Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӳрече сăмах пирĕн базăра пур.
чӳрече (тĕпĕ: чӳрече) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пиччепе аппа пӗри пӗр чӳрече патне, тепри тепӗр чӳрече патне ларнӑ та ҫил-тӑвӑл ҫывхарса килнине пӑхаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Асамат кӗперӗ айӗнчен тухма кайни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн тӗпелти пӗчӗк чӳречерен тата та пӗчӗккӗрех икӗ чӳрече пулса тӑнӑччӗ.

Вот после этого отец и перегородил оконце поперек деревянной планкой. Так из одного маленького окна получилось два совсем крохотных.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

…Хаяр ҫил ҫӗмрӗк чӳречерен вӑркӑша-вӑркӑша кӗрсе, стена ҫумӗнчи хутсене тулланӑ, чӳрече хупписене пӗрене ҫумне ҫапӑнтарнӑ, пӳрте юр тултарса лартнӑ.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Левентей килте те пӗр вырӑнта лараймарӗ, чӳрече патӗнчен чӳрече патне пычӗ, пӗрре кутник сакки ҫине месерле выртса, тепре ӑш вӗҫнӗ ҫын пек сӗтел умне пырса ларса, Ятман сӑмахӗсене шайлаштарчӗ, вӗсен чӑн-чӑн пӗлтерӗшне шырарӗ, парторга тавӑрса калама, хӑй тӗрӗс шухӑшланине кӑтартса пама чӗлхе вӗҫне хӑватлӑрах сӑмахсем пуҫтарчӗ.

Куҫарса пулӑш

XXI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Хирӗҫ мӗн калассине кӗтсе тӑмасӑрах Чубук сиксе тӑчӗ те, чӳрече карӑмне туртса пуҫне чӳречерен кӑларса пӑхрӗ.

Не дожидаясь ответа, Чубук поднялся, отдернул занавеску и высунул голову в окно.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Ассунта, — терӗ вӑл чӳрече патне пырса тӑрса, унта чӳрече янахӗ ҫинче урисене пӗрлештерсе арӑмӗ ларать, — ан аса илтер.

— Ассунта, — сказал он, подходя к окну, где на подоконнике, подобрав ноги, сидела его жена, — оставь это.

VII. Чи пӗчӗкки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Вӑл чӳрече патне чупса пычӗ, ултӑ хутлӑ ансӑр анлӑшран тинкерчӗ, урамалла хӑвӑрттӑн тайӑлса авӑнчӗ, чӳрече янахӗ ҫинче пӗр-икӗ самант ура тупанӗпе силленсе тӑчӗ — унтан шыв юхмалли пӑрӑхран аллисемпе ҫатӑрларӗ.

Он подбежал к окну, заглянул в шестиэтажное, узкое пространство улицы, перегнувшись в сторону таким могучим усилием, что тело несколько мгновений держалось за подоконник только носками, поймал водосточную трубу.

I. Тарни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 287–291 с.

Хыҫалти алӑк ҫине ҫӑра ҫаксан Стомадор лавккана картиш енчи чӳречерен йӑраланса кӗчӗ те чӳрече хупписене тайса хучӗ.

Повесив у задней двери замок, Стомадор залез в лавку через дворовое окно и закрыл ставни.

ХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тарас ӗмӗтсенче чи малтанхи магнит — камера чӳречи, анчах ку ялан тенӗ пекех тӳрре тухмасть; чӳрече, решеткепе хупланӑ пулин те, чӑнах та тарма май парассӑн курӑнать.

В мечтах о бегстве первым и далеко не всегда оправдывающим себя магнитом служит окно камеры — естественный, казалось бы, выход, хотя и загражденный решеткой.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Корпус ӑшӗнче, аялти хутри канцеляри чӳречисемсӗр пуҫне, ҫурт стенисенче пӗр чӳрече те, ытти шӑтӑк-хушӑк та ҫук.

Снаружи корпуса, кроме окон канцелярии в нижнем этаже, не было по стенам здания ни окон и никаких отверстий.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Калатӑп вӗт сана: чӳречене хупма анчах тытӑннӑччӗ, чӳрече сакки ҫине пырса та шаплатрӗ.

 — Я же тебе говорю: только я стал закрывать, как плюхнулось на подоконник.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ аран-аран чӳречен пӗр енчи пайне туртса илсе, тепӗр пайне хупас тесе, кармашрӑм ҫеҫ, сасартӑк чылай пысӑк тӑм катӑкӗ чӳрече сакки ҫине пырса та ӳкрӗ.

Я с трудом притянул одну половину окна, высунулся за второй, как внезапно порядочной величины кусок глины упал на подоконник.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Чӳрече решеткин тимӗр хуллисене чӗр куҫҫипе хирсе аврӑм та — тартӑм, шӑлаварӑн самай пысӑк татӑкӗ чӳрече янахӗнчи пӑтаран ҫӗтӗлсе-татӑлса юлчӗ; эпӗ тӗреклӗ те тӑлпан йӗкӗтчӗ.

Разогнув поленом прутья оконной решетки, я бежал, оставив на подоконном гвозде добрый кусок штанины: малый я был плотный и кряжистый.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Тӗттӗмленсе пынӑ май чӳречерен вичкӗннӗн тинкерсе тӗсерӗм, анчах чӳрече каррин сӑлтавне пула нимӗн те кураймарӑм».

По наступлении темноты проник взглядом в окно, но ничего не увидел по причине занавески».

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫапах та, ҫак ҫуртри пӗр чӳрече уҫӑлать иккен — мачча тӑрринчи чӳрече.

Впрочем, одно окно у них в доме всё же открывалось — окошко на чердаке.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Малтан чӳрече чӑнкӑр! ванса кайрӗ, такам кӑшкӑрса ячӗ, унтан террассӑн ванчӑк чӳречи витӗр темскер, пысӑкскер, вӗҫсе кӗчӗ те сӗтел ҫинех лаплатса ӳкрӗ.

Раздался звон, потом крик, что-то огромное влетело через застеклённую раму террасы и плюхнулось на стол.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ҫул ҫинче илсе ҫӳремелли ку ещӗкӗн тӗпӗ тӑваткалччӗ, виҫӗ енче виҫӗ чӳрече пурччӗ; ҫул ҫинче ӑнсӑртран пулакан тӗрлӗ инкексенчен сыхлама кашни чӳречинех тулашӗнчен тимӗр решетке карнӑччӗ.

Он был квадратный, и в трех его стенках было проделано по окну; для предохранения от всяких неприятных случайностей в пути каждое окно было защищено снаружи железной проволокой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Чӳречерен нимӗн те курӑнмасть; чӳрече куҫӗсем шӑнса пӑрланнӑ; пӗр сехет иртет, иккӗ, виҫҫӗ, паҫӑрхи пекех сӗм тӗттӗм; вӑхӑт хӑй те чарӑннӑ пек туйӑнать, ҫутӑласса шанса кӗте-кӗтех кӳрене пуҫлатӑн.

За окном черно; стекла замерзли; проходит час, другой, третий, а черно по-прежнему, точно само время остановилось, и надежда на желанный рассвет переходит в досаду.

VI // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Хӗрлӗ ҫӳҫлӗ пӗчӗкҫеҫ мужик хӗрес хура-хура, тутисене хускаткаласа чӳречерен кӗме тӑчӗ, анчах — пултараймарӗ, сылтӑм аллине вӑл пуртӑ тытнӑччӗ, сулахаййипе чӳрече анинчен темиҫе хут тытсан та каялла шуса анчӗ.

Маленький рыжий мужичок, крестясь и шевеля губами, пытался влезть в окно и — не мог; в правой руке у него был топор, а левая, судорожно хватаясь за подоконник, срывалась.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Чӳречесене картлӑр, чӳрече хупписем хушшинчи шӑтӑксенчен ҫутӑ ан курӑнтӑр.

— Занавесьте окна, чтобы не видно было свет сквозь щели ставен.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех