Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑпана (тĕпĕ: шӑпан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ҫапла ӗнтӗ, ҫӑмӑл мар, — тесе шухӑшларӗ Огнянов. — Хупах хуҫине хам пирки каласа пӗлтермелле пулать, ҫав питех шанчӑклӑ мар ҫынна хам шӑпана шанса памалла пулать».

Да, риск был большой: прежде всего надо было выдать самого себя, доверить свою судьбу не слишком надежному корчмарю.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав майлӑ шухӑшсем унӑн шикленсе тӑрас хӑватне йӑмтарнӑҫемӗн йӑмтарчӗҫ, шӑпана шанасси ытларах пула пуҫларӗ.

Подобные мысли ослабляли его опасения и укрепляли его веру в судьбу.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ шӑпана шанмастӑп тесе кала ҫакӑн хыҫҫӑн! — терӗ Кандов.

Вот и не верь в судьбу! — сказал Кандов.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эппин, мӗншӗн-ха унӑн Огнянова кӗтсех тӑракан нушаллӑ шӑпана чӑтмалла?

Почему должна эта девушка переносить удары, которые судьба готовит Огнянову?

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Практикӑра ӗҫлекен пысӑк тухтӑрсем ҫапла туни паллӑ ӗнтӗ: чирлӗ ҫын, ун шучӗпе, вилӗм патне ҫывхарма тытӑнсан тата, усал шӑпана пула, ӑна урӑх ҫӗре шывсемпе сиплеме ӑсатма та, ют патшалӑха яма та май пулмасан, вӗсем ӑна урӑх медика пама тӑрӑшаҫҫӗ, — пысӑк тухтӑр кунта ӑна хӑйне те укҫа пама хатӗр ҫакӑншӑн, илтӗр ҫеҫ.

Известно, что у многих практикующих тузов такое заведение: если приближается неизбежный, по мнению туза, карачун больному и по злонамеренному устроению судьбы нельзя сбыть больного с рук ни водами, ни какою другою заграницею, то следует сбыть его на руки другому медику — и туз готов тут, пожалуй, сам дать денег, только возьми.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Эс вӑт темиҫе ҫул хушши вӗрентӗн ман патӑмра, пурпӗр ҫаплипех юлтӑн, — кулса ячӗ Лао-цзы, — чӑн та, шухӑш-кӑмӑла урӑхлатма ҫук ӗнтӗ, пӳрнӗ шӑпана та улӑштарма ҫук.

— Сколько лет ты у меня проучился, а все так же прост, — улыбнулся Лао-цзы, — вот уж поистине, природу не переделаешь, судьбу не изменишь.

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.

Ҫутҫанталӑка урӑхлатма ҫук, пӳрнӗ шӑпана улӑштарма ҫук, вӑхӑта чарса лартма ҫук.

Время не остановишь, судьбу не изменишь, природу не переделаешь.

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.

Коновалов шӑпана айӑпламастчӗ, ҫынсем ҫинчен калаҫмастчӗ.

Коновалов судьбу не винил, о людях не говорил.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Ольга шӑпана ҫапла суккӑрла парӑнассине, хӗрарӑмӑн мӗскӗнле вӑхӑтлӑх юратӑвне пӗлмест.

Ольга не знала этой логики покорности слепой судьбе и не понимала женских страстишек и увлечений.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Шӑпана икӗ хут тӗпчемеҫҫӗ…

 — Судьбу нельзя два раза пытать…

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Ак ан ӗнен ӗнтӗ шӑпана!

— Вот и не верь в судьбу!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Марья Ивановна кунта пирӗн шӑпана татса парассине сиснӗ; унӑн чӗри питӗ тапнӑ е чарӑнса ларнӑ пекех пулнӑ.

Марья Ивановна предчувствовала решение нашей судьбы; сердце ее сильно билось и замирало.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Кунта шывсем ҫинче сывлӑш калама ҫук хӑрушӑ: лайӑхрах шӑпана тивӗҫлӗ чаплӑ каччӑсемех кунтан тӳрех венчете кайнине сахал курнӑ-и эпӗ?..

Здесь, на водах, преопасный воздух: сколько я видел прекрасных молодых людей, достойных лучшей участи и уезжавших отсюда прямо под венец…

Июнӗн 7-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Каялла ҫаврӑнса пӑхса шӑпана тишкеретӗп халӗ.

Оглядываясь назад анализирую судьбу.

«Йывӑрлӑх та кирлӗ - пурнӑҫ тутине туйма» // Рита АРТИ. «Чӑваш хӗрарӑмӗ», 2016.06.18, 23(945)№

Юрать, шӑпана унта ӗҫлекен пӗр пӗлӗш татса пачӗ.

Ладно, судьбу мою разрешил один знакомый, который работал там.

Праски кинеми пиллесе авлантарнӑ // Альбина ЮРАТУ. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.06.16, 23 (6116) №

Шӑпана ку хутӗнче те пенальти татса пачӗ - «Ҫӗнӗ Кӑнтӑр районӗ» команда пьедесталӑн пӗрремӗш картлашкине хӑпарчӗ.

Куҫарса пулӑш

«Хӗллехи классика» ҫуллахине те куҫӗ // В.ТОЛМАТОВ. «Хӗрлӗ ялав», 2016.03.15

- Вӑрҫӑ асапне тӳсме пӳрнишӗн шӑпана ӳпкелеместӗр-и?

Куҫарса пулӑш

Хӑрасан та каялла чакман // Валентина БАГАДЕРОВА. «Хыпар», 2016, кӑрлач, 21; 23–24№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех