Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Е хура ҫип ывӑтнӑ чухне унӑн тӗсӗ ҫинҫе те ҫутӑ ҫипсем витӗр палӑрсан?

Или когда пробрасываешь черную нитку её цвет виден сквозь тонкие, светлые нитки?

Тӗрлӗрен хӑю, пиҫиххи // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Хӗрринчи 20 ҫип тӗрре кӗмест, малалла икӗ пӗрчине хӑйӑ ҫине илет те 8 е 10 пӗрчӗ урлӑ (ҫиппин хулӑнӑшне кура) каҫса тата икӗ пӗрчине хӑйӑ ҫине илсе хурать — леш хӗрринчи 20 ҫип таранах ҫапла суйласа тухать.

Отступив от края на 20 ниток, мастерица две нитки поднимала на бральницу 8 или 10 нитей (смотря по их толщине) пропускала, две поднимала на бральницу — так до кромки другого края.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Ӑстаҫӑ чӑн малтан ан сарлакӑшне йышӑнакан ҫӑлтӑр тума кумминче миҫе ҫип пулмаллине шутласа кӑларать, икӗ айккине ҫирӗмшер ҫип ҫӗвӗсемлӗх хӑварать.

Мастерица тщательно высчитывала сколько нитей основы займет раскинувшаяся на всю ширину ткани звезда, предусматривала ниток по 20 на кромку с того и другого края.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Таблицӑн иккӗмӗш юпи ҫине пӑхса шутласан хӗрринчи ҫаврашкана тума куммин 68 ҫиппи кирлӗ, ыттисене — 4-шар ҫип сахалтарах, 64-шар ҫип.

Посчитаем и узнаем, что для первого кружочка потребуется 68 ниток, для остальных на 4 нити меньше — 64.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

«Палас куммине хулӑнрах тумалла. Хӑшӗ-пӗри кӗрӗ витӗр пӗрер пӗрчӗ витӗрсе илет. Эпӗ малти кӗрӗрен виҫӗ ҫип, кайри кӗрӗрен виҫӗ ҫип умлӑ-хыҫлӑ илетӗп, хӗҫҫи витӗр — шӑл пуҫне пӗр пӗрчӗ», — вӗрентет ӑстаҫӑ.

«Палас любит, когда в основе толстая нитка. Кто-то берет по одной нити. В переднюю ремизку пробери три нити основы, в заднюю три нитки и так до конца. А в бердо по одной нитке в зуб», — учит мастерица.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Кумми шурӑ хӑмач ҫип, ураҫҫи те ҫавах, тӗррине хӗрлӗ ҫиппе ҫӗкленӗ, вӑл ҫунса тӑнӑ пек аякранах курӑнать.

Основа ткани — белая фабричная пряжа, уток белый, на белых полосах расположен браный узор.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Арҫын улачине тӑватӑ кӑвак ҫип, пӗр шурӑ ҫип кумса тунӑ, урлӑ кӑвакпах ывӑтнӑ.

В основу мужской пестряди пускают четыре синие, одну белую нитки, уток весь синий.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Килти пӗветнӗ ҫип те, хӑмач ҫип те юравлӑ пулнӑ ун валли.

Ее ткали из крашеных конопляных ниток, посконной пряжи, для пестряди также с базара несли тонкую разноцветную фабричную нить.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Ун валли ҫӗлен ҫип хатӗрленӗ, кашни кӗрӗ валли икшер патак, ӳреттине хулӑнрах ҫирӗп ҫипрен тунӑ.

Вязали из конопляных кручёных ниток — «селен сип», на специальной доске — «кӗрӗ хӑми».

Пир хатӗрӗсем, пир тӗртни ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Пысӑк ҫип хутӑрӗнче 7-8 вун, ҫинҫе ҫип хутӑрӗнче 12-13 вун пулнӑ.

В мотке толстой пряжи было 7-8 пасм, в мотке тонкой пряжи количество доходило до 12-13 пасм.

Сӳс-кантӑр, ҫип ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Лайӑх пӗлет Людмила Ильинична: кирек мӗнле «ҫипе» те ҫыртса татӗ вӑл, ҫав «ҫип» — ҫын шӑпи пулсан, ӑна та ҫыртса татӗ.

Людмила Ильинична знает о себе, что действительно «перекусит» эту нитку, даже если такой ниткой окажется чужая судьба.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ӑна ҫав пурҫӑн ҫипрен тунӑ та, — терӗ Надежда Ивановна, Катьӑна кӑтартма хушрӗ, вара Катя лентӑран ҫинҫе кӑна ҫип туртса кӑларчӗ.

Надежда Ивановна сказала, что она из этих ниточек и сделана,она сказала, чтоб Катя показала, и Катя достала из ленты ниточки, тоненькие-тоненькие.

Хуртсем пурҫӑн кӑларни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вара ҫав ҫӑмран темӗн те пӗр ҫыхаҫҫӗ те ҫапаҫҫӗ: шлепкесем тӑваҫҫӗ, ҫип те арлаҫҫӗ, ҫав ҫипрен тутӑрсем те ҫыхаҫҫӗ, шӑтӑкла ҫыхмалли йӗппе ҫыхаҫҫӗ ӑна.

А потом из этой шерсти что угодно делают: шляпы делают, и нитки делают, и платки делают из этих ниток — крючком вяжут.

Тура // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пилотки ҫинче унӑн ҫиппе чӗркенӗ йӗп те, ҫӑматӑ ҫӗлекен шӑртлӑ ҫип вӗҫӗ те тупӑнчӗ.

И пилотке у ист оказался запас иголок с намотанными на них нитками и даже конец дратвы со щетинкой.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Мурка диван ҫинчен сикрӗ те урипе ҫиппе ҫаклатрӗ, пански йеппи куҫран вӗҫерӗнсе кайрӗ те, урайне авкаланчӑк ҫип сӳтӗлсе анчӗ.

Мурка спрыгнула с дивана и подцепила вязанье лапкой, и со спицы, как капельки, соскользнули петли и пролились на пол извилистой ниткой.

Ҫип вӗҫӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Шерккей унпек-кун пеккине халиччен курманскер, нимӗн тума аптрарӗ, унта пырса ҫапӑнчӗ — хултӑрчӑ пур, ҫип хутӑрӗсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, тепӗр ҫӗре пырса ҫапӑнчӗ — ҫип арламалли урапа, ӑна вӑл турахупӗ-мӗнӗпех тӳнтерсе ячӗ.

Не видавший до сих пор ничего подобного, Шерккей беспомощно забегал по избе, натыкаясь на какие-то совершенно бесполезные вещи.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсем асламӑшӗнне чӗрӗ ҫип ҫӑмхипе хулӑн йӗп илчӗҫ, ҫип ҫине пилеш ҫырлисене тӑхӑнтартрӗҫ те хӑйсен мӑйӗсем ҫине ҫакса ячӗҫ.

Они взяли у бабушки клубок суровых ниток и толстую иголку, нанизали на нитки ягоды и надели себе на шею.

Вӑрман парнисем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Вӑл пӗр шпулька ҫип илчӗ, шпулькине пӗр патака тӑхӑнтартрӗ те ҫип вӗҫне мана тыттарчӗ.

Он достал катушку с ниткой, надел ее на палочку, чтобы она свободно вертелась, а конец нитки дал мне:

X сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Каҫхине лампа ҫутинче Пантелей Прокофьевич атӑ ҫиппине пӗтӗрсе пӗтерчӗ те тӑпӑлса тухнӑ хӑмӑт пӗвенне ҫӗлеме ларчӗ; ҫипӗ ҫӗрӗкскер пулчӗ-и е старикӗн ахаль ӑшӗ тӑвӑнса ҫитнӗ, сӑмалаллӑ ҫип икӗ хутчен умлӑ-хыҫлӑ татӑлчӗ те — ӑна ҫакӑ ҫеҫ кирлӗ пулчӗ: хӑрушла ятлаҫса, Пантелей Прокофьевич ура ҫине сиксе тӑчӗ, хыҫсӑр пукана ӳкерсе, кӑмака патнелле тапса ячӗ те, йытӑ пек хӑрӑлтатса, сӑранне шӑлӗсемпе ҫыртса ҫурма тапратрӗ.

Вечером при огне Пантелей Прокофьевич ссучил дратву, начал сшивать распоровшуюся хомутину; то ли нитки были гнилые, то ли старик нервничал, но дратва оборвалась два раза подряд — этого было достаточно: страшно выругавшись, Пантелей Прокофьевич вскочил, опрокинул табурет, отбросил его ногой к печке и, рыча, словно пес, принялся рвать зубами кожаную обшивку на хомуте.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫуртсене икӗ рете тӳп-тӳрӗ лартса тухнӑ: пӗр ҫатан та, пӗр хапха та, пӗр мӗнле пулин калитке те пулсан мала тухса тӑмасть, тӳрем рете пӑсмасть, такамӑн алли тӑрӑшсах ҫеҫенхир тӑрӑх икӗ ҫип туртса хунӑ та, вара ҫав ҫипсем тӑрӑх хуралтсене тунӑ, тата майӗпенех хутор ӳссе ларнӑ пек туйӑнать.

Дома выстроились двумя рядами и стояли как по линейке: ни плетень, ни ворота, ни там какая-нибудь калитка не выпирали вперед и не ломали строй; кажется, чья-то заботливая рука сперва протянула по степи два шнура, а тогда уже по этим шнурам воздвигались постройки и постепенно вырастал хутор.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.