Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юхӑмне (тĕпĕ: юхӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— А Яру-Дзангбо-Чу шыв юхӑмне сӑнаса ҫӳресси?

— А исследование течения реки Яру-Дзангбо-Чу?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Рейн шыв юхӑмне Шафуд порогӗсем тӗлӗнче пӗвесе чармашкӑн мӗнле питӗ хӗн, ҫавӑн пекех Паганель калаҫуне тытса чарма та ҫӑмӑл мар.

Прервать его речь было такой же трудной задачей, как перегородить течение Рейна плотиной у Шафузских порогов.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫавна кура ҫамрӑксене волонтер юхӑмне хутшӑнтарассипе ҫыхӑннӑ ӗҫе малалла тӑсма сӗнетӗп.

В связи с этим предлагаю продолжить работу по вовлечению молодежи в волонтерское движение.

Чӑваш Республикин Пуҫлӑхӗ Чӑваш Республикин Патшалӑх Канашне янӑ ҫыру (2020) // Михаил Игнатьев. http://www.cap.ru/events/events/2020-god ... /2020-chuv

Волонтер юхӑмне мӗн чухлӗ ытларах ҫын хутшӑнать, халӑхшӑн кирлӗ те усӑллӑ ӗҫсене ҫавӑн чухлӗ ытларах тума май килет.

Чем больше граждан вовлечено в волонтерство, тем больше условий для реализации возможностей и потребностей людей.

Чӑваш Республикин Пуҫлӑхӗ Чӑваш Республикин Патшалӑх Канашне янӑ ҫыру (2020) // Михаил Игнатьев. http://www.cap.ru/events/events/2020-god ... /2020-chuv

Чӑваш Ене аталантармалли паха шухӑшсем сӗнме пултаракан тата ҫӗнӗлле шухӑшлакан ҫивӗч ӑслӑ, пултаруллӑ та хастар яш-кӗрӗмпе хӗр-упраҫа пӗрлештерсе тӑракан ҫамрӑксен общество юхӑмне туса хума вӑхӑт ҫитнӗ тесе шутлатӑп.

Считаю, что назрела необходимость создания молодежного общественного движения, которое объединяло бы талантливых, творческих, энергичных молодых людей, умеющих мыслить креативно и предлагать новые идеи для развития Чувашии.

Чӑваш Республикин Пуҫлӑхӗ Чӑваш Республикин Патшалӑх Канашне янӑ ҫыру (2020) // Михаил Игнатьев. http://www.cap.ru/events/events/2020-god ... /2020-chuv

Сергей кунӗ-кунӗпе больница умӗнчи тротуар тӑрӑх шӑвакан йышлӑ халӑх юхӑмне палата чӳречи витӗр пӑхса тӑратчӗ.

Целыми днями простаивал Сергей у окна палаты, всматриваясь в многолюдный поток, проплывающий по тротуару мимо больницы.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Дон ҫинчи казаксен пурнӑҫне, граждан вӑрҫи ҫулӗсенче халӑхӑн тӗрлӗ социаллӑ сийӗсем хушшинче пулнӑ ҫивӗч класс кӗрешӗвне, шурӑ казаксен юхӑмне ҫапса аркатса Дон ҫинче Совет влаҫӗ туса хунине кӗнекере анлӑн та тарӑннӑн сӑнаса кӑтартнӑ.

В книге широко и глубоко описана жизнь донских казаков, классовая борьба, в годы Гражданской войны происходившая между различными социальными слоями населения, смещение белого казачьего движения и установление советской власти на Дону.

Лӑпкӑ Дон. 4-мӗш кӗнеке // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Бунчук алӑк ҫывӑхне ларнӑ та алӑк хушӑкӗ витӗр вӑркӑшса кӗрекен сулхӑн ҫил юхӑмне антӑхса ҫитнӗ пек выҫкӑнланса ҫӑтать.

Бунчук устроился у самых дверей, жадно ловил губами ветерок, сквозивший в дверную щель.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ялти активистсем ветерансен юхӑмне аталантарас, ҫамрӑксене патриотизмла воспитани парас ӗҫсемшӗн грамотӑсемпе тав ҫырӑвӗсене тивӗҫрӗҫ, шкулта вӑй хуракан хӗрарӑмсем Мартӑн 8-мӗшӗ ячӗпе парнесем илчӗҫ.

Сельские активисты удостоились грамот и благодарственных писем за патриотическое воспитание молодежи, развития движение ветеранов, женщины, которые трудятся в школе, получили подарки к 8-му Марта.

«Вут-ҫулӑмлӑ ҫулсен ахрӑмӗ» // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/4258-vut-ul- ... n-akhr-m-3

Пӑр ванчӑкӗсемпе хутӑшса кайнӑ шыв, ҫемҫен чӑштӑртатса, хум юхӑмне темле ҫеҫ Пантелей Прокофьевич патне кустарса ҫитереймерӗ.

И вода, перемешанная с кусками льда, мягко зашипела, чуть не доплеснулась до Пантелея Прокофьевича волной.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗренесем, хӑранӑ сурӑх кӗтӗвӗ пек, пӗр кӗтессе купаланса, шывӑн ҫур юхӑмне ытла пӳлсе хунӑ.

Бревна сбились в угол, как стадо испуганных овец, запрудили собой половину реки.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Юрӗ, пурӑнсан, пурнӑҫ юхӑмне хӑвах курӑн…

— Ну, ничего, поживешь, увидишь сам, как она идет, жизнь…

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл чее те ултавлӑ юхӑмне ӑҫталла пӑрса ярассине малтанах каласа пама питех те хӗн.

Трудно предопределить, по какому устремит она свой вероломный и лукавый ход.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эхер те юрать пулсан, Григорий ҫакӑнтах йӗнер ҫинчен сиксе аннӑ пулӗччӗ те, хывӑнмасӑр-мӗнсӗрех, ӗнтӗркевлӗн пӑшӑлтатакан шыв юхӑмне кӗрсе выртнӑ пулӗччӗ, — эх, пӗтӗм пилӗк-ҫурӑма, тарпа йӗпеннӗ кӑкӑра сивӗпе сулхӑн кӑшӑлпа кӑшӑлласа лартчӑрччӗ.

Если б можно было, Григорий соскочил бы с седла, лег, не раздеваясь, под дремотный перешепот струй так, чтобы холодом и ознобом охватило спину и мокрую от пота грудь.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хуторти стариксем аякранах сӑнатчӗҫ юрӑ юхӑмне.

Хуторские старики издали следят за песней:

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кимӗ, кӑштах ҫӗкленчӗк сӑмсипеле шыв юхӑмне ҫӑмӑллӑн касса, Донӑн тепӗр хӗрринелле шӑвать.

Баркас приподнятым носом мягко резал стремя, направляясь к противоположному берегу.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ман шутпа, Мускавра партизансен юхӑмне ертсе пыракан Центральнӑй штаб тумалла пек туйӑнать.

Мне кажется, в Москве надо создать Центральный штаб, который будет руководить партизанским движением.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗсем массӑллӑ физкультура юхӑмне аталантараҫҫӗ, вӗсем стадионшӑн тата волейболла вылямалли площадкӑшӑн тӑраҫҫӗ, анчах кашнине физкультура тутарассинчен вутран хӑранӑ пек хӑраҫҫӗ!

Они развивают массовое физкультурное движение, они стоят за стадион и волейбольную площадку, но боятся того, чтобы каждого приучить к физкультуре!

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн ҫулӗ ҫинче пӗрене тӗл пулать-и — пар ӑна кунта, кӗҫех ак вӑл вӑйлӑ шыв юхӑмне кӗрсе ӳксе, кӑвак хӑю пек ҫеҫ вӗлтлетсе юлать; унта авӑ пӗр лавҫӑ шыва кӗрсе пичкене шыв тултарма тӑнӑччӗ, сиссе те ӗлкӗреймерӗ — урапа ҫинче выртакан хӑмасемпе улӑм, ун хыҫҫӑн пичке, ҫавӑн пекех тата урапа тӗпӗнчи хупӑн пӗр татӑкӗ те Кубань тӑрӑх пӗр-пӗрне хӑваласа чупса кайрӗҫ — лавҫӑ вӗсене курса юлма кӑна ӗлкӗрчӗ; унта, ҫырана пырса ҫапнӑ хум, ҫул майӑн тенӗ пек, кимме ярса илсе ҫӳлелле ҫӗклесе ҫавӑрчӗ, ҫилленнипе ӳпӗнтерсе ячӗ те хумсем ҫийӗпе юхтарчӗ; унта шыв хулӑн йывӑҫах, выляса, ҫӗртен тӑпӑлтарса кӑларчӗ; вышкайсӑр пысӑк; симӗс купа хӑйӗн лапсӑркка тураттисене ҫилхе пек кӑнтарса пӗрре шывран тухать, тепре шыв ҫине ӳкет, унтан тымаррисене ҫӗклет, хура вӑрӑм туратсем шыва путнӑ пек шартлаттарсах ҫапаҫҫӗ; унта, ҫав тери хаярланса, кӗперӗн пӗр татӑкне хӑйпӑтса илет, вара ҫав татӑк сулланса та сӑвайне алӑ евӗр ҫӗклесе, вӑйлӑ юхӑм варрипе вӗҫнӗ пек ыткӑнать; унта улӑха тулса ларнӑ утӑ капанне ҫӑмӑллӑн та хӑвӑрт ҫӗклесе илнӗ, — ҫав тери ҫӑмӑллӑн та хӑвӑрт ҫӗклесе илнипеле васкама юратман пӗр мулкачӑ тип ҫӗр ҫине сикме те ӗлкӗреймен — капан, енчен енне сулланса, анаталла юха парать, ун тӑрринче, ҫынсене култарма кӑларса лартнӑ пек, мулкачӑ ларса пырать: вӑл хӑйӗн салху куҫӗсемпе йӗри-тавра хӑравҫӑлла та шанчӑксӑррӑн пӑхса пырать, унӑн кӑнтарса тӑракан хӑлхисем вӑхӑт-вӑхӑтпа чӗтре-чӗтре илеҫҫӗ…

Там на ее пути повстречалось бревно — давай сюда и бревно, и уже качается оно по быстрине серой лентой; там возница заехал в реку и собрался налить в бочку воды, но зазевался — и уже доски и солома, лежавшие на возу, а затем и бочка и даже кусок полости понеслись по Кубани наперегонки, только их возница и видел; там как бы мимоходом волна слизнула у берега лодку, подбросила, покружила, а потом рассердилась, опрокинула и закачала по бурунам; там, играя, вывернула из земли толстое дерево, и огромная зеленая куща то вставала над рекой, вскинув, как гриву, взлохмаченные ветки, то снова падала, а затем поднимала корневища, — черные и длинные плети размашисто били по воде; там в страшном гневе оторвала кусок моста, и он летел по быстрине, покачиваясь и поднимая сваю, точно руку; там ни с того ни с сего затопила луг, легко и быстро подняла копну, да так легко и быстро, что какой-то нерасторопный заяц не успел даже проскочить на сушу, — плыла, покачиваясь, копна, а на ее вершине, как бы на посмешище людям, сидел заяц: грустными, полными страха и отчаяния глазами смотрел он по сторонам, и его настороженно поднятые уши мелко-мелко вздрагивали…

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах тӑварланӑ хӑяр шывӗпе йӳҫӗкрех хӑрам шӑрши витӗр, салтаксен тӑпра, тимӗр, чӗн шӑрши витӗр, ыттисенчен уйрӑм, тахҫанах, пуҫласа сӗртӗннӗренпе ӗмӗрлӗхе юлнӑ манми, калама ҫук тӑван — хӑйӗн ачи ӑшшӑн сывланӑ юхӑмне сывласа илет амӑшӗ.

Но сквозь кисловатый душок копоти и огуречного рассола, сквозь солдатские запаха земли, железа, ремня она вбирала в себя тот, прежний, от всех других отличный, что когда-то, с первого прикосновения и на всю жизнь, стал для нее несказанно родным, — теплый ток дыхания ее ребенка.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех