Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӗнӗрен сăмах пирĕн базăра пур.
ҫӗнӗрен (тĕпĕ: ҫӗнӗрен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Палуба ҫине вырӑс салтакӗсем ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен улӑхнӑ.

На палубу карабкались новые.

Ҫапӑҫу // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Эпӗ вара ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен ҫапла шухӑшларӑм: ҫапла, эпир мӗн тӳссе ирттернине манмалла мар тата ыттисене те аса илтермелле.

А я вновь и вновь думала: да, неодходимо не забывать о пережитом, и напоминать другим.

Буффало стадионӗнче // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Унта Таньӑна кашни кун ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен» асаплантарни ҫинчен ҫырнӑ.

О том, как снова и снова, день за днем пытали Таню.

Татьяна Соломаха // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вара аваллӑх ҫинчен калакан ҫак юррӑн тӑсӑккӑнрах илтӗнекен сыпӑкӗ хумхана-хумхана янӑраса каять те сывлӑшра ҫухалать, вара, ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен ҫын мӗлкисене каҫ сӗмлӗхӗнчен чӗнме ӗмӗтленсе, кӗҫех тепӗр хут янӑраса каяссӑнах туйӑнать.

И протяжная нота песни о прошлом колышется, звенит и смолкает в воздухе, чтобы зазвенеть опять и вызвать из сумрака все новые и новые фигуры.

XII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Шухӑшӗсене сирсе ярас тесе, Воропаев ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен тинӗспе тусем ҫине пӑхрӗ; вара чӑнах та, вӑхӑтлӑха мананҫи пулчӗ.

Снова и снова взглядывал Воропаев на море и любовался горами, чтобы отвлечься; и на время действительно отвлекался.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Павлинпа Зенькович паян хӑйсен Кемьре мӗн-мӗн илтме май килнине ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен аса илсе, хӑйсен койкисем ҫинче пӗр чӗнмесӗр асапланса, йӑшӑлтатса выртаҫҫӗ.

Павлин и Зенькович молча ворочались на своих койках, снова и снова вспоминая все, что им пришлось услышать сегодня в Кеми.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Манӑн, ним тума пӗлмесӗр аптраса ӳкмен пулсан, ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен сигналсем кӗтсе пӗр вырӑнта тӑмалла е хуллен малалла утмалла пулнӑ.

Если бы я не растерялся, я должен был бы стоять на месте или продвигаться потихоньку, выжидая новых и новых сигналов.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Ҫӗнӗрен чакать, ҫухалать вара усал шухӑш-кӑмӑл, ҫӗнӗрен ҫуралаҫҫӗ, ҫунатланаҫҫӗ шанӑҫпа тулнӑ ырӑ плансем.

И тогда опять отступало отчаяние, давая место новым надеждам и новым планам.

11 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен аса илчӗ вӑл юлашки сехетсенче пулса иртнисене.

Снова и снова переживал он события последних часов.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Старик, картла вылянипе пӗтӗм пурлӑхне салатса ярса, юхӑнса ҫитнӗ; унтан ҫӗнӗрен ура ҫине тӑма тытӑннӑ пулнӑ, анчах пушар мӗнпур пурлӑха тӗтӗме вӗҫтернӗ пирки, Сергей Платоновича пӗтӗмпех ҫӗнӗрен пуҫласа яма тивнӗ.

Дед разорился, промотал все состояние, играя в карты; снова поднялся было на ноги, но пожар слизал все, и Сергею Платоновичу пришлось начинать сызнова.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫак юррӑн хӑйне пӑхӑнтаракан вӑйӗ салтаксене хӑйсем фронтра мӗн тунине мухтавне, чун хавалӗ ҫӗкленнине ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен туйтарать…

Властная сила этой песни заставила солдат вновь и вновь испытать ощущение величия всего, что они делали на фронте, ощущение взлета своей душевной мощи…

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫак чун-чӗрешӗн йывӑр туйӑмсем Андрее ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен халиччен хӑнӑхман шухӑшсем патнелле илсе пынӑ.

Это тяжкое впечатление вновь и вновь возвращало Андрея к непривычным мыслям.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӗсем, ывӑлӗ вилнине пӗлнӗ хыҫҫӑн, Никифор Семенович киле ҫырнӑ паттӑрла ҫырӑва ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен вуласа пӑхаҫҫӗ.

Перечитывают простое, мужественное письмо, которое написал домой, узнав о гибели сына, Никифор Семенович.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Унтан вара, ҫав ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен килекен ирсӗр ушкӑнсемпе вӗҫӗмсӗр ҫапӑҫса, хам та ҫын вӗлерекен пуласса эпӗ пачах та чухласа илмен.

А там опять с новыми, и так без конца, пока я сам не превращусь в такого же ужасного убийцу, как и эти несчастные, пожирающие своих собратьев.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Горпа Анубис Озирисшӑн йӗнӗ кусем, вӗсем сӑввине вӗҫлесен, кашни хутӗнчех, хор, пусма картлашкисем ҫине вырнаҫса тӑнӑскер, ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен кала-кала пынӑ ҫавнах савӑнӑҫлӑ та кулянчӑк кӗвӗпе.

Это Гор и Анубис оплакивали Озириса, и каждый раз, когда они оканчивали стих, хор, расположившийся на ступенях лестницы, повторял его торжественным и печальным мотивом.

XI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Ҫӗнӗрен тупнӑ тата ҫӗнӗрен тунӑ япаласен историйӗ ҫумне вӑл яланах Ольга кӗлеткинче е характерӗнче тупнӑ мӗнле те пулин пахалӑха хушса хурать, пачах ӑнсӑртран, кӗтмен ҫӗртен, унпа тӗл пулмалли сӑлтавсем, кӗнеке парса ярассине, кӗтмен парне парассине шухӑшласа кӑларать.

К «Истории открытий и изобретений» он все примешивал какие-нибудь новые открытия в наружности или в характере Ольги, изобретал случай нечаянно встретиться с ней, послать книгу, сделать сюрприз.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Математикӑпа физика классикӗсем ҫырнисене ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен пӑхса тухать.

Еще и еще раз он просматривал сочинения классиков математики и физики.

Вунпиллӗкмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Кашни ҫӗнӗрен лартнӑ юпасен речӗ, кашни ҫӗнӗ чавнӑ канав, кашни ҫӗнӗрен виҫнӗ, патаксем лартса паллӑ тунӑ участок — Петя шухӑшне хумхантараҫҫӗ.

Каждый новый ряд вкопанных столбов, каждая новая канава, каждый обмеренный рулеткой и отмеченный колышками участок тревожили воображение.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку пачах маннӑ япаласем сасартӑк Петян тӗлӗннӗ куҫӗсем умне, ҫӗнӗрен пулнӑ япаласем пек, ҫӗнӗрен тухса тӑраҫҫӗ.

Все эти крепко забытые вещи вдруг возникли перед Петиными изумленными глазами во всей своей первобытной новизне.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӗнӗрен, ҫӗнӗрен пуҫлар!..

— Лыко-мочало, снова!..

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех