Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юбки (тĕпĕ: юбка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл юнӑхнӑ куҫ улмине ҫилӗллӗн чарса пӑхать, мӑйне пӗкет те, сарӑ шӑл тунине ҫарӑлтарса, хӗрарӑма юбки айӗнчен тухса кайнӑ ҫаврака чӗркуҫҫийӗнчен ҫыртса илме хӑтланать.

Он выворачивал налитое кровью глазное яблоко, изгибал шею и, обнажая желтую плиту оскала, норовил цапнуть бабу за круглое, вылезшее из-под юбки колено.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Уяв мар, тем мар, — ҫийӗнчи юбки юр пек шурӑ, аллисем те кӑпӑк пекех… — терӗ Аникушка арӑмӗ, кӗвӗҫӳллӗн хӑшлата-хӑшлата сывласа.

Будний день, а на ней юбка, как снег, и ручки чистые-пречистые… говорила, глотая завистливые вздохи.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑм питӗ хытӑ чупса килнӗрен Листницкий унӑн юбки айӗнче мӗлтлетекен ҫаврака чӗркуҫҫийӗсен мӑкӑрӑлчӑкӗсене, ансӑр пушмак сӑмсисене, каялла ывӑтнӑ пуҫ тӳпинче варкӑшса вӗҫекен ҫӳҫӗн ылтӑн пайӑркисене ҫеҫ курчӗ.

Женщина бежала так быстро, что Листницкий видел только бившиеся под юбкой округло-выпуклые чаши колен, узкие носки туфель да золотую пыльцу волос, взвихренную над откинутой головой.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пилӗкне чӗн пиҫиххи ҫыхса, салтак гимнастерки тӑхӑннӑ та, кӑкӑрӗ кӗсйисем тӗлӗнче мӑкӑрӑлса тӑрать; хура юбки малтанхиех: вырӑнӗ-вырӑнӗпе ӑна саплӑк лартмасӑрах типтерлӗн пӳклесе ҫӗленӗ, таса.

На ней была подпоясанная ремнем защитная солдатская гимнастерка с карманами, чуть оттопыренными грудью, и та же черная юбка, местами заштопанная, но чистая безукоризненно.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шурӑ кофти тӗттӗм хӑмла ҫинче яр уҫӑ курӑнса тӑнӑ, хура юбки палӑрман та, Сергей типпӗн алӑ пачӗ.

Белая кофточка выделялась на темной зелени, черная юбка была незаметна, Сергей поздоровался.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кулленех маршпа ҫӳреме тухакан взводсем ҫине пайланӑ сотня, хаш та хаш сывласа, куҫӗсене хӗскелесе, Франьӑн чӑштӑртатакан кӑвак юбки ҫине пӑхать.

Сотня, разбитая на марширующие взводы, со вздохами и подмигиванием следила за шелестом серой Франиной юбки.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн симӗс юбки Григорийӗн хупӑ куҫӗсем умӗнче вӗлтӗртетсех тӑрать.

Зеленая юбка ее зыбилась перед закрытыми глазами Григория.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унтан сасартӑк кӗпе аркине силлесе, Пантелей Прокофьевич ҫине хӗрарӑм юбки шӑрши варкӑштарчӗ те, хуҫкаланкаласа, шӑл йӗрсе, пӗтӗм кӑкӑрӗпе ун ҫинелле пырса кӗчӗ.

И вдруг бесстыдно мотнула подолом, обдала Пантелея Прокофьевича запахом бабьих юбок и грудью пошла на него, кривляясь и скаля зубы.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дарья аялти юбки аркипе кашӑксене шӑлчӗ те Григорие: — Каҫхи апата кил! — тесе кӑшкӑрчӗ.

Дарья подолом исподней юбки вытерла ложки, крикнула Григорию: — Иди вечерять!

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Юбки ҫинче, хыҫалта — ылтӑн тӗслӗ хӑюпа ҫӗлесе тунӑ хӗрес пекки курӑнса тӑрать.

А сверх ее синюю юбку, на которой сзади нашиты были золотые усы.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ибсен драминчи Пер Гюнт та инкеке лексен савнӑ хӗрӗн юбки хыҫне кӗрсе пытаннӑ, аслӑ юрӑҫсене итлесе ларнӑ.

В драме Ибсена Пер Гюнт после неудачи тоже скрывался около юбки своей возлюбленной, дремотно слушая песни великих певцов.

А-Цзинь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 162–169 стр.

Хӑй вӑл ҫывӑрнӑ чух тӑхӑнакан кӗске ҫанӑллӑ кӗпепе, — ӑна вӑл кивӗ юбки айне кӗртсе янӑ.

Одета она была в старенькую юбчонку и заправленную в нее ночную рубашку с короткими рукавами.

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑл, урисене арҫын пек сарса, сак ҫинче ларать, ҫавра чӗркуҫҫисем ҫинче юбки ҫӑт выртать, хӑй, хӗвелҫаврӑнӑш ката-ката, лӑпкӑн кулать.

Она сидела на лавке, по-мужски широко расставив ноги, туго обтянув юбкой круглые колени, покусывала подсолнечные семечки и безмятежно улыбалась.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫав хушӑрах Лушка ирӗклӗнех сӗтел патне иртрӗ, систермесӗр кӑшт ҫеҫ хусканса илсе, ан лӳчӗркентӗр тесе, юбки аркине тавӑрса ларчӗ.

А Лушка свободно прошла к столу, ловким и незаметным движением подвернула юбку (чтобы не мялась), села.

39-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Олеҫҫӑн хӗрлӗ юбки, ҫилпе ҫӑмӑллӑн варкӑшаканскер, тип-тикӗс те куҫа шартакан чӑлт-шурӑ юр питӗнче яр-уҫҫӑн уйрӑлса, ҫаплах хаттӑ пусми ҫинче курӑнатчӗ-ха.

Красная юбка Олеси, слегка колеблемая ветром, еще виднелась на крыльце хаты, выделяясь ярким пятном на ослепительно-белом, ровном фоне снега.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Халӗ ӗнтӗ, — терӗ нимӗҫ хӗрарӑмӗ, хӑйӗн мӑнтӑр та хӗрлӗ пӳрнисене юбки ҫумне йӗрӗнчӗклӗн шӑлса, — эпир санран ыйтӑпӑр, эс вара пире ответсем пар.

– Итак, мальчик, – сказала немка, брезгливо вытирая о вязаную юбку свои толстые красные пальцы, – мы тебя будем спрашивать, а ты нам отвечай.

15 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Унӑн ҫыхса тунӑ юбки чӗркуҫҫийӗсем тӗлӗнче тӑсӑлса сарӑлнӑ, уринче унӑн кӑвак резина атӑ пулнӑ.

На ней была вязаная, растянувшаяся на коленях юбка и серые резиновые сапоги.

15 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Мӑнаккӑшӗ каялла ҫаврӑнчӗ те, инкекрен хӑтӑлас тенӗ пек, юбки аркине пуҫтарса тытрӗ.

Старушка обернулась, подхватив юбки, чтобы уберечь себя от опасности.

1-мӗш сыпӑк. Том вылять, ҫапӑҫать, тарать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех