Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чул сăмах пирĕн базăра пур.
чул (тĕпĕ: чул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунта мӗн чул ытларах выртӑн, ҫавӑн чул япӑхрах пулӗ.

Чем дольше я пробуду здесь, тем будет хуже.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл, чул ҫинчен чул ҫине сиксе, ҫӑлтӑрсем ҫине пӑхкаласа пынӑ.

Попрыгивает с камушка на камушек да на звезды поглядывает.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӳрнеккей пӗр чул катӑкӗ патӗнчен тепӗр чул катӑкӗ патне ертсе пыра-пыра, вӗсене килнех ертсе ҫитернӗ.

Мальчик с пальчик шел с камушка на камушек и так довел их до дома.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чулсем ҫинче утса пынӑ чух унӑн атти кӗлисем чул ҫумне ҫыпҫӑна пуҫланӑ.

Он пошел по этим камням и чувствует, что сапоги на нем прилипают к этим камням.

Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йӗке ҫавӑрӑннипе арман чулӗ тепӗр чул ҫинче ҫавӑрӑнма тытӑнать.

И жернов станет вертеться на другом жернове.

Ҫил вӗрни мӗне кирлӗ? // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл мӗн чул нумайрах шухӑшланӑ, ҫавӑн чул ытларах ҫакна сиссе пынӑ: Джеральд унӑн чи усал тӑшманӗ пулас пулин те, вӑл ҫапах та ӑна юратма пӑрахас ҫук.

Чем больше она думала, тем больше сознавала, что если бы даже он был ее злейшим врагом, она все равно не перестала бы любить его.

XXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫапах, вӑл мӗн чул нумайрах шухӑшланӑ, ҫавӑн чул ытларах иккӗленнӗ.

Однако чем больше он думал, тем больше сомневался.

XXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл каланӑ: «Эпӗ чул ҫумне пысӑк шӑтӑк алтӑп, шӑтӑкран кӑларнӑ тӑпрана урама салатӑп. Унтан чулне шӑтӑка йӑвантарса ярӑп та ҫӗрпе витсе тикӗслесе хурӑп», — тенӗ.

И он сказал: «Я выкопаю подле самого камня большую яму; землю из ямы развалю по площади, свалю камень в яму и заровняю землею».

Пӗр ҫын чул куҫарни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Эпӗ йӗвене ҫӑвара хыпӑп, — терӗ Геркулес, ҫӑварне сарлакан карса, — эсӗ хӑвна мӗн чул кирлӗ ҫавӑн чул чӗлпӗрне турткалама пултаратӑн.

— Я возьму узду в рот, — сказал Геркулес, широко раскрывая рот, — а ты можешь дергать за поводья сколько тебе угодно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унӑн та чунӗ чул мар вет-ха, чул мар.

Есть же у него сердце…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Каллех акшарпа чул катӑкӗсем тӑкӑнаҫҫӗ, тӑварлӑ сирпӗнчӗксемпе касӑлса хавшанӑ темиҫе чул тухса ӳкет те решетке вара амбразурӑран ҫӑмӑллӑнах тухать.

Посыпались опять известь и щебенка, разъеденные солеными брызгами, упало несколько камней, и решетка свободно вынулась из амбразуры.

IV // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Ҫынсем ҫинчен ан та асӑн — ҫак каҫ мӗн чул ҫынна алӑсӑр-урасӑр хӑварчӗ пуль, мӗн чул ҫынна вӗлерчӗ…

А людей так уж не касайся — сколько их перебил да покалечил проклятый кат за эту ночь!..

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Йӗри-таврах тем ҫӳллӗш чул хысаксем кармашса тӑраҫҫӗ, хӑш-пӗр тӗлте пысӑк чулсем кӗҫ-вӗҫ йӑтӑнса анас пек усӑннӑ.

Вокруг нас высились гигантские утесы, круто, а местами отвесно обрывающиеся в море.

Сюркум сӑмсахӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 139–147 с.

Китаец чул ҫумӗнче выртакан моллюска хуранне асӑрхасанах, малтан ӑна вӑл чул ҫумӗнчен ҫекӗлпе уйӑрать те кайран вара сеткӑпа ӑсса кӑларать.

Увидев двустворчатку, китаец отрывал ее багром от камней, а затем вынимал сеточкой.

Питӗ сайра тӗл пулакан чӗрчун // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 117–120 с.

Чул ҫурт пулать иккен Шерккейӗн, Утламӑш халӑхӗ халиччен курман чул ҫурт!

И будет у Шерккея кирпичный дом, какого еще не видели доселе утламышцы!

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫавӑнтан вара Шерккей чул ҫурт лартать те чул ҫурт лартать тени утлӑ йыхрав пӗлтерсе ҫӳренӗ пек Утламӑшра хӑвӑрт сарӑлчӗ.

И весть, что Шерккей строит каменный дом, разнеслась по Утламышу в мгновение ока.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗне кирлӗ пулнӑ-ши кунта чул хума, мунча чулӗ ытлашши пулнӑ-ши, вырнаҫтарса пӗтереймен-тӗр.

Но зачем их надо было укладывать под полом, может, лишние от каменки остались?..

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл чул патне шуса ҫитсен, хӑвӑнтан пӗр пилӗк утӑмра выртакан тата тепӗр чула суйласа ил.

Ну, до этого камня доберешься — кончено, намечай себе другой, метров так за пять.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Вӗсем тинӗс хӗрринче лапчӑк чулсем пухаҫҫӗ те, вӗсене шыв ҫийӗпе ывӑтаҫҫӗ «пӗрре, иккӗ, виҫҫӗ, тӑваттӑ» — ҫӳхешке чул катӑкӗ тинӗс шывӗн тикӗс хӗррине чӗлтӗртетсе ыткӑнчӗ.

Они собирают по берегу плоские камешки и с размаху пускают их по воде, «раз, два, три, четыре» — скользя, полетел камень по гладкой поверхности.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма, хӑй умӗнчи витен чул хӳмине, унӑн уҫӑлнӑ пӗчӗккӗ алӑкне курах каять, унта вунӑ хӑлаҫран та ытла мар: енчен лаши витене ҫӗмӗрттерсе кӗрес пулсан, Тёма хӑй шӑпах чул хӳме ҫумне ҫитсе ҫапӑннӑ пулӗччӗ, вӑл ӑна чухласа илет.

Он видит в десяти саженях перед собой высокую каменную стену конюшни и маленькую темную отворенную дверь и сознает, что разобьется о стену, если лошадь влетит в конюшню.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех