Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

яшка сăмах пирĕн базăра пур.
яшка (тĕпĕ: яшка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ ӗнтӗ мана кӑштах яшка тата сӗтпе портвейн пама пултаратӑн, — а, ҫук, малтан мана пӗчӗк куҫкӗски илсе килсе пар та ман йӗри-тавра минтерсем хур: эсӗ апат мӗнле хатӗрленине курас килет манӑн, эпӗ пӑхса ларам.

Теперь ты можешь дать мне немного бульона, а потом молока с портвейном… — хотя нет: принеси мне сначала зеркальце, а потом обложи меня подушками, и я буду сидеть и смотреть, как ты стряпаешь.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

Ҫук, манӑн яшка ҫиес килмест.

Нет, бульона я не хочу.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

Халӗ кӑштах яшка ҫиме тӑрӑш та, вара Сюдине хӑйӗн ӳкерчӗкӗ патне таврӑнма ирӗк пар; вӑл ӳкерчӗкне редактора сутса хӑйӗн сывмар ачи валли портвейн илтӗр, хӑйне валли, ҫӑткӑн пыршӑн, сысна котлечӗ илме пултартӑр.

Попробуй съесть немножко бульона и дай твоей Сьюди закончить рисунок, чтобы она могла сбыть его редактору и купить вина для своей больной девочки и свиных котлет для себя.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

Кӗҫӗнни вӑтанчӑклӑн пӑхкаласа, хӗрелсе, сивӗннӗ яшка ҫисе ларать, асли калаҫать…

Младшая, смущенно оглядываясь, рдея, хлебала остывший суп, а старшая разговаривала…

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Вӑл Марийка тӑхӑнса ҫӳрекен атӑ-пушмакӑн патушине те тӑмасть, — шухӑшларӗ Лозневой, ывӑннӑн яшка ҫинӗ хушӑра Анна ҫине пӑхкаласа.

«Она и в подметки не годится Марийке, — думал Лозневой, устало хлебая щи и поглядывая на Анну.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ерофей Кузьмич пӗр вӑхӑтра хӑйӗн ҫеҫ тата хӑшпӗрисен кӑна, тӑшман аллинчен вилнӗ Осип Михайловичпа Яшка Кудрявӑйӑн, хӗрне ҫухатнӑ Ульяна Шутяевӑн тата ҫемйине пӑрахса, таҫта ют ҫӗре тухса тарма тивнӗ Степан Бояркинӑн кӑна ӗҫӗсем ӑнмарӗҫ тесе шутларӗ.

Одно время Ерофей Кузьмич думал, что это только ему не повезло да еще немногим в деревне — Осипу Михайловичу и Яше Кудрявому, принявшим смерть от вражеских рук, Ульяне Шутяевой, потерявшей дочь, Степану Бояркину, которому пришлось бросить семью и бежать в чужие, далекие края…

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Пӗрремӗшне — яшка пейзан аля партизан, иккӗмӗшне — фикасе — сӗлӗ пӗрчисем.

— На первое суп пейзан а ля партизан, на второе — фрикасе на чистом овсе.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Чжао-эр яшка чашӑкне ӳпӗнтерсе ячӗ те сӗтелӗпех йӗпетсе пӗтерчӗ.

Чжао-эр опрокинула чашку, суп разлился по столу.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Яшка чашӑкӗнчен хӑпаракан вӗри пӑс кӳмеркки ҫывӑхӗнче вӑл кумирньӑри пуянлӑх туррине аса илтерет.

В горячих парах капустного супа он походил на бога богатства в кумирне.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Яшка пӗҫерессӗм килчӗ, анчах манӑн нимӗнле савӑт-сапа та ҫук.

Очень хотелось сварить супу, но у меня нет ни кастрюли, ни горшка.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Георгий, яшка ҫиес килет-и?

Георгий, хочешь супчику?

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Унччен малтан, типӗре, хамӑр патра офицерсем, Яшкӑн командирӗпе унӑн тусӗ, пурӑннӑ чухне, килтисем мана купӑста ярса типӗлле яшка та пӗҫеркелесе паратчӗҫ, чейне те ӗҫтеркелетчӗҫ… халӗ вара темӗн те пӗр каласа ытла та хытӑ ҫиеҫҫӗ, ытла та хытӑ ҫиеҫҫӗ…

А раньше, в пост, как у нас офицерья жили, командир Яшкин и друзьяк его, так наши-то мне и щец постных сварют, и зварку, бывало, дадут… а зараз уж так на меня взъелися, так взъелися…

38-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӗрре пиллӗх илетӗн, халӗ авӑ каллех ҫав влаҫах юратса пурӑнма тӑрӑшатӑн! — хӑпма пӗлмерӗ карчӑк, хӑй ывӑлӗ Яшка «влаҫа улӑштарма» килӗшменнине ниепле те ӑнкарса илеймесӗр юлнӑскер.

То благословление брал, а то уж опять этой власти прислуживаешь! — не унималась старуха, так и не уразумевшая, почему Яшка, сын ее, не согласился «сменять власть».

38-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тутасем чаплаттарса чӑмлани те, йывӑҫ кашӑксем яшка чашкин тӗпне катӑртаттарни анчах илтӗнсе тӑрать.

Слышно было только, как чавкают рты да скребут днище обливной чашки деревянные ложки.

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл татах пикенсе яшка ҫиме тытӑнчӗ.

Он было приналег опять на борщ.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лайӑх салтак — Яшка Мазин…

Хороший солдатик — Яшка Мазин…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Эсӗ шкултан таврӑнсан яшка ҫиетӗн те вара хуть те ирччен кастарса ҫӳре! — тарӑхать Санька.

Из школы пришел, щей навернул и болтай болты хоть до утра! — сердился Санька.

13-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑнасем яшка ҫиме тытӑннӑччӗ кӑна, Тарантьев повара кукӑль ӑшне нимӗн те хуманшӑн ятлаҫма тытӑннӑччӗ кӑна, сасартӑк сӑнчӑрти йытӑ сиксе вӗрни илтӗнчӗ.

Только принялись за суп, только Тарантьев обругал пирожки и повара, за глупую выдумку ничего не класть в них, как послышалось отчаянное скаканье и лай собаки на цепи.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов та кунта ҫавнашкалах, диван ҫинче хускалми ларнӑ хушӑрах, йӑлт курать; такам уншӑн тӑрӑшса ҫивӗччӗн чупкалать; ыран хӗвел тухмӗ, пӗлӗте тӑвӑл хуплӗ, тӗнче тӑрӑх тӑвӑллӑ ҫил тустарса ҫӳрӗ, ҫапах Обломов сӗтелӗ ҫинче яшка та шарккух та пулӗ, ҫапах унӑн кӗпе-йӗмӗ таса та ҫӗнӗ пулӗ, ҫапах стена ҫинче эрешмен картисем пулмӗҫ, — Обломов ҫакна кам тунине пӗлмӗ те, хӑйшӗн мӗн тӑвас килни ҫинчен те шутлама ӳркенӗ, анчах вӑл мӗне кӑмӑлланине Агафья Матвеевна сисӗ те сӑмси умнех илсе пырса парӗ, Захар пек чӑртмаххӑн мар, пылчӑклӑ алӑсемпе мар, хаваслӑн та йӑвашшӑн пӑхса, чӗререн парӑннӑ туйӑмпа кулкаласа, ҫара чавсаллӑ таса та шурӑ аллисемпе илсе пырса парӗ.

так и тут Обломов, сидя и не трогаясь с дивана, видел, что движется что-то живое и проворное в его пользу и что не взойдет завтра солнце, застелют небо вихри, понесется бурный ветр из концов в концы вселенной, а суп и жаркое явятся у него на столе, а белье его будет чисто и свежо, а паутина снята со стены, и он не узнает, как это сделается, не даст себе труда подумать, чего ему хочется, а оно будет угадано и принесено ему под нос, не с ленью, не с грубостью, не грязными руками Захара, а с бодрым и кротким взглядом, с улыбкой глубокой преданности, чистыми, белыми руками и с голыми локтями.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пилӗк сехетре сӗтел ҫинче яшка хатӗр пултӑр!

А в пять часов чтоб суп был на столе!

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех