Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫерҫисем сӑхкалаҫҫӗ-сӑхкалаҫҫӗ — кӑлараймаҫҫӗ хӗвелҫаврӑнӑш тӗшшине.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫерҫисем пӳрт тӑрринче чӗвӗлтетни те Соня чӗринче хавхалануллӑ туйӑмсем ҫуратрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Патша чиновникӗсенчен те хӑрушӑрах ку ҫара ҫерҫисем!

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Тиркевсӗр ҫерҫисем кӑна — унта-кунта хушӑксенче йӑва ҫавӑрмашкӑн ҫителӗклӗ вырӑн пулсан — кунӗ-кунӗпе чӗвӗлтетеҫҫӗ, савӑнаҫҫӗ, ҫутҫанталӑка мухтаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Йывӑҫ ҫинче ҫерҫисем ларнине куртӑмӑр та ҫав чулпа петӗмӗр…

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Никампа та мар, эп ҫерҫисем ҫине пенӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫырлине ҫимелӗх пуҫтарниех пулман, кӗркуннепе ҫерҫисем савӑнсах ҫын алли ҫитмен ҫырласене сӑха-сӑха ҫинӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Пирӗн ҫурт — юхан шыв хӗрринче, тинӗс ҫыранӗпе гаваньрен виҫӗ ҫухрӑмра; ҫеҫкене ларнӑ тапхӑрта ырӑ-селӗм шӑршӑ кӑларса-сапаласа чӳречесен умӗнче пысӑках мар улма-ҫырла сачӗ ешерет; парӑссемпе ҫунатланнӑ анлӑ юхан шыв хӑмӑр кӑвакрах тасалӑхпа таҫталла ӑнтӑлать-васкать, — аметист сапаланчӑкӗ; сад хыҫӗнченех бук, ҫирӗк, жасмин, вӗрене йывӑҫӗ-тӗмӗ сӑрса хупӑрланӑ варсем тӑсӑлаҫҫӗ; чуллӑ ҫулсен айккисенче, янкӑр ҫутӑ хӗвел айӗнчи ылтӑн тусан айӗнче, шӑлан ҫырлине пула шурӑ кӗрен ватӑ картасем элес-мелес ӳкерчӗксемпе чӑп-чӑпар, ҫак тусанра, хӑйсем ҫеҫ куракан апат тӗлӗнче, ҫерҫисем шӑртланса вӗткеленеҫҫӗ.

Наш дом стоял у реки, в трех верстах от взморья и гавани; небольшой фруктовый сад зеленел вокруг окон, благоухая в периоде цветения душистыми запахами; просторная, окрыленная парусами река несла чистую лиловатую воду, — россыпи аметистов; за садом начинались овраги, поросшие буками, ольхой, жасмином и кленом; старые, розовые от шиповника, изгороди пестрели прихотливым рисунком вдоль каменистых дорог с золотой под ярким солнцем пылью, и в пыли этой ершисто топорщились воробьи, подскакивая к невидимой пище.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Вӑл ҫутӑ ҫӗре улӑхрӗ; паҫӑрхи, палланӑ тӑкӑрлӑк: чӳрече леш енче сехет, кантра ҫинче кӗпе-йӗм, тусанра чакаланакан ҫерҫисем.

Он поднялся к свету, в знакомый уже ранее переулок с часами за окном, бельем на веревке и воробьями, копающимися в пыли.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.

Жиль туратлӑ патакпа хыттӑн тӳнклеттере-тӳнклеттере, хӑлхана ҫурасла шӑхӑра-шӑхӑра утать, ӑна курсан ҫерҫисем ҫӗр утӑмранах тӑрр-тӑрр! вӗҫе-вӗҫе саланаҫҫӗ.

Жиль твердо постукивал суковатой палкой и свистал так пронзительно, что воробьи вспархивали, увидев его, за сто шагов.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Унӑн пуҫӗ тӑрринче ҫара ҫерҫисем нимӗн сасӑсӑр ҫаврӑнса вӗҫеҫҫӗ.

Мыши мягко взмыли, кружились выше над ее головой.

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Февралӗн вуннӑмӗшӗнче, пӗрер хутлӑ казеннӑй ҫуртсем тӑррисенчен тумла шӑпӑртатса юхнӑ тӗксӗм ирхине, Брест-Литовск крепоҫӗнчи ҫара йывӑҫсем ҫинче ҫерҫисем донжуанла чӗвӗлтетнӗ вӑхӑтра, — совет делегацийӗ, — юрпа витӗннӗ картиш урлӑ офицерсен собрани ҫуртне ларӑва кайнӑ чухне, нимӗҫсен ҫав чее ӗҫӗ ҫинчен илтсе пӗлнӗ.

Сереньким утром десятого февраля, когда капало с крыш одноэтажных казенных домиков и воробьи заводили на голых деревьях Брест-литовской крепости донжуанское щебетанье, советская делегация, направляясь через снежный двор в офицерское собрание заседать, узнала про ловкий ход немцев.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Килкартисем умӗнче, хӗвел ҫинче, ҫӑмламас йытӑсем ӑшӑнса выртаҫҫӗ, ҫул ҫинчи тусан ӑшӗнче ҫерҫисем сиккелеҫҫӗ.

Около дворов грелись на солнце лохматые собаки, а в пыли купались воробьи.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эмиль ашшӗ йӗтем ҫине кайса ҫерҫисем валли темиҫе кӗлте сӗлӗ илсе килчӗ.

А папа Эмиля пошёл на гумно и достал там несколько снопов овса, которые он приберёг для воробьёв.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Унран хӑраса ӳкнӗ ҫерҫисем темиҫе кун хушши хутора вӗҫсе пымарӗҫ.

И воробьи до того пугались, что по нескольку дней не залетали на хутор.

Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ҫук, тӗрӗсне каласан — таҫта дворник шӑпӑрӗ кӑштӑртатать, халь ҫеҫ вӑраннӑ ҫерҫисем чӗвӗлтетеҫҫӗ.

Впрочем — где-то шаркает метла дворника, чирикают только что проснувшиеся воробьи.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ыйӑха кайнӑ йывӑҫсем тӑрринче ҫара ҫерҫисем вӗҫкелеҫҫӗ, палӑрнӑ-палӑрми пӗлӗт ҫинче мӗлт те мӗлт туса иртсе каяҫҫӗ.

Летучие мыши уже носились над его заснувшими верхушками, таинственно кружась и дрожа на смутно-ясном небе.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Вильна!.. — сасартӑк кӑшкӑрса ячӗ коридорта пӗр уҫӑ сасӑ, вара гимназистсем, хӑраса кайнӑ ҫерҫисем пек, сапаланчӗҫ: япаласене пуҫтармалла-ҫке.

— Вильна!.. — гаркнул в коридоре звонко голос, и кучка гимназистов рассыпалась роем испуганных воробьев: надо собрать вещи.

VIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ҫӳҫесем ҫинче ҫерҫисем чӗвӗлтетеҫҫӗ, анчах мӗскӗн Николайӑн чӗри, хуйхӑ пуснӑран ҫурӑлас пек ыратать.

Воробьи чирикали в лозняке, а в сердце бедного Мыколы клубилось горе.

III // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Ӑшӑпа хӗпӗртенӗ ҫерҫисем вӗҫкелесе ҫӳреҫҫӗ, вӗҫӗ-хӗррисӗр чӗриклетсе уҫӑ сывлӑша илем кӗртеҫҫӗ.

Воробьи порхали, радуясь теплу, и наполняли ароматный воздух безумолчным чириканьем.

XXX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.