ҫав ҫын суккӑр Колчо иккенне уйӑрса илчӗ.
Наконец она узнала слепого Колчо.

Колчо хальхинче Фратю господин сассине уйӑрса илчӗ.
На этот раз Колчо узнал голос господина Фратю.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ку ҫын Юрдан чорбаджи иккенне Колчо сасартӑках уйӑрса илчӗ.
Колчо узнал голос чорбаджи Юрдана.

Вил тӑприне витсе тӑракан хӑма пӗрне-пӗри пӗлмен ик тӗнчене, пӗр-пӗринпе тӑшманла хирӗҫ икӗ тӗнчене уйӑрса тӑрать.
Могильная плита над мертвецом разделяет два мира, которые не знают друг друга, которые враждуют между собой.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Туссем пӗр-пӗрне аран уйӑрса илеҫҫӗ.
Скитальцы едва различали друг друга.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл хупах хуҫи арӑмӗн сассине уйӑрса илчӗ.
Он узнал голос Аврамицы.

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тепӗр кунне, арҫынсем ҫапӑҫӑва кӗме хатӗр тӑнӑ вӑхӑтра, пупсемпе хӗрарӑмсем Болгари чуралӑхӗнчен хӑтӑлас ӗмӗтпе чиркӳре чӗркуҫленсе кӗл тунӑ хыҫҫӑн, Клисурӑ хулинчи паллӑ ҫынсем пӑлхав хускатнӑ ятпа халӑха хаваслӑн саламларӗҫ, ҫар ӗҫ канашне суйларӗҫ, пӑлхава ертсе пыма аслӑ ҫар пуҫӗ уйӑрса хучӗҫ.
На следующий день, после молебствия в церкви, во время которого священники и женщины (мужчины были на укреплениях) коленопреклоненно молились об избавлении Болгарии от рабства, именитые горожане Клисуры, с радостью приветствуя восстание, избрали военный совет и назначили главнокомандующего всеми местными повстанческими силами.

XXV. Пӑлхав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чи меллӗ сӑрт-ту тӑрринче кашни ҫӗртех вун пилӗкшер те ҫирӗмшер ҫын уйӑрса, хулана сыхлакан хурал тӑратса тухрӗҫ, ҫав ушкӑнсене хӳтӗлеме малтанах окопсем чавса хатӗрленӗ.
Во всех этих стратегических пунктах было выставлено сторожевое охранение для защиты города — по пятнадцать — двадцать человек в каждом пункте, — и для укрытия этих отрядов были вырыты окопы.

Вӑрӑм куҫ хӑрпӑхӗсене антарнӑ, пичӗ шурӑ мрамор евӗрлӗ, пӗчӗк шурӑ мамӑк минтертен ӑна аран уйӑрса илме пулать, черченкӗ ӳчӗ унӑн ҫамрӑк хӗрарӑмсемпе хӗрсем юлашки парне панӑ ҫурхи чечек ҫыххисемпе кӑшӑлӗсен ӑшне путнӑ та кӑшт ҫеҫ курӑнса выртать…
Красивые длинные ее ресницы были опущены, лицо приобрело белизну мрамора и едва выделялось на фоне белой пуховой подушечки, в которой тонула голова; маленькое тело исчезло под грудой венков и весенних цветов — прощального дара от молодых женщин и девушек…

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсенчен мана пӗр минут кӑна уйӑрса тӑратчӗ ҫав, тепӗр майлӑ каласан, пӗр минутра кӑна хӑтӑлса юлтӑм эп вилӗмрен…
Одна лишь минута отделяла меня от них, иначе говоря — от смерти…

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бойчоран ӑна пӗр ӗмӗр уйӑрса тӑрать тейӗн ҫав, вара, вӑхӑтне мӗнле те пулин кӗскетесшӗн пулса, вӑл пӳлӗмне тирпее кӗртсе аппаланчӗ, ҫӳҫне якатса турарӗ.
Ей казалось, будто целая вечность еще отделяет ее от Бойчо, и, чтобы как-нибудь убить время, девушка принялась лихорадочно убирать комнату, а потом приводит» в порядок свое платье и волосы.

Вӑл иккенне эпӗ аллинченех уйӑрса илтӗм…
Я сразу же узнал его — по рукам…

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ вӗсене плащӗсенчен те, сӑнарӗсенчен те уйӑрса илетӗп, — терӗ пӗри.
И я их узнал по плащам и по рожам, — проговорил кто-то.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫутӑлать; ӗнтӗ йывӑҫсене те уйӑрма пулать, хирте те пӗр япаларан тепӗрне уйӑрса илме май пур.
Светало; отчетливее становились очертания деревьев, в поле можно было уже ясно отличить один предмет от другого.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика