Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫерҫисем (тĕпĕ: ҫерҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хӗвелӗн малтанхи пайӑркисем кантӑк ҫине ӳксе пасарнипе авӑнса тӑракан йӑмра турачӗсем ҫинче ҫерҫисем сиккелеме пуҫласанах Сяо Сян вырӑнӗ ҫинчен тӑчӗ.
Едва первые лучи солнца озарили окна и на гибких ветвях ив запрыгали проснувшиеся воробьи, Сяо Сян был на ногах.

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫерҫисем купецсем…
Воробьи — это купцы…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эп ҫапла ӑнланатӑп, — тенӗ вӑл, — пӗр йышши ҫынсем — хуртсем, теприсем — ҫерҫисем…
— Я так понимаю: одни люди-черви, другие— воробьи…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫынсен пуҫӗсем ҫинче, ҫара ҫерҫисем пек вӗҫсе ҫӳресе, укҫа шӑтӑртатнӑ, — ҫынсем ун еннелле ӗмӗтсӗррӗн кармашнӑ, ылтӑнпа кӗмӗл янӑранӑ, бутылкӑсем чанкӑртатнӑ, пӑкӑсем шаплатнӑ, такам ӗсӗклесе макӑрнӑ, чуна кайса тивекен хӗрарӑм сасси илтӗнсе кайнӑ:
Шелестят деньги, носясь, как летучие мыши, над головами людей, и люди жадно простирают к ним руки, брякает золото и серебро, звенят бутылки, хлопают пробки, кто-то рыдает, и тоскливый женский голос поет:

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пурте шӑп пулчӗҫ, тулта ҫерҫисем чӗвӗлтетни те илтӗнчӗ.
Стало так тихо, что слышно было, как за окном чирикали воробьи.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пӳрт тӑрринче ҫерҫисем чакаланма пуҫларӗҫ.
Под крышей завозились воробьи.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӑва турачӗсем ҫинче ҫерҫисем чӗвӗлтетеҫҫӗ.
На гибких ивовых ветках качались и чирикали воробьи.

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Шавпа вӑраннӑ ҫерҫисем, ҫул хӗрринчи йӑмра турачӗсем ҫинче сиккелесе, ҫынсен пуҫӗсемпе хулпуҫҫийӗсем ҫине ҫулҫӑ ҫинчи сывлӑма тӑкаҫҫӗ.
В придорожных ивах шуршали разбуженные шумом воробьи, стряхивая с листьев росу на головы и плечи людей.

Ем-ешӗл ҫӑра хӑва тӗмӗсем хушшинче вӗҫӗ-хӗррисӗр чӗвӗлтетекен ҫерҫисем сиккелеҫҫӗ.
В густой зелени ивовых кустов прыгали и безумолчно чирикали воробьи.

III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл апатран юлнӑ ҫӑкӑрпа кайӑксене ҫитернине те, сӗтел ҫинчи турилккисем хушшипе ҫерҫисем, хӑш чухне тата кураксем ҫӳренине кулса пӑхнине те, пахчаҫӑн пӗчӗк ывӑлне пуҫӗнчен ачашланине те, чечексене юратнине те куртӑмӑр эпир.
Мы видели, как он кормил птиц остатками хлеба, улыбался, как воробьи, а иногда и грачи, ходили между тарелками по столу, как гладил по голове маленького сына огородника, как обожал цветы.

Саид философ // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Анчах ҫерҫисем аяккалла, садсене, парксене вӗҫсе кайма пултараҫҫӗ, вӗсен унта та апат пур.
Но воробьи полетят в сторону, в сады и парки и будут сыты.

Кайӑксемпе ачасем // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Лашасем чарнӑ вырӑна ҫерҫисем пуҫтарӑнаҫҫӗ, ачасем те ҫавӑнта пысӑк подноссемпе чупса ҫитеҫҫӗ.
Воробьи бросаются к лошадиной стоянке и к ней же бросаются и детишки с большими легкими подносами.

Вӗсем, чӑнласах та, пахчаҫӑ йӗри-тавра сиккелекен чӑн-чӑн ҫерҫисем евӗрлӗ.
Они похожи именно на воробьев, прыгающих вокруг садовников.

Европееца курсан, вӗсем, пахчаҫӑ патне ҫерҫисем сырӑннӑ пек, сирӗн паталла чупаҫҫӗ, вӗсен пӗчӗк тутисем ялан пӗр сӑмах: Бакшиш! Бакшиш! Рупи! Рупи! тесе кӑшкӑраҫҫӗ.
При виде европейца они, как воробьи на садовника, бросаются к вам, и их маленькие рты кричат одно слово: «Бакшиш! Бакшиш! Рупия! Рупия!»

Карачи урамӗсем тӑрӑх, ҫак ҫерҫисем евӗр, ача-пӑчасем ушкӑн-ушкӑнӑн чупса иртеҫҫӗ.
По улицам Карачи, напоминая этих воробьев, пробегают стайки детей.

Кусем пирӗн енчи ҫерҫисем евӗрлех, анчах ытла пуҫтахскерсем, вӗсем пахчаҫӑсен хулпуҫийӗсем ҫине пыра-пыра лараҫҫӗ, тӑпра тултарса ҫитермен чӳлмек ӑшне кӗре-кӗре тухаҫҫӗ Пахчаҫӑсем вӗсем ҫине ҫаврӑнса та пӑхмаҫҫӗ.
Эти воробьи, очень похожие на наших, доходили до такой дерзости, что садились на плечи садовникам и заглядывали в горшки, еще не наполненные землей. Садовники не обращали на них никакого внимания.

Ҫерҫисем тӑпра ҫинче чакаланаҫҫӗ, пӗр чӳлмек ҫинчен теприн ҫине сике-сике лараҫҫӗ, пахчаҫӑсен ал айӗнченех вӗҫсе хӑма ҫине пырса лараҫҫӗ, унтан, курӑк ҫине анса, тӗкӗсене тасатаҫҫӗ.
Они разрывали землю, перескакивали с горшка на горшок, прямо из-под рук садовников взлетали на доску, с нее перелетали на траву, чистили клювы, перышки, отряхивались.

Ҫак хӑлатсем ула кураксем ҫине те, ҫерҫисем ҫине те, чакаксем ҫине те, попугайсем ҫине те тапӑнмарӗҫ.
Эти коршуны не бросались ни на ворон, ни на воробьев, ни на сорок, ни на попугайчиков.

— Ха, епле уҫӑ кӑмӑллӑ вӑл!.. — кулнӑ ытти ҫерҫисем.
— Тоже расщедрился! — смеялись другие воробьи.

II // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Анчах халӗ ир вӗт, сенкер тӳпере хӗвел йӑлтӑртатать, заводри ҫерҫисем ҫуркуннехи пек шавлӑн чӗвӗлтетеҫҫӗ.
А сейчас же утро, в голубом небе светит солнце, заводские воробьи весело щебечут как весной.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика