Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

яшка сăмах пирĕн базăра пур.
яшка (тĕпĕ: яшка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Яшка хӑй те ӗҫе кӗресшӗнччӗ-ха.

— Яша сам собирался поступить на работу.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Яшка вӗрентет.

— Яша научит.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Яшка каллех хӑй ещӗкне ҫавӑрма тытӑнчӗ, Оська вара, темле хучӗ ҫине пӑхса илчӗ те калама тытӑнчӗ:

Яшка опять завертел свою шарманку, а Оська, глядя на какую-то бумажку, продолжал:

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Яшка, ҫутатса тӑр-ха!

Яков, посвети!

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Яшка та сан пекех.

— И Яшка тоже.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пурте шавлама тытӑнчӗҫ, Яшка «шӑпланӑр!» тесе кӑшкӑрсан ҫеҫ шавлами пулчӗҫ.

Все зашумели, но Яша крикнул: «Тише!», и шум прекратился.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Вот, — терӗ Оська, — эпӗ ӗнер каҫпа ҫитрӗм те Яшка Кривохижӑна ҫеҫ курма ӗлкертӗм.

— Вот, — сказал Оська, — я приехал вчера вечером и успел повидаться только с Яковом Кривохижа.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Яшка лампине ҫавӑркалама пӑрахрӗ.

Яшка перестал вертеть.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Яшка унӑн тыткӑччине пӑрчӗ те, ещӗкӗ ҫинче пӗчӗкҫеҫҫӗ лампа ҫуталчӗ.

Яшка завертел, как у шарманки, ручку, индуктор зажужжал, и на ящике зажглась небольшая лампочка.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Оськӑпа Яшка чул крыльца ҫине хӑпарса тӑчӗҫ, Оська хӑй ҫине ҫакса янӑ сӑран сумкинчен темӗн илме хӑтланчӗ.

Оська поднялся с Яшкой на каменное крыльцо и стал рыться в полевой сумке, висевшей у него через плечо.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫырасса эпех ҫырнӑ та, Яшка пӑрахса ҫӳренӗ.

Подбросил их Яша, а написал я.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Яшка кулать, мӑнаҫлӑ та телейлӗ вӑл, калӑн ҫав, ҫакӑнти пӗтӗм хаваслану Оська мар, ун ячӗпе пулчӗ тесе.

Яшка ухмылялся, гордый и счастливый, как будто весь этот шум поднялся не из-за Оськи, а из-за него.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Эсӗ, Энтрей, яшка ытларах ҫи.

Ты, Андрюша, больше суп наворачивай.

Пӗчӗк космонавт // Альбина Исемпи. Альбина Исемпи (Васильева А.П.) Пӗчӗк космонавт. — Шупашкар: 2008. — 16 с, илл.

Тепри-пӗри атӑ-пушмакпа ут хатӗрӗсене юсаса аппаланать, виҫҫӗшӗ, вӗсем хушшинче Пантелей Прокофьевичпа пӗр лав ҫинче килнӗ Бесхлебнов старик те, сӗтел хушшинче яшка ҫисе лараҫҫӗ.

Кое-кто чинил обувь и упряжь, трое, в числе их старик Бесхлебнов, в супряге с которым ехал Пантелей Прокофьевич, ели за столом похлебку.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ирхине чӑх мӑйне канчлаттар та яшка тутлӑрах пӗҫер — хӑвӑртрах ура ҫине тӑрасчӗ.

— Руби утром голову курице да вари понаваристее суп, чтоб мне поскорее на ноги встать.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Чапран унран яшка пӗҫерейместӗн…

— Из нее щи не сваришь, из славы-то…

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Яшка хуранӗ пек пӑсланакан силос шӑтӑкӗ патӗнче икӗ арҫын автомашинӑн уҫӑ ещӗкне сенӗкпе хурала пуҫланӑ силос ывӑтаҫҫӗ.

У силосной ямы, из которой, как из котла с варевом, валил пар, два мужика вилами бросали в открытый кузов автомашины темно-зеленую силосную массу.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Халех Яшка Фомин патне Рубежина каятӑп, — пӗлтерчӗ вӑл Томилин тухса кайнӑ хыҫҫӑн.

После ухода Томилина он заявил: — Зараз поеду на Рубежин, к Яшке Фомину.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ильинична чашӑкпа яшка лартса пачӗ, анчах Александр ӑна та каларӗ:

Ильинична поставила в миске щи, он и ее попросил:

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кил тата, яшка ларса ҫи.

Да ты иди, садись, щи охолонуть.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех