Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чорбаджи (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пӗр-пӗр ҫывӑх тусу патӗнче пуль ӗнтӗ, — Юрдан чорбаджи патӗнче мар-ҫке, паллах.

— Очевидно, у какого-нибудь друга, — не у чорбаджи Юрдана, конечно.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Капитулянтсемех К. хулине депутаци янӑ, вӗсене ертсе каяканӗ Юрдан чорбаджи пулнӑ, вӗсем вара Бяла Черква халӑхӗ ячӗпе султана юрас тесе хула вӗсене хирӗҫ пулас ҫук, хулана хӳтлӗх пама ыйтатпӑр тесе пӗлтернӗ.

Они же послали в К. депутацию с чорбаджи Юрданом во главе, дав ей наказ выразить покорность и верноподданнические чувства султану от имени населения Бяла-Черквы и просить о защите города.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла майпа вара Юрдан чорбаджи те тата Стефчов та хӑйне май килнӗ таран тӑрӑшам пек тунипе хулана хӑтарса хӑваракансем пулса тӑчӗҫ.

Таким образом, чорбаджи Юрдан и отчасти Стефчов оказались теперь спасителями города.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чорбаджи кил-йышӗн канлӗхне сыхласа пӗр аяккинче жандарм ларать.

В стороне сидел полицейский, охранявший покой этой чорбаджийской семьи.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ку ҫын Юрдан чорбаджи иккенне Колчо сасартӑках уйӑрса илчӗ.

Колчо узнал голос чорбаджи Юрдана.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ан тив мана, чорбаджи!

— Оставь меня, чорбаджи!

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн кирлӗ сана, чорбаджи? — каллех ыйтрӗ вӑл, Беспортевӑн хаярланнӑ сӑн-питне курсан.

— Чего тебе нужно от меня, чорбаджи? — спросил он снова, напуганный свирепым видом Беспортева.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл лашине чӑвӑшлаттарса илчӗ те уттарасшӑн пулчӗ, анчах Беспортев лашине йӗвӗнӗнчен ярса тытрӗ: — Мӗн кирлӗ сана манран, чорбаджи? — ыйтрӗ хӑраса ӳкнӗ тӗрӗк.

Обеспокоенный, он хлестнул коня и хотел было снова тронуться в путь, но Беспортев, кинувшись к нему, схватил коня за узду: — Чего тебе надо от меня, чорбаджи? — спросил ошарашенный турок.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрдан чорбаджи, тулса ҫитнӗ ҫиллине чараймасӑр, паян мӗн-мӗн илтсе пӗлнине пӗтӗмпе кӗрӳшне каласа пачӗ.

И все более и более разъяряясь, чорбаджи Юрдан стал рассказывать зятю обо всем, что узнал за этот день.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ку вӑл — Юрдан Диамандиев чорбаджи ҫемйи-ҫке, султанӑн шанчӑклӑ ҫынни ҫуртӗнче уес пуҫлӑхӗсем кунта килсен чарӑнмаҫҫӗ-и, облаҫ пуҫлӑхӗсем чарӑнмаҫҫӗ-и!..

И это — семья чорбаджи Юрдана Диамандиева, верноподданного султана, человека, у которого останавливаются уездные и областные правители…

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрдан чорбаджи ҫавӑнтах хӑйӗн ҫыру сӗтелӗ патнелле вашлаттарса пычӗ.

II чорбаджи Юрдан направился к своему письменному столу.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Варне витерсе тарӑхрӗ Юрдан чорбаджи.

Чорбаджи Юрдан был возмущен до глубины души.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрдан чорбаджи йӳтесе ҫите пуҫларӗ, халӗ чакса пычӗ.

Чорбаджи Юрдан быстро дряхлел, силы его убывали.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эс кала-ха, чорбаджи, кама кунта пытарса усрарӑн?

— Кого ты здесь прятал, хозяин?

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чорбаджи, мӗн эс, суккӑрлантӑн-им?

— Ты что, ослеп, хозяин?

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑҫта ҫухалтӑн эс, чорбаджи?

— Ты где пропадал, хозяин?

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эппин эсир, чорбаджи, пӑлхава хатӗрленместӗр-и? — йӗкӗлтесе ыйтрӗ хӑрах куҫли.

— Так вы не готовитесь к бунту, нет? — ехидно усмехаясь, спросил одноглазый.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чорбаджи, — пуҫларӗ хӑрах куҫлӑ жандармӗ, — эсир пӑлхав хускатма хатӗрленнине куратӑп-ха эпӗ!

— Ну, хозяин, — начал одноглазый, — значит, вы готовитесь к бунту?

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ан хӑра, Марко чорбаджи ӑна хӑйсен тӑванӗ патне вырнаҫтарнӑ, эп ҫавӑнта кӗрсе тухасшӑнччӗ те — ҫуртне тупса пулмарӗ, юлташсем те хама пит васкатрӗҫ.

— Чорбаджи Марко пристроил ее к своим родственникам, только я не мог найти их дом, а мои спутники торопились…

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Стефчов чорбаджи ывӑлӗ сирӗн ҫӑварӑра хӑйма ячӗ-им?

— Или чорбаджийский сынок Стефчов вам рты на замок замкнул?

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех