Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑлхаллӑ сăмах пирĕн базăра пур.
хӑлхаллӑ (тĕпĕ: хӑлхаллӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл усӑк хӑлхаллӑ ырхан утне шавах тилхепе вӗҫӗпе хӑмсарса хӑвалать.

Он махал на вислоухую клячу концами вожжей.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Усӑк хӑлхаллӑ эсремет, паллаймастӑн-им?

Чертило вислоухий, не угадаешь?

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пантелей Прокофьевич, хӑйпе пӗрле сивӗ мӑкӑрлантарса, пӳрте кӗрсе тӑчӗ, вӑл виҫ хӑлхаллӑ ҫӗлӗкне хыврӗ, турӑш енне пӑхса сӑхсӑхрӗ, унтан ерипен куҫӗсемпе стенасем тӑрӑх хыпашласа тухрӗ.

Пантелей Прокофьевич влез в комнату, напустив холоду; снял треух и перекрестился на образ, обводя стены медлительным взглядом.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий Петро утланса килнӗ мӑтӑк хӑлхаллӑ ватӑ кӗсре ҫине пӑхрӗ те хумханса ыйтрӗ.

Волнуясь, Григорий разглядывал старую корноухую кобылицу, на которой приехал Петро.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫав вӑхӑтра слобода хӗрринчи килтен виҫ хӑлхаллӑ тилӗ тир ҫӗлӗкӗ тӑхӑннӑ ватӑ украинец тухрӗ те Григорий патнелле ҫывхарчӗ.

В это время из крайнего двора вышел, направляясь к Григорию, пожилой, в лисьем треухе украинец.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ну, сывӑ пулса юл, Чуб!» ҫапла каларӗ те, хӑлхаллӑ ҫӗлӗкне пусса лартса, пӳртрен тухса кайрӗ.

— Ну, прощай, Чуб! — И, нахлобучив капелюхи, вышел из хаты.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Михӗрен тухсан, хӑвна ху тирпейлемелле-ха, тӑлӑпне тӳмеле, пиҫихине ҫых — мӗн чухлӗ ӗҫ! ҫитменнине тата хӑлхаллӑ ҫӗлӗк те Солоха патнех выртса юлнӑ.

Вылезши же, нужно оправиться, застегнуть кожух, подвязать пояс — сколько работы! да и капелюхи остались у Солохи.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Тимӗрҫӗ ку! — терӗ вара Чуб, хӑлхаллӑ ҫӗлӗкне ярса илсе.

— Это кузнец! — произнес, схватясь за капелюхи, Чуб.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Солоха хӑйӗн самӑр кӗлеткеллӗ хӑнине ӑҫта пытарасси ҫинчен чылайччен шухӑшларӗ; юлашкинчен вӑл кӑмрӑк тултарса хунӑ чи пысӑк михӗ суйласа илчӗ; кӑмрӑкне каткана пушатрӗ, пысӑк кӗлеткеллӗ голова вара, пуҫӗ-уссийӗ, хӑлхаллӑ ҫӗлӗкӗ-мӗнӗпех миххе кӗрсе ларчӗ.

Солоха думала долго, куда спрятать такого плотного гостя; наконец выбрала самый большой мешок с углем; уголь высыпала в кадку, и дюжий голова влез с усами, с головою и с капелюхами в мешок.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Голова, хӑлхаллӑ ҫӗлӗкӗ ҫинчи юрне силлерӗ те, Солоха тыттарнӑ эрехе ӗҫсе парса, хӑй ҫинчен каласа пачӗ: ҫил-тӑман тухнӑ пирки дьяк патне каймарӑм, — сан ҫутӑ пуррине куртӑм та, санпа пӗрле каҫ ирттермешкӗн кӗтӗм-ха, терӗ вӑл.

Голова, стряхнув с своих капелюх снег и выпивши из рук Солохи чарку водки, рассказал, что он не пошел к дьяку, потому что поднялась метель; а увидевши свет в ее хате, завернул к ней, в намерении провесть вечер с нею.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хӑлхаллӑ ҫӗлӗкне лайӑхрах пусса лартрӗ те вӑл, хӑйне те, кумне те, шуйттанне те ятлаҫма пуҫларӗ.

И, нахлобучивая глубже на голову капелюхи, угощал побранками себя, черта и кума.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӑл хура кӗске кӗрӗкпе, хӑлхаллӑ ҫӗлӗкпе, йӗлтӗрпе ҫӳренӗ чух тӑхӑнакан шӑлаварпа.

Она была в черном полушубке, шапке-ушанке, в лыжных брюках.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Путек тирӗнчен ҫӗлетнӗ хӑлхаллӑ ҫӗлӗк, ҫарти пек кӗске шурӑ кӗрӗк тӑхӑннӑ, пиҫиххи ҫине пистолет ҫакнӑ типшӗм палламан ҫын, — ку Бояркин пулнӑ, — Шошин енне пуҫне сӗлтсе, кӗскен ыйтрӗ:

Незнакомый худощавый человек в белом мерлушковом треухе и в беленом военном полушубке с пистолетом на поясе — это был Степан Бояркин, — кивнув на Шошина, спросил кратко:

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Хир куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ, — ӑнлантарчӗҫ вӗсем. — Ӑҫта каймаллине халӑх хушшинче калаҫҫӗ…»

«Слухами земля полнится, — объясняли иные. — В народе говорят, куда идти надо…»

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Сылтӑм бортра, алӑк патӗнчи ирӗк вырӑнта тата пилот кабинине кӗмелли ҫӗрте ҫынсем кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ, вӗсем пурте пӗр пек тумланнӑ: симӗс ӑшӑ куртка, сӑрӑ ҫӑматӑ, ҫӑмламас тиртен ҫӗлетнӗ хӑлхаллӑ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ; кашнин хулпуҫҫи ҫинчех парашют.

Всюду на мешках сидели десантники, — все как один в теплых ватных куртках защитного цвета, в серых валенках и пушистых меховых шапках-ушанках; за плечами у всех — парашюты.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫаврӑнса тӑчӗ те — юпа пек хытса кайрӗ: ун умӗнче шурӑ кӗрӗкпе хӑлхаллӑ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ хура ҫӳҫлӗ, хура куҫлӑ, хӗрлӗ туталлӑ хӗр тӑрать, каснӑ-лартнӑ Марийка ӗнтӗ!

Повернулся — и остолбенел: перед ним стояла девушка в беленом полушубке и шапке-ушанке, темноволосая, темноглазая, с полными румяными губами, как две капли воды Марийка!

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кӑштах тӑрсан коридора Сергей, Стегачев, Алдахин, Нецветова тухрӗҫ; вӗсем хыҫҫӑн Кондратьев та тухрӗ; вӑл хӑлхаллӑ ҫӗлӗк, пилӗкне пӗрмеллӗ ҫӗленӗ вӑрӑм хура кӗрӗк тӑхӑннӑ, хулӗ ҫине бурка хунӑ.

А через некоторое время в коридор вышли Сергей, Стегачев, Алдахин и Нецветова; следом за ними появился и Кондратьев, в шапке-ушанке, в черной долгополой шубе со сборками на поясе и с буркой, перекинутой на руке.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Прохор хӑлхаллӑ ҫӗлӗкне хыврӗ, ҫутӑ пуҫне шӑлкаласа илчӗ, шывланнӑ куҫӗсене сӑтӑрса тасатрӗ те: — Татьяна Николаевна, пирӗн пурте хатӗр, пралук ҫуккипе кӑна чарӑнса тӑратпӑр, — терӗ.

Прохор снял шапку-ушанку, погладил лысину, протер слезившиеся глаза и сказал: — Татьяна Николаевна, у нас все готово, остановка за проводом.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑлхаллӑ ҫӗлӗк, хура арҫын кӗрӗкӗ тӑхӑннӑ Ульяна хӑвӑрттӑн ҫаврӑнса тӑчӗ те Чернявкин ҫине чылайччен шӑтарас пек пӑхрӗ.

Ульяна резко обернулась — она была в шапке-ушанке и черном мужнином полушубке — и долго держала на Чернявкине презрительно сощуренные сметливые карие глаза.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл чакӑр кӑвакрах тир тыттарнӑ хӑлхаллӑ ҫӗлӗк тата вӑрӑм ҫӗнӗ шинель тӑхӑнса янӑ.

Он был в шапке-ушанке, отделанной голубоватым мехом, и в новой длинной шинели.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех