Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чупать (тĕпĕ: чуп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ял ҫывхарнине туйса, пӗҫӗ хушшисем кӑпӑкланнӑ пулсан та, Буян анаталла хӗрсе чупать.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Савраскӑпа каймалла марччӗ, вӑл ытла майсӑр чупать.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Хӗветӗр, ман рапатник, килӗштермест вара ку лашана, чармалла мар хытӑ чупать, тет.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫӑмарта хуҫин Элкей Микулин ашшӗ — Уҫӑп Тимахвейчӑ — авалхи асаттесенчен юлнӑ йӑласем, пӑрахӑҫа тухса пынӑшӑн, ҫамрӑксем халӗ хӑйсем мӗнле пӗлнӗ ҫапла тунӑшӑн пӑшӑрханмаллипех пӑшӑрханать, вӑрҫать те ӳпкелешет: «пирӗн вӑхӑтра ун пек мар пулнӑ», тет, анчах нимӗн те тӑваймасть, пурнӑҫ урапи хӑй ҫулӗпех чупать.

Куҫарса пулӑш

Элкей килйышӗ // Ипполит Иванов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 5–14 с.

Вӑл васкамасӑр, сиккелесе чупать, анчах — ҫав тери хӑвӑрт, тикӗссӗн, ҫӑмӑллӑн.

Бежал он как бы не торопясь, вприпрыжку, но промелькнул очень быстро, плавным, эластичным прыжком.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Апӑрша хӗр пулӑшу ыйта-ыйта ишме пуҫларӗ, Моргиана вара хысакран йӑраланса анчӗ те йывӑррӑн сывла-сывла вӑрманалла чупать, кӳлӗрен епле те пулин аяккарах кайма ӑнтӑлать.

Девушка бросилась плыть, призывая на помощь, а Моргиана спустилась со скалы и, задыхаясь, побежала в лес, стараясь уйти как можно дальше от озера.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ку — Гойль капитан арӑмӗ, ырӑ кӑмӑллӑ, час шӑртланакан хӗрарӑм, тепӗр чухне сӗтел ҫинче чупать.

Это была жена капитана Гойля, сердечная и нервная женщина, которая иногда бегала по столу.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Моргианӑн тӑртаннӑ усал кулли, выляса айкашма тӑсӑлнӑ ача аллине ҫӗҫӗ шӑтарса кӗнӗн, куҫӗсене хӗсме хистет; пӗтӗм кӗлетки тӑрӑх пӑтранчӑк чӗтрев чупать, акӑ вӑл каллех аякра, туйӑмсӑр ӗнтӗ; аслин — вӗрентӳҫӗн — кӑмӑллӑ сассипе каласа хума та мехел ҫитерчӗ:

Улыбка утоленного зла сощурила глаза Моргианы, как нож, пробивший протянутую шалить детскую руку; по всему ее телу прошла мутная дрожь, и она стала далекой, бесчувственной; даже смогла сказать снисходительным тоном старшей:

VIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫапла ӗнтӗ — карнавал лапчӑнчӗ, ҫак каҫӑн никам та пачах та кӗтмен тӗп пулӑмне ҫаврӑнчӗ; мӗн пур урампа тӳреме ҫын ушкӑнӗсем васкаҫҫӗ, хӑшӗ-пӗри пашка-пашка чупать.

Таким образом карнавал был смят, превращен в чрезвычайное, центральное событие этого вечера; по всем улицам спешили на площадь группы, а некоторые мчались бегом.

ХХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Коридорӑн икӗ енчен те шав илтӗнет; сылтӑмран такам чупать, сулахайран хыпаланса темиҫе ҫын килет.

С двух сторон коридора раздался шум; справа кто-то бежал, слева торопливо шли несколько человек.

XXVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Лашана хыпашласа-тӗрткелесе тӗрӗслерӗм; вӑл тӳсӗмлӗ, чӗлпӗре туять, хӑвӑрт чупать; ку — хавшак-вӗри, селӗм-чипер куҫсемлӗ, шурӑ ҫилхеллӗ тӑватӑ ҫулти тур ӑйӑр; пӳлмеке кӗртсе тӑратсан вӑл мана хӑлхаран чӗлхипе ҫепӗҫҫӗн ҫулларӗ, эпӗ вара аллӑма кӑпӑш ҫилхе ӑшне чикрӗм.

Испытав лошадь, я нашел ее выносливой, послушной узде и быстрой; это был четырехлетний гнедой жеребец с белой гривой и нервными, прекрасными глазами; когда его поставили в стойло, он лизнул меня языком по уху, а я сунул руку в мягкую гриву.

IV. Астарот // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Вӑл нервӗсем карӑннӑран антӑхса сывласа чупать ӗнтӗ.

Он уже бежал, задыхаясь от нервного напряжения.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Курӑнманскер — вӑл аякри пӗчӗк юлан утҫа сӑнать; хайхискер юртӑпа хыпалансах ҫывхарать, ҫав хушӑрах пысӑках мар йӗрлевҫӗ анчӑк пӗрре лаша урисен айӗпе чупать, тепре курӑк хушшинче кукӑр-макӑррӑн сиккелет.

Невидимый, он видел маленькую на отдалении верховую фигуру, пересекавшую луг крупной рысью, в то время, как небольшая ищейка вертелась под копытами лошади, зигзагами ныряя в траве.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ҫул тӑрӑх ман паталла виҫҫӗн ҫывхараҫҫӗ; вӗсен хушши тӗрлӗрен: чи ҫывӑххи — Эстамп, вӑл тӑшман еннелле ҫурри ҫаврӑнса чупать; ун хыҫҫӑнах — Варрен, Варрен хыҫҫӑн, унран кӑштах юлса, Босс чавтарса пырать.

На разном расстоянии друг от друга по дороге двигались три человека, — ближайший ко мне был Эстамп, — он отступал в полуоборот к неприятелю; к нему бежал Варрен, за Варреном, отстав от него, спешил Босс.

XI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мӑкӑрланса ҫӗкленнӗ тусан ҫилпе сирӗлсенех эпӗ ҫул ҫинче пӗр лаша ҫеҫ выртса юлнине куртӑм, ҫынни хӑрах урипе уксахласа, ҫӗр ҫумнелле пӗшкӗнсе хайсен еннелле чупать.

Когда ветер отнес клубы поднявшейся пыли, я увидел, что только одна лошадь лежит на дороге, а всадник, припадая на ногу, низко согнувшись, бежит к своим.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ун хыҫӗнче тепӗр лаша сиккипе чупать; Блюм малтан выляса илнӗ талккӑш ҫур сехет хушшинче вӑхӑтран та хӑвӑртрах кӗскелчӗ те халӗ нульпе танлашрӗпе пӗрех.

Другая лошадь скакала за его спиной; пространство, выигранное вначале Блюмом, сокращалось в течение получаса с неуклонностью самого времени и теперь равнялось нулю.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Кантӑкран ҫутӑ чупать; унӑн шуранка чалӑш йӑрӑмӗ ҫулҫӑсен сӗмлӗхлӗ эрешӗнче ҫухалать.

Из окна бежал свет; косая бледная полоса его терялась в сумрачном узоре листвы.

V. Шӑплӑх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Тепӗр минутран Блюм шанчӑклӑнах уйӑрса илчӗ: ҫирӗп юртӑпа лаша чупать.

Через минуту Блюм мог с уверенностью различить твердую рысь лошади.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Ӑнӗ арпашасран сыхланса Джис куҫӗсене хупа-хупа, ҫаврӑна-ҫаврӑна чупать, шӑплӑхӑн юнлӑ хавхалану сассине ҫӗре урипе тапа-тапа пусарма хӑтланать.

Спасая готовый помутиться рассудок, Джис закрывал иногда глаза, отворачивался, топал ногой, чтобы одолеть звуком кровавое вдохновение тишины.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.

Кӑшкӑр ҫеҫ — ав юлан ут пек ахрӑм ахӑрса чупать, юмахри пекех туятӑп.

Если крикнешь — эхо скачет, словно лошади в бою.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех